Του Βασίλη Γεώργα
Αντιμέτωπες με πολύ δύσκολα διλήμματα για την επόμενη μέρα της ιστορικής αλυσίδας Μαρινόπουλος βρίσκονται οι διοικήσεις των πιστωτριών τραπεζών και οι προμηθευτές του ομίλου που χειρίζονται το πιο σύνθετο εγχείρημα διάσωσης ελληνικής επιχείρησης των τελευταίων δεκαετιών.
Με τα χρονικά περιθώρια εξεύρεσης λύσης να στενεύουν πλέον δραματικά, καθώς σε λιγότερο από έναν μήνα (στις 21 Σεπτεμβρίου) εκπνέει το παράθυρο δικαστικής προστασίας των 80 ημερών που έχει δώσει το δικαστήριο στην Μαρινόπουλος, στο ρευστό σκηνικό διάσωσης της μεγάλης αλυσίδας, όπου τον πρωταγωνιστικό ρόλο ως επικρατέστερος αγοραστής έχει μέχρι σήμερα ο όμιλος Σκλαβενίτη, έχουν προστεθεί πλέον και νέοι παίκτες με τη μορφή ξένων funds, που έχουν υποβάλει δελεαστικές αλλά σύνθετες προτάσεις προς τις τράπεζες, οι διοικήσεις των οποίων καλούνται να λάβουν οριστικές αποφάσεις πριν χαθεί πολύτιμος χρόνος και διακινδυνεύσει πλέον η βιωσιμότητα της Μαρινόπουλος.
Σφήνα
Τουλάχιστον τέσσερα funds, με πρώτο το KKR, που κινείται δραστήρια στην ελληνική αγορά των «κόκκινων» δανείων, χτίζοντας κοινή πλατφόρμα διαχείρισης με τις μεγάλες συστημικές τράπεζες, έχουν υποβάλει προτάσεις εξαγοράς ή ανάληψης των βαρών της Μαρινόπουλος, μπαίνοντας «σφήνα» στις συζητήσεις που γίνονται με την εταιρεία Σκλαβενίτης.
Χωρίς να είναι ευρέως γνωστό το περιεχόμενο των προτάσεων, καλά πληροφορημένες πηγές του Liberal αναφέρουν ότι το δέλεαρ για τις τράπεζες, προς τις οποίες οι ανεξόφλητες οφειλές προσεγγίζουν τα 500 εκατ. ευρώ, είναι ότι τα funds υπόσχονται πως θα βάλουν εκείνα όλα τα χρήματα που χρειάζονται ώστε η εταιρεία να συνεχίσει τη λειτουργία της παράλληλα με το σχέδιο εξυγίανσης που θα εφαρμοστεί. Οι προτάσεις αυτές έρχονται σε αντιδιαστολή με την υπό συζήτηση πρόταση της πλευράς Σκλαβενίτη, η οποία, για να υλοποιηθεί, προϋποθέτει τη χρηματοδότηση της με πρόσθετο τραπεζικό δανεισμό άνω των 360 εκατ. ευρώ.
Για ορισμένες από τις τράπεζες, η προοπτική να μην χρειαστεί να βάλουν περισσότερα χρήματα σε ένα εγχείρημα το οποίο, αν και κρίνεται ως πιο ενδεδειγμένο, λόγω της συμμετοχής της Σκλαβενίτης, εντούτοις δεν παύει να θεωρείται παρακινδυνευμένο, εξαιτίας της μεγάλης έκθεσης του ενιαίου σχήματος σε παλαιά και νέα χρέη, λειτουργεί αποτρεπτικά για την άμεση ολοκλήρωση των συζητήσεων που ήδη έχουν προχωρήσει σε βάθος με την ελληνική αλυσίδα και τους προμηθευτές της Μαρινόπουλος.
Η στάση των τραπεζών
Οι πληροφορίες θέλουν κάποιες από τις πιστώτριες τράπεζες να συζητούν την πρόταση του KKR, που τους δίνει την εναλλακτική να μην συμμετάσχουν με νέα άμεση χρηματοδότηση, και πλέον τα διοικητικά συμβούλια των εμπλεκόμενων μερών είναι αντιμέτωπα με το δίλημμα αν θα την δεχθούν, ανοίγοντας, όμως, έτσι έναν νέο κύκλο διεργασιών και διαπραγματεύσεων για την επεξεργασία των προτάσεων, που υπάρχει κίνδυνος να ξεπεράσει τον διαθέσιμο χρόνο δικαστικής προστασίας, με άγνωστες συνέπειες για την τύχη της Μαρινόπουλος.
Στην προκειμένη περίπτωση, το ερώτημα είναι ποιος θα πάρει την απόφαση να απορρίψει τη μία πρόταση υπέρ της άλλης που δείχνει πιο δελεαστική για τα οικονομικά συμφέροντα των πιστωτριών τραπεζών, αλλά και ποιος θα πάρει την ευθύνη να ρισκάρει μια ενδεχόμενη καθυστέρηση της διαδικασίας. Και όλα αυτά υπό το πρίσμα της πρόβλεψης της προπτωχευτικής διαδικασίας στο πλαίσιο του άρθρου 106β ότι για να προχωρήσει η διαδικασία εξυγίανσης πρέπει να συμφωνήσει τουλάχιστον το 60% των πιστωτών, εκ των οποίων το 40% να έχει εμπράγματες εξασφαλίσεις, προσημειώσεις και υποθήκες, που στην προκειμένη περίπτωση είναι κατά κύριο λόγο οι τράπεζες.
Στο εγχείρημα διάσωσης της Μαρινόπουλος έχει από την πρώτη στιγμή εμπλακεί και η κυβέρνηση, η οποία βρίσκεται αντικειμενικά σε δύσκολη θέση λόγω του συστημικού χαρακτήρα της εταιρείας, του μεγάλου αριθμού των εργαζομένων που απασχολεί (πάνω από 11.000) και των εκατοντάδων μικρών και μεγαλύτερων επιχειρήσεων - προμηθευτών που συνδέονται με την πάλαι ποτέ πανίσχυρη αλυσίδα. Εξ αρχής στελέχη της κυβέρνησης που χειρίζονται το θέμα έχουν προκρίνει ατύπως τη λύση εξυγίανσης της Μαρινόπουλος μέσω της συνεργασίας τραπεζών - πιστωτών και Σκλαβενίτη, και πλέον παρακολουθούν με έκδηλη αγωνία τις παρασκηνιακές εξελίξεις, έχοντας λάβει μηνύματα και από το μέτωπο των Θεσμών πως οι λύσεις της δημιουργίας «εθνικών πρωταθλητών» στις επιχειρήσεις μέσα από τη διαχείριση των «κόκκινων» δανείων που ξεκινά «δεν είναι μια επιθυμητή διαδικασία».
Τελειώνει ο χρόνος...
Σε κάθε περίπτωση, ο χρόνος τρέχει και η κλεψύδρα προς την εκδίκαση της αίτησης για την υπαγωγή στο άρθρο 99 και από εκεί στη διαδικασία εξυγίανσης αδειάζει ταχύτατα. Οι συμπληγάδες των προτάσεων στις οποίες έχουν εμπλακεί τράπεζες - προμηθευτές και εργαζόμενοι προκαλούν παλινωδίες και καθυστερήσεις που το μόνο που κάνουν είναι να εντείνουν το ρίσκο για την επιβίωση της Μαρινόπουλος και τη βιωσιμότητα εκατοντάδων άλλων επιχειρήσεων που συνδέονται μαζί της.
Αν επείγει κάτι αυτήν τη στιγμή μετά από 50 ημέρες συζητήσεων είναι να ληφθούν εγκαίρως οριστικές αποφάσεις. Και η πιο χρήσιμη κίνηση από όλες τις πλευρές είναι να θέσουν ένα τελικό dead line για να τις λάβουν, πριν είναι πολύ αργά.
