Η ελληνική εταιρεία Finest Roots των αφων Σμυρλάκη μπορεί να ιδρύθηκε το 2013 «κουβαλά» 'όμως τις συνταγές της επιτυχίας τεσσάρων ελληνικών λικέρ που οι «ρίζες » τους χάνονται στο χρόνο.
Η εταιρεία Finest Roots βασίστηκε στην ιδέα «παραγωγής ελληνικών λικέρ που θα πρεσβεύουν την Ελλάδα στη διεθνή αγορά, στην premium κατηγορία αποσταγμάτων» όπως δηλώνει ο Μάνος Σμυρλάκης εκ των ιδρυτών.
Τα Roots είναι μια νέα οικογένεια τεσσάρων λικέρ από την ελληνική φύση: μαστίχα, τεντούρα, ρακόμελο και herb spirit (δίκταμο, το πρώτο ελληνικό Amaro). «Με την προσεκτική επιλογή εκλεκτών 100% φυσικών πρώτων υλών, χωρίς καμία προσθήκη αιθέριων ελαίων ή άλλων αρωμάτων, καθώς και με πολύ μεράκι, δημιουργήθηκε η premium σειρά ελληνικών λικέρ Roots, τα οποία παράγονται στα αποστακτήρια της οικογενειακής ποτοποιίας Καλλικούνη που ιδρύθηκε το 1850 στην Καλαμάτα» σημειώνει ο επιχειρηματίας.
Τα αποστακτήρια «Καλλικούνη» έχουν καταγράψει 163 χρόνια συνεχούς και αδιάλειπτου παρουσίας στον χώρο των αλκοολούχων ποτών και έχουν βραβευθεί με 46 χρυσά μετάλλια , Βραβεία και Διπλώματα Τιμής σε Εκθέσεις Ποτών και κρασιών από το Παρίσι και την Μασσαλία εως το SAN FRANSISCO από το 1850 έως σήμερα. Οι Βασιλης και Γιωργος Καλλικουνης, θείοι των αφών Σμυρλάκη, μοιράστηκαν από την αρχή το όραμα των δύο νέων επιχειρηματιών και βοήθησαν έμπρακτα στο νέο ξεκίνημα.
Πρόκειται για την παλαιότερη ελληνική βιομηχανία ποτού η οποία ξεκίνησε τα βήματά της το 1850, συνεχίζει να λειτουργεί και δημιουργήθηκε στην Καλαμάτα, από τον Γ. Καλλικούνη, όταν επέστρεψε μετά τις σπουδές του από την Τεργέστη, πτυχιούχος Φυσικών Επιστημών. ΕΚΕΊΝΟς, Ιδρύει το Ατμοκίνητο Οινοπνευματοποιείο, με πρώτα προϊόντα τα λικέρ, μαστίχα, ρακή, κονιάκ, ενώ σήμερα την ποτοποιία πλέον διευθύνει η τέταρτη γενιά της οικογένειας.
Η Καλαμάτα είναι εδώ και τέσσερις γενιές η βάση της εταιρείας, που σήμερα εξάγει τα προϊόντα της στην Ευρώπη, στην Αμερική, στην Ασία. Το μπράντι «Alexander», παλαιωμένο σε δρύινα βαρέλια, είναι το καμάρι της ποτοποιίας, η βότκα «Status» έχει ξεπεράσει τα ελληνικά σύνορα. Ανοδικά, το ρακόμελο «Δεσποτικόν» και η «Μαστίχα Καλλικούνη» έχουν βρει ανταπόκριση από το ευρωπαϊκό κοινό.
Έτσι «πατώντας» στα βήματα της οικογένειας η επέκταση στο εξωτερικό ήταν και είναι μονόδρομος για την εταιρεία Finest Roots , η οποία ήδη πραγματοποιεί περισσότερο από το 50% του τζίρους της στις πλέον απαιτητικές ξένες αγορές.
«Τα Roots εξάγονται στην ευρωπαϊκή αγορά, κυρίως στην Αγγλία, τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ολλανδία, την Ιταλία, την Κυπρο και πολύ σύντομα και στις ΗΠΑ», σημειώνει ο Μάνος Σμυρλάκης. «Στις συγκεκριμένες αγορές, το προϊόν είναι στρατηγικά τοποθετημένο, μέσω των συνεργατών μας και κυρίως με προσωπική εργασία σε opinion leading ΗΟRECA accounts, και στόχος μας είναι μέσω της σωστής επικοινωνίας και μάρκετινγκ να αποκτήσει το προϊόν αναγνωρισιμότητα στο πιο απαιτητικό καταναλωτικό κοινό ως premium προϊόν. Ο σκοπός είναι, μέσω του σωστού μάρκετινγκ και κυρίως του καναλιού διανομής, να δοθεί η ευκαιρία στους καταναλωτές στο εξωτερικό να γνωρίσουν και να εκτιμήσουν τις ελληνικές παραδοσιακές γεύσεις και τα ποιοτικά προϊόντα από την ελληνική φύση. Και κυρίως το ελληνικό απόσταγμα / λικέρ να μπει στις συνήθειες τους ως μια ξεχωριστή εμπειρία, δίπλα σε άλλα ξένα ποτά / αποστάγματα» καταλήγει ο ίδιος.
Η Finest Roots, σύμφωνα με τον κ. Σμυρλάκη, «αναπτύσσεται με αργά και σταθερά βήματα, βασιζόμενη σε δικές της δυνάμεις. Είναι γεγονός ότι η παρούσα οικονομική συγκυρία στην Ελλάδα έχει περιορίσει - ελπίζουμε προσωρινά - την ανάπτυξη και την επέκταση στο εσωτερικό και έχουμε εστιάσει τις προσπάθειές μας σε εξαγωγικό προσανατολισμό».
Tα Roots στην εγχώρια αγορά είναι διαθέσιμα σε κάβες, delicatessen και cocktail bar και διανέμονται σε όλη την Ελλάδα μέσω του συνεργαζόμενου δικτύου διανομής DEALS AE.
Οι ιδρυτές της Finest Roots αναφέρονται μιλώντας στο Liberal και στις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν με το επιχειρείν στην Ελλάδα καθώς όπως τονίζουν «yπάρχει αυξημένη γραφειοκρατία στα τελωνεία σε σχέση με πιο απλοποιημένες και αποτελεσματικές (έως αυτοματοποιημένες) πρακτικές που υπάρχουν στην ΕΕ».
Και βέβαια δεν μπορεί να μην αναφερθούν και στον Ειδικό φόρο κατανάλωσης τονίζοντας ότι «Ο δε ειδικός φόρος κατανάλωσης οινοπνευματωδών είναι στην Ελλάδα από τους υψηλότερους στην Ευρώπη, γεγονός που αποδεδειγμένα όπως και στην περίπτωση του ΕΦΚ πετρελαίου θέρμανσης, αδρανοποιεί την δυναμική του εκάστοτε κλάδου, οδηγεί στην πτώση των πωλήσεων και τελικά στην μείωση των φορολογικών εσόδων του κράτους. Μαζί με την αύξηση του ΦΠΑ η συνολική αύξηση του ΕΦΚ στα οινοπνευματώδη από το 2009 ανέρχεται σε 125%.Για παράδειγμα, έγινε τόση φασαρία (και δικαίως βέβαια) για τον πολυσυζητημένο EΦΚ στο κρασί 20 cent στην φιάλη. Την ίδια ώρα σε μια φιάλη ελληνικού λικέρ μαστίχας 28% αλκοολικών βαθμών αντιστοιχεί ΕΦΚ 5.00 Εuro»!
Όσον αφορά στην χρηματοδότηση και προώθηση εξαγωγών, σημειώνουν « αν και υπάρχει στήριξη και σημαντικές προσπάθειες, είναι πολύ νωρίς για να μιλήσουμε για ένα brandname MADE IN GREECE, ιδιαίτερα όταν οι ανταγωνιστικές μας αγορές έχουν εμπειρία, παράδοση στην εξωστρέφεια και ομαδική προσπάθεια δεκαετίες πριν από εμάς. Επιπλέον τα ΕΣΠΑ είναι ουσιαστικά ανύπαρκτα, από αναβολή σε αναβολή. Οι προσπάθειες που γίνονται από φορείς και ιδιώτες δεν είναι συντονισμένες, έχουμε δρόμο ακόμα μπροστά μας, αλλά και καλές προοπτικές. Στο θέμα των υποδομών μεταφορών, η Ελλάδα δεν είναι καθόλου ανταγωνιστική στα μεταφορικά απο/προς την χερσαία Ευρώπη, και υπάρχουν επιβαρημένα κόστη».
Οι ίδιοι επιχειρώντας στην Ελλάδα καταλήγουν για αυτό το τόλμημα σημειώνοντας και τα φυσικά πλεονεκτήματα της χώρας. «Σε μια χώρα όπως η Ελλάδα, που κάποια κόστη παραγωγής (εργατικά, μεταφορικά, ενέργεια, πρώτες ύλες, μικρή παραγωγική δυνατότητα, περιορισμένες οικονομίες κλίμακος, κ.λπ.) είναι σχετικά υψηλά και ανελαστικά, πρέπει να επικεντρωθούμε στα ανταγωνιστικά μας πλεονεκτήματα και σε προϊόντα/υπηρεσίες προστιθέμενης αξίας. Το ανθρώπινο δυναμικό μας, η ποιότητα των υλών μας από την ελληνική φύση, η κουλτούρα μας, η ιστορία μας είναι εκ των βασικών».
«Πρέπει εμείς οι νέοι να ελιχθούμε έξυπνα ανάμεσα σε όλα τα εμπόδια , δράττοντας όλες τις ευκαιρίες και εργαλεία που πάντα υπάρχουν αν ψάξει κανείς (θερμοκοιτίδες, βραβεία επιχειρηματικότητας από επιχειρήσεις / ιδρύματα και οργανισμούς, Hellenic initiative , stelios awards, venture capitals, angel investors κλπ) ώστε να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε και να «χτίσουμε» πάλι την επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα» καταλήγουν με μια νότα αισιοδοξίας.
Αντιόπη Σχοινά
