Στο κενό έπεσαν οι προσπάθειες του Ντόναλντ Τραμπ να σταματήσει την επέλαση του κινεζικού δράκου στην παγκόσμια οικονομική σκηνή. Παρά την επιδείνωση των σχέσεων της Κίνας με τη Δύση και τις εκκλήσεις πολλών κυβερνήσεων για τον επαναπατρισμό κρίσιμων εφοδιαστικών αλυσίδων, στον απόηχο της πανδημίας, τα στοιχεία δείχνουν ότι οι εξαγωγές κινεζικών προϊόντων προς ανεπτυγμένες οικονομίες αυξήθηκαν ραγδαία τόσο το 2020 όσο και στο πρώτο μισό του 2021.
Η ευρωπαϊκή και η ιαπωνική είναι οι δύο μεγάλες οικονομίες που συνέχισαν να αγοράζουν προϊόντα «made in China», με το μερίδιο αγοράς της Κίνας σε Ευρώπη και Ιαπωνία να ανεβαίνει στο υψηλότερο επίπεδο όλων των εποχών τον Μάρτιο του 2021, σε 24,8% και 27,2% αντίστοιχα.
Αποτέλεσμα είναι η Κίνα να αυξάνει το μερίδιό της στην παγκόσμια αγορά από 14% τον Μάιο του 2019 κοντά στο 16% τον Μάιο του 2021. Είναι χαρακτηριστικό ότι όλες οι μεγάλες οικονομίες, όπως η αμερικανική, η γερμανική, η ιαπωνική κλπ, είδαν το εμπορικό τους εκτόπισμα να μειώνεται την τελευταία διετία, με μοναδική εξαίρεση την Ταϊβάν, η οποία ωφελήθηκε από την πρωτοφανή έκρηξη της παγκόσμιας ζήτησης για ημιαγωγούς (τσιπάκια).
Θα θυμάστε τον Τραμπ να ζητάει την «απεξάρτηση» των ΗΠΑ – και των οικονομικών που επηρεάζει η Ουάσιγκτον - από την Κίνα, που οδήγησε στον εμπορικό πόλεμο του 2018 με τη διαδοχική επιβολή δασμών και τη σταδιακή εξασθένηση της παγκοσμιοποίησης. Η… εμμονή του Αμερικανού προέδρου με την Κίνα είχε αναγκάσει πολλούς αναλυτές να συμπεριλάβουν στις εκτιμήσεις τους για την πορεία της κινεζικής οικονομίας μία σειρά αρνητικών εξελίξεων.
Παρ’ όλα αυτά, στοιχεία της Oxford Economics δείχνουν ότι το ποσοστό της Κίνας στην παγκόσμια αγορά ενισχύθηκε περίπου στο 18% στις αρχές του 2021 λόγω των σημαντικών κερδών στις ανεπτυγμένες αγορές, ενώ είναι αξιοσημείωτο ότι δεν σημειώθηκε ανάλογη αύξηση στο ποσοστό της στις αναδυόμενες οικονομίες. Πριν την πανδημία, το μερίδιο της Κίνας στην παγκόσμια αγορά είχε περιοριστεί στο 16,6% στα τέλη του 2019, αφού πρώτα είχε φτάσει στο 17,9% στις αρχές του 2016.
Σύμφωνα με την Oxford Economics, οι αλλαγές που σημειώνονται στην πίτα του παγκόσμιου εμπορίου τα τελευταία δύο χρόνια δεν θα είναι μόνιμες, διότι προκλήθηκαν από τη στρεβλή ανάκαμψη της παγκόσμιας ζήτησης εισαγωγών. Καθώς η παγκόσμια ανάκαμψη θα προχωρά και η σύνθεση της παγκόσμιας ζήτησης και των εισαγωγών θα εξομαλύνεται, ορισμένες από τις πρόσφατες αλλαγές στις εμπορικές σχέσεις μεταξύ χωρών θα επανέλθουν σε προ πανδημίας επίπεδα.
Αυτό που μας δείχνει όμως η εντυπωσιακή ισχύς των κινεζικών εξαγωγών, είναι ότι μέχρι στιγμής οι όποιες προσπάθειες ανεπτυγμένες χωρών να αποσυνδεθούν από την Κίνα έχουν πέσει στο κενό. Ο οίκος εξηγεί ότι κατά τη διάρκεια της πανδημίας καταγράφηκε μία στροφή των καταναλωτών από τις υπηρεσίες στην κατανάλωση αγαθών, αφού οι υπηρεσίες πάγωσαν εξαιτίας των περιορισμών, γεγονός που ωφέλησε τους Κινέζουν παραγωγούς και τους κατασκευαστές ηλεκτρονικών. Παράλληλα, οι κινεζικές βιομηχανίες έδειξαν πολύ καλά αντανακλαστικά ως προς την κάλυψη της τρομακτικής ζήτησης για προϊόντα που σχετίζονταν με την προστασία από τον κορονοϊό.
Η Oxford Economics καταλήγει στο συμπέρασμα ότι παρά το γεγονός πως οι δασμοί που επέβαλαν οι ΗΠΑ επέφεραν σοβαρό πλήγμα στις εισαγωγές κινεζικών προϊόντων, δεν υπάρχει ένδειξη ανάλογης τάσης σε άλλες ανεπτυγμένες οικονομίες, όπως η Ευρώπη, ούτε σημάδια «απεξάρτησης» από την Κίνα.
