Ένα ευρωομόλογο των… «9», χωρίς δηλαδή την Γερμανία, προτείνουν σε ανάλυσή τους οι Financial Times, επισημαίνοντας ότι μια τέτοια κίνηση αξίζει το ρίσκο, προκειμένου οι χώρες αυτές να μοιραστούν το οικονομικό βάρος της πανδημίας του νέου κορονοϊού.
Κατά τον αναλυτή των FT, Wolfgang Munchau παρά το «όχι» της Γερμανίας και της Ολλανδίας, η Ιταλία, η Γαλλία, η Ισπανία, η Ελλάδα και οι υπόλοιπες χώρες της ομάδας των «9», που ζητούν την έκδοση «κορονο-ομολόγου», θα μπορούσαν να εκδώσουν μόνες τους ένα ομόλογο αμοιβαίου χαρακτήρα σε μια συμμαχία των προθύμων. Εν συνεχεία θα μπορούσαν να προκαλέσουν την ΕΚΤ να το αγοράσει στο πλαίσιο του έκτακτου προγράμματος αγοράς στοιχείων ενεργητικού λόγω πανδημίας (Pandemic Emergency Purchase Programme – ΡΕΡΡ). Κάτι τέτοιο είναι νομικά εφικτό, υπό την έννοια ότι ένα αμοιβαιοποιημένο εργαλείο χρέους μεταξύ μιας ομάδας κυρίαρχων κρατών θα συνεχίσει να μετρά ως εθνικό χρέος, με τις χώρες να μοιράζονται την υποχρέωση εξόφλησης.
Η παρέμβαση των FT έρχεται σε μια στιγμή όπου αυξάνονται οι αμφιβολίες κατά πόσο η χρήση προληπτικών πιστωτικών γραμμών από τον ESM απαντά στο πρόβλημα που αντιμετωπίζει στην παρούσα συγκυρία η Ευρώπη.
Στην ίδια λογική κινείται και η συνέντευξη που έδωσε στο Bloomberg, o διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννης Στουρνάρας, κάνοντας λόγο για την αναγκαιότητα της λήψης συντονισμένων μέτρων τόνωσης της οικονομίας εκ μέρους των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων για την αντιμετώπιση της πανδημίας του κορονοϊού, ώστε να αποφευχθεί το ενδεχόμενο μίας νέας κρίσης χρέους.
Ο κ. Στουρνάρας εκφράζει την αντίθεσή του στην προοπτική να καταστεί ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας το βασικό όχημα για την παροχή βοήθειας στο πλαίσιο της κρίσης, σημειώνοντας πως «ο ESM έχει έναν πολύ σοβαρό ρόλο να παίξει», ωστόσο οι πιστωτικές γραμμές που συνοδεύονται από όρους δεν είναι το κατάλληλο εργαλείο μέσα στη δίνη μιας πανδημίας και «δεν μπορεί να γίνει χρήση τους σε αυτές τις συνθήκες»
Δεν είναι ο μόνος που εκφράζει παρόμοιες αμφιβολίες. Τέτοιες πιστωτικές γραμμές, όπως αυτή του ESM έχουν βραχυπρόθεσμες προθεσμίες και πρέπει να εξοφλούνται σύντομα. Τούτο σημαίνει ότι σε πληττόμενες οικονομίες, όπως αυτές του Νότου, κάτι τέτοιο θα έθετε σε κίνδυνο τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα των δημόσιων οικονομικών τους. Σε μια τέτοια συγκυρία συστήνεται μια πιο μακροπρόθεσμη βοήθεια, όπως το ευρωομόλογο, όπου η αποπληρωμή θα γίνονταν σε βάθος χρόνου.
Ταυτόχρονα, εφόσον η Ελλάδα δανειστεί χρήματα μέσω ESM αυτό αυτό θα οδηγούσε πιθανότατα σε αύξηση των επιτοκίων των ελληνικών ομολόγων, άρα υπάρχει ο κίνδυνος μιας αύξησης του χρέους της χώρας ως ποσοστό του ΑΕΠ. Από την άλλη όμως πλευρά, από την στιγμή που η ΕΚΤ έχει συμπεριλάβει τα ελληνικά ομόλογα στο έκτακτο πρόγραμμα παρέμβασης ύψους 750 δισ ευρώ, πιθανώς αυτό να εξισορροπήσει τις όποιες πιέσεις στα επιτόκια.
