Τη Δευτέρα, στην 1η συνεδρίαση του Κυβερνητικού Συμβουλίου Οικονομικής Πολιτικής μετά τον ανασχηματισμό το θέμα θα τεθεί επί τάπητος: πιθανές επιπτώσεις στην ελληνική οικονομία από το ξέσπασμα του παγκόσμιου εμπορικού πολέμου αλλά και υιοθέτηση πολιτικών για τον περιορισμό των συνεπειών. Συνέπειες θα υπάρξουν. Το γνωρίζουν και στο οικονομικό επιτελείο ότι η ελληνική οικονομία δεν είναι και δεν μπορεί να είναι «θωρακισμένη».
Το πώς θα εξελιχθούν οι εξαγωγές των ελληνικών επιχειρήσεων προς τις ΗΠΑ, είναι το λιγότερο που απασχολεί αυτή τη στιγμή (και σίγουρα όχι μικρό). Το ποσό που διακυβεύεται -2,4 δισ. δολάρια- δεν είναι μικρό και σίγουρα για πολλές από τις επιχειρήσεις που εμπλέκονται σε αυτή τη δίνη, οι συνέπειες μπορεί να είναι σημαντικές. Όμως, σε επίπεδο οικονομίας, δεν αναμένονται μεγάλες επιπτώσεις. Πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι περίπου το 20% των εξαγωγών αφορά σε πετρελαιοειδή που δεν αναμένεται να θιγούν ενώ και στα τρόφιμα που καταλαμβάνουν μεγάλο μερίδιο, είναι ένα ερώτημα αν θα επηρεαστεί η κατανάλωση και σε ποιο βαθμό.
Άλλες είναι οι πραγματικές απειλές για την ελληνική οικονομία:
1. Να επικρατήσει ένα παγκόσμιο κλίμα αβεβαιότητας. Σε συνθήκες αβεβαιότητας, δεν προχωρούν οι επενδύσεις και η Ελλάδα έχει ποντάρει πολλά στο συγκεκριμένο μέγεθος. Έχοντας να καλύψει ένα τεράστιο επενδυτικό κενό σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη (σ.σ η συμμετοχή των επενδύσεων στο ΑΕΠ είναι μικρότερη κατά τουλάχιστον 6 μονάδες σε σχέση με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο) το χειρότερο που θα μπορούσε να συμβεί αυτή τη στιγμή είναι να υπάρξουν δεύτερες σκέψεις για επενδυτικά σχέδια. Ειδικά τώρα που ο χρόνος μετράει αντίστροφα για την αξιοποίηση των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης. Δεν είναι τυχαίο που ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης συμπεριέλαβε στη λίστα των επτά προτεραιοτήτων την αναμόρφωση του θεσμικού πλαισίου για την προσέλκυση άμεσων ξένων επενδύσεων και την απλούστευση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος για να μειωθούν τα διοικητικά βάρη κατά 25%. Η ελληνική οικονομία έχει ανάγκη την αύξηση των επενδύσεων και αν την στερηθεί, οι ρυθμοί ανάπτυξης δεν θα είναι οι επιδιωκόμενοι.
2. Να θιγούν οι «πελάτες μας». Αν τα μερίδια των εξαγωγών μας προς τις ΗΠΑ ως προς το σύνολο είναι μικρά, τα αντίστοιχα προς την Ευρώπη είναι τεράστια. Δεν μπορείς να είσαι καλά αν δεν είναι καλά οι πελάτες σου. Ούτε τα προϊόντα σου θα αγοράζουν με την ίδια ένταση, ούτε τα ξενοδοχεία σου θα γεμίζουν. Υπάρχει άμεση σύνδεση του διαθέσιμου εισοδήματος του Έλληνα με το αντίστοιχο του Ευρωπαίου.
3. Να δημιουργηθεί ένα νέο πληθωριστικό σπιράλ. Όταν αλλάζουν οι όροι του παγκόσμιου εμπορίου, κανείς δεν μπορεί να δώσει διαβεβαιώσεις ότι δεν θα επηρεαστούν οι τιμές. Φανταστείτε μια πολυεθνική εταιρεία που διαπιστώνει ότι κινδυνεύει να χάσει έσοδα από την αμερικανική αγορά εξαιτίας της επιβολής των δασμών. Δεν θα αναζητήσει τρόπους να καλύψει τη χασούρα; Δεν θα επιδιώξει να ανεβάσει τις τιμές εκεί που θα κρίνει ότι ο ανταγωνισμός δεν θα την εμποδίσει;
Όλα περιστρέφονται γύρω από τις επιπτώσεις στον ρυθμό ανάπτυξης της οικονομίας. Προς το παρόν, οι εκτιμήσεις είναι ότι θα χάσουμε μερικά δεκαδικά της μονάδας. Όμως σε αυτή τη φάση, καμία πρόβλεψη δεν είναι ασφαλής
