Έκκληση στους πολιτικούς να μην δεχτούν τους χαμηλούς ρυθμούς ανάπτυξης του σήμερα ως «το νέο φυσιολογικό» (new normal) και να μην θέσουν σε κίνδυνο το μεταπολεμικό οικοδόμημα της ελεύθερης αγοράς απηύθυνε ο επικεφαλής οικονομολόγος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Μορίς Όμπστφελντ.
Μιλώντας σε δημοσιογράφους στην Ουάσιγκτον, ο κ. Όμπστφελντ κάλεσε τους ηγέτες να εφαρμόσουν πολιτικές που θα αντιμετωπίσουν τις οικονομικές επιπτώσεις της χαμηλής ανάπτυξης αλλά και τον κοινωνικό αντίκτυπό της, που φέρνει στάσιμους μισθούς και επαπειλούμενα προγράμματα πρόνοιας.
Ο κ. Όμπστφελντ ζήτησε παράλληλα από τους πολιτικούς να μην υποκύψουν στις πιέσεις για λαϊκίστικες λύσεις προστατευτισμού που θα έθεταν σε κίνδυνο το οικοδόμημα των ανοιχτών αγορών και το ελεύθερου εμπορίου που δημιουργήθηκε σταδιακά από το 1945 κι έπειτα.
«Εναπόκειται σε πολιτικούς, και ακόμη περισσότερο σε πολιτικούς ηγέτες, να παρουσιάσουν μία αφήγηση […] που αντιμετωπίζει τις λαϊκίστικες αφηγήσεις, οι οποίες αποδίδουν όλα τα δεινά στις παγκόσμια προσανατολισμένες αγορές», σημείωσε χαρακτηριστικά.
Ο επικεφαλής οικονομολόγος του ΔΝΤ επισήμανε ότι το μήνυμα υπέρ του ελεύθερου εμπορίου θα πρέπει να προσφέρει στους πολίτες κι εργαζόμενους ελπίδα ότι τα οφέλη της οικονομικής ανάπτυξης θα κατανεμηθούν «πιο δίκαια», κι ότι οι πιεζόμενες μεσαίες τάξεις θα αποκατασταθούν.
Στο πλαίσιο αυτό, κάλεσε τους πολιτικούς να χρησιμοποιήσουν όλους τους «μοχλούς» που έχουν στη διάθεσή τους, όπως φιλο-αναπτυξιακή δημοσιονομική πολιτική και μία σωστή ακολουθία διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, ώστε να υποστηρίξουν την χαλαρή νομισματική πολιτική που υπάρχει σήμερα.
Ερωτηθείς συγκεκριμένα για την πρόταση του Ρεπουμπλικάνου προεδρικού υποψήφιου Ντόναλντ Τραμπ περί επιβολής δασμών στις εισαγωγές από την Κίνα, ο κ. Όμπστφελντ σχολίασε με νόημα ότι μολονότι μία χώρα μπορεί να «χειραγωγήσει τη ζήτηση» με διάφορες προστατευτικές παρεμβάσεις, αυτό γίνεται πάντα σε βάρος άλλων χωρών, οι οποίες φυσικά ανταποδίδουν.
«Είναι αυταπάτη [να πιστεύουμε] ότι μία χώρα μπορεί να ''την έχει καλά'' κι ότι οι άλλες δεν θα αντιδράσουν», προσέθεσε, τονίζοντας ότι ήταν ακριβώς τα διδάγματα της μεγάλης κρίσης της δεκαετίας του 1930 που οδήγησαν μεταπολεμικά στη σύσταση θεσμών όπως το ΔΝΤ και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου, που λειτουργούν ως fora συνεργασίας και συνεννόησης.
Πηγή: skai.gr
