Του Προκόπη Χατζηνικολάου
Η Γερμανία έχει μπει για τα καλά στην προεκλογική περίοδο. Η χθεσινή ομιλία του υπουργού Οικονομικών W. Schaeuble αποδεικνύει ότι μοναδικός του στόχος είναι η νίκη στις επερχόμενες εκλογές. Η ομιλία του, τεχνηέντως δομημένη, απευθύνεται αποκλειστικά στο γερμανό πολίτη και την εξασφάλιση των συμφερόντων του.
Οι αναφορές του για τον Trump και την αποχώρηση του από την Ευρώπη και εν συνεχεία η δημιουργία ευρωπαϊκού στρατού είναι δείγμα της στρατηγικής του επιλογής. Τίποτα άλλο δεν έχει αυτή τη στιγμή σημασία, παρά μόνο να δημιουργηθεί ένα νέο όραμα για τον Γερμανό πολίτη: Μίας ακόμα πιο ισχυρής Γερμανίας που ενδεχομένως και σε συνεργασία με τη Γαλλία (μέσω των αλλαγών που σχεδιάζουν από κοινού στον τομέα της φορολογίας) να αποτελέσουν το αντίπαλο δέος οικονομικά.
Ήδη ο αμερικανός πρόεδρος έχει εξαγγείλει μειώσεις στη φορολογία, όπως επίσης και η πρωθυπουργός της Βρετανίας Theresa May έχει αφήσει ανοιχτό το παράθυρο μείωσης τεσσάρων μονάδων των συντελεστών φορολόγησης των επιχειρήσεων.Το παιχνίδι παίζεται κάπου αλλού. Μακριά από την Ελλάδα.
Αυτό σημαίνει ότι το καλάθι του eurogroup της 15ης Ιουνίου είναι ιδιαίτερα μικρό, ίσως και τρύπιο εάν δεν έχουν ολοκληρωθεί τα 20 προαπαιτούμενα που απομένουν για την ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης. Ίσως, το περιτύλιγμα να είναι διαφορετικό. Έτσι ώστε να γίνει πιο εύπεπτη η ίδια προσφορά για το χρέος.
Το ψήλωμα όμως των απαιτήσεων και των προσδοκιών της κυβέρνησης δημιούργησε μεγαλύτερα προβλήματα, συνεχίζοντας την ίδια λανθασμένη στρατηγική των προηγούμενων χρόνων. Φαίνεται όμως ότι το χαμένο 2015 δεν έφτανε. Τις παλαιές αυταπάτες διαδέχθηκαν νέες όπως: το μεταναστευτικό (που θα ενίσχυε τη διαπραγματευτική δύναμη της Ελλάδας) αλλά κυρίως οι εκλογές στην Ευρώπη, που θα ανέτρεπαν τις «νεοφιλελεύθερες» πολιτικές.
Και κάπως έτσι χάθηκαν πολλές ευκαιρίες για ανόρθωση της ελληνικής οικονομίας ή διαφορετικά, όπως αρέσκεται να λέει το τελευταίο διάστημα ο πρωθυπουργός, η επανεκκίνηση της οικονομίας.
Για την ιστορία να θυμίσουμε ότι το τρίτο μνημόνιο (του 2015) προέβλεπε την ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης το Νοέμβριο του ίδιου έτους και της δεύτερης αξιολόγησης τον Φεβρουάριο του 2016. Αν η δεύτερη αξιολόγηση είχε ολοκληρωθεί βάσει του προγράμματος τότε η χώρα μας πιθανότατα θα είχε ενταχθεί στο QE από την άνοιξη του 2016 με εξαιρετικά θετική επίδραση στην οικονομία. Θα μπορούσε δηλαδή το υπουργείο Οικονομικών να έχει κάνει όλη την προεργασία για έξοδο στις αγορές. Ταυτόχρονα θα είχαν εισρεύσει στην ώρα τους τα κεφάλαια, η δόσεις δηλαδή, μεγάλο κομμάτι των οποίων αφορούν αποπληρωμή οφειλών προς τον ιδιωτικό τομέα με εξαιρετική επίσης επίδραση στην οικονομία.
Αυτό που πλέον αναρωτιούνται οι περισσότερο είναι εάν η σημερινή κυβέρνηση μπορεί να διευκολύνει την επανεκκίνηση της οικονομίας; Θα ήταν ευχής έργο αλλά μάλλον πρέπει να περιοριστούν οι προσδοκίες.
(φωτογραφία: SOOC)
