Ο οίκος Μοοdy’s ήταν από τους τελευταίους –αν όχι ο τελευταίος- που άρχισε να υποβαθμίζει την πιστοληπτική ικανότητα της Ελλάδας το 2009 όταν πλέον είχε αρχίσει να διαφαίνεται το αδιέξοδο όσον αφορά στην ικανότητα της χώρας να αποπληρώνει τα χρέη της. Και από τότε, μετατράπηκε στον πιο αυστηρό κριτή της ελληνικής οικονομίας, περνώντας στην άλλη άκρη του ποταμού.
Ίσως, αυτό δικαιολογεί και τον λόγο για τον οποίο ο συγκεκριμένος αμερικανικός οίκος είναι ο μόνος που διατηρεί την Ελλάδα τρεις βαθμίδες κάτω από την επενδυτική. Και τι σημασία έχει αυτό; Η χώρα έχει αυτή τη στιγμή την ευκαιρία να επιστρέψει πανηγυρικά στα…επενδυτικά σαλόνια ανακτώντας την επενδυτική βαθμίδα όχι από έναν αλλά ακόμη και από το σύνολο των οίκων αποκτώντας πρόσβαση σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερο αριθμό επενδυτών κάτι που με τη σειρά του θα φέρει χαμηλότερο κόστος δανεισμού αλλά και μεγαλύτερο ρυθμό ανάπτυξης όπως επισήμανε με την έκθεσή του και το γραφείο προϋπολογισμού της Βουλής.
Και πώς θα πειστεί η Moody’s ότι θα πρέπει να καλύψει την τεράστια απόσταση που τη χωρίζει από τους υπόλοιπους οίκους; Με τις κινήσεις που δρομολογεί η ελληνική κυβέρνηση και ο ΟΔΔΗΧ ουσιαστικά επιδιώκει να φέρει σε δύσκολη θέση τους αυστηρούς κριτές οι οποίοι άλλωστε έχουν και αυτοί να λογοδοτήσουν απέναντι στους πελάτες τους που είναι οι μεγαλύτεροι επενδυτές του κόσμου.
Για παράδειγμα, η χώρα που δεσμεύτηκε από χθες στο ανώτατο δυνατό επίπεδο ότι θα εφαρμόσει πολιτική συνεχούς μείωσης της αναλογίας του χρέους ως προς το ΑΕΠ και ότι θα προχωρήσει σε πρόωρες αποπληρωμές χρέους άνω των 5,3 δις ευρώ, γιατί πρέπει να έχει τρεις βαθμούς χαμηλότερη πιστοληπτική ικανότητα από την Ιταλία; Υπάρχει ένα τελευταίο… φύλλο συκής. Ας έχει η Ελλάδα χαμηλότερες ετήσιες δαπάνες για την εξυπηρέτηση του χρέους. Ας είναι ρυθμισμένο το επιτόκιο και «κλειδωμένο» στα χαμηλότερα επίπεδα της Ευρωζώνης.
Εξακολουθεί να έχει τη μεγαλύτερη αναλογία του χρέους ως προς το ΑΕΠ διεθνώς. Στο πλαίσιο των προγραμματικών δηλώσεων, θα φανεί ότι θα καταρριφθεί και αυτό το επιχείρημα. Το οικονομικό πρόγραμμα προβλέπει αποκλιμάκωση της αναλογίας του χρέους ως προς το ΑΕΠ κάτω από το 140% στο τέλος της 4ετίας. Είναι πολύ πιθανό ότι η Ιταλία θα βρίσκεται σε υψηλότερα επίπεδα μέχρι τότε και η Ελλάδα θα χάσει και αυτή την αρνητική πρωτιά. Έχει πλέον όλα τα εφόδια. Έχει τις προοπτικές ανάπτυξης για να βελτιώσει την αναλογία χρέους προς ΑΕΠ δια του παρονομαστή. Έχει και τα ταμειακά διαθέσιμα για να κάνει πρόωρες αποπληρωμές όπως αυτή που προανήγγειλε χθες ο Κυριάκος Μητσοτάκης και θα «ελέγχει» την πτωτική πορεία της αναλογίας του χρέους ως προς το ΑΕΠ.
Έχει πλέον και λυμένο το θέμα της πολιτικής αβεβαιότητας με μια σταθερή κυβέρνηση η οποία βγαίνει στα διεθνή πρακτορεία (όπως χθες στο Bloomberg) και διαβεβαιώνει ότι θα προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις χωρίς να θέσει υπό αμφισβήτηση τους δημοσιονομικούς στόχους.
Όντως, ο οίκος Moody’s μπορεί να χρειαστεί να αναθεωρήσει τη μέχρι τώρα στάση του. Γιατί όχι και νωρίτερα από την προγραμματισμένη αξιολόγηση του φθινοπώρου.
