Σε τέσσερα γκρουπ χωρίζει η Capital Economics τις χώρες που κινδυνεύουν να βιώσουν μία αργή και παρατεταμένη ανάκαμψη, με την Ελλάδα να συγκαταλέγεται σε δύο από αυτά και μάλιστα στις κορυφαίες θέσεις επικινδυνότητας. Το πρώτο γκρουπ που βρίσκεται η χώρα μας είναι εκείνο των χωρών που εξαρτώνται περισσότερο από τον τουρισμό και το δεύτερο είναι με τις χώρες που διαθέτουν το υψηλότερο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ και συνεπώς κινδυνεύουν να περάσουν χρόνια λιτότητας.
Η Capital Economics εκτιμά ότι παρά την ισχυρή ανάκαμψη της παγκόσμιας οικονομικής δραστηριότητας μετά την άρση των περιοριστικών μέτρων, το ΑΕΠ των περισσότερων οικονομιών θα χρειαστεί τουλάχιστον 2-3 χρόνια για να επιστρέψει στα προ κορονοϊού επίπεδα.
Τα τέσσερα γκρουπ:
Στο πρώτο η CE τοποθετεί τις χώρες που δεν μπορούν να θέσουν υπό έλεγχο την επιδημία. Σε αυτές τις περιπτώσεις τα πράγματα θα ομαλοποιηθούν μόνο όταν επέλθει ανοσία της αγέλης ή αναπτυχθεί και χρησιμοποιηθεί ένα αποτελεσματικό εμβόλιο, δηλαδή θα χρειαστεί τουλάχιστον ένας χρόνος. Οι χώρες που κινδυνεύουν περισσότερο είναι πιο πυκνοκατοικημένες, αυτές που δεν διαθέτουν ανεπτυγμένο σύστημα Υγείας και όσες δεν μπορούν να επιβάλλουν περιοριστικά μέτρα. Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι οι χώρες που μέχρι σήμερα τα έχουν καταφέρει καλύτερα είναι εκτός κινδύνου και χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η Σιγκαπούρη, τονίζει η Capital Economics.
Στο δεύτερο γκρουπ βρίσκονται οι χώρες με τη μεγαλύτερη εξάρτηση σε κλάδους που είναι πιο πιθανό να υποστούν μόνιμη απώλεια εσόδων. «Εκτιμούμε ότι θα χρειαστούν αρκετά χρόνια για τα διεθνή ταξίδια και τον τουρισμό να επιστρέψουν σε «φυσιολογικά» επίπεδα, αν ποτέ επιστρέψουν», σημειώνει ο οίκος. Από τις μεσαίες και μεγάλες οικονομίες, τα ταξίδια και ο τουρισμός αντιστοιχούν στο υψηλότερο ποσοστό του ΑΕΠ της Ταϊλάνδης, των Φιλιππίνων, της Ελλάδας και του Μαρόκου.
Στο τρίτο γκρουπ είναι οι χώρες στις οποίες το δημοσιονομικό κόστος του κορονοϊού θα θέσει το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ σε μη βιώσιμη τροχιά. Σε ορισμένες χώρες, αυτό θα οδηγήσει σε λιτότητα που θα έχει αρνητική επίπτωση στη ζήτηση για αρκετά χρόνια, ενώ σε άλλες υπάρχει κίνδυνος χρεοκοπίας. Εκ πρώτης όψεως, οι χώρες που φαίνεται να βρίσκονται σε μεγαλύτερο κίνδυνο είναι αυτές που είχαν ήδη υψηλό χρέος πριν τον κορονοϊό, όπως η Ιαπωνία και η Ελλάδα. «Όμως υπάρχουν πολλές άλλες χώρες (μεταξύ των οποίων και οι ΗΠΑ) που το χρέος τους δεν απέχει πολύ από το 100% του ΑΕΠ», αναφέρει η Capital Economics, εκφράζοντας μεγαλύτερη ανησυχία όχι για την Ελλάδα αλλά για την Ιταλία και τη Βραζιλία.
Στο τέταρτο γκρουπ είναι οι χώρες που αναμένεται να υποστούν τη μεγαλύτερη ζημιά από τον κορονοϊό γιατί η αρχική βαθιά ύφεση θα εξελιχθεί σε ακόμη πιο σοβαρή επιβράδυνση. Αυτό εκτιμάται ότι θα συμβεί κυρίως σε χώρες που θα αντιμετωπίσουν τραπεζική κρίση είτε γιατί έχουν αδύναμο τραπεζικό κλάδο είτε γιατί οι κυβερνήσεις δεν θα καταφέρουν να προστατεύσουν νοικοκυριά και επιχειρήσεις με αποτέλεσμα να καταγραφούν μαζικές χρεοκοπίες και κατακόρυφη άνοδος των «κόκκινων» δανείων. Η Capital Economics εκφράζει ανησυχίες για την Τουρκία γιατί διαθέτει αδύναμο τραπεζικό κλάδο και ταυτόχρονα υψηλό εξωτερικό χρέος.
