Της Ειρήνης Καρανασοπούλου
Έτοιμη είναι ουσιαστικά η φόρμουλα που θα προταθεί στο eurogroup της 24ης Μαΐου για τη διευθέτηση του ελληνικού δημοσίου χρέους, με στόχο έναν συμβιβασμό μεταξύ ΔΝΤ και Γερμανίας.
Πρωταγωνιστές στην επεξεργασία της φόρμουλας ήταν ο Tomas Wieser κι ο Klaus Regling, πρόεδρος του Euroworking Group και του ESM αντιστοίχως, που εργάστηκαν με τους τεχνοκράτες του ΔΝΤ, της Κομισιόν κι ορισμένων χωρών, ενώ η ελληνική πλευρά έπαιξε ελάχιστο ρόλο.
Πηγές του Συμβουλίου έλεγαν ότι η φόρμουλα προβλέπει ρύθμιση του ελληνικού χρέους με μείωση των αποπληρωμών των τοκοχρεολυσίων της περιόδου 2019-2023 και με παραπομπή του τι μέλλει γενέσθαι με το μακροπρόθεσμο ελληνικό δημόσιο χρέος μετά το 2018, εφόσον υπάρξει επιτυχής κατάληξη του ελληνικού προγράμματος.
Κρίσιμο στοιχείο του συμβιβασμού παραμένει η διασύνδεση με τα πρωτογενή πλεονάσματα της περιόδου 2019-2023, με τη Γερμανία να επιμένει στο 3,5% του ΑΕΠ -όπως το 2018- και το ΔΝΤ και την Κομισιόν να επιθυμούν μείωση στο 2%.
Στο πολιτικό σκέλος του συμβιβασμού, η Γερμανία κι οι σύμμαχοί της -από των οποίων τα κοινοβούλια θα πρέπει να εγκριθεί το σύνολο της συμφωνίας για την Ελλάδα- θα πρέπει να αρκεστούν σε μια «υποσχετική» της κ. Lagarde ότι θα εισηγηθεί τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο Δ.Σ. του Ταμείου το Φθινόπωρο (αντί της άμεσης συμμετοχής), ενώ το ΔΝΤ -από την πλευρά του- θα πρέπει να δεχθεί πως ρύθμιση για το μακροπρόθεσμο χρέος δε θα υπάρξει αυτή τη στιγμή αλλά μόνον μετά το 2018.
Κοινοτικές πηγές θεωρούν πως είναι πλέον πιο εύκολο να πεισθεί το Ταμείο παρά ο κ. Σόιμπλε – και για αυτό πλέον όλες οι παρασκηνιακές προσπάθειες στρέφονται στο να πεισθεί το Βερολίνο ώστε στις 24 Μαΐου να υπάρξουν όσο το δυνατόν λιγότερες τριβές. Ωστόσο, λίγοι είναι αυτοί που θεωρούν ότι ο Γερμανός υπουργός θα υποχωρήσει χωρίς μια ύστατη μάχη – έστω και λόγους εσωτερικής πολιτικής.
