Του Απόστολου Σκουμπούρη
Σε νέα φάση περνά πλέον το σίριαλ της διάσωσης της Μαρινόπουλος, που αποτελεί το μεγαλύτερο στοίχημα για όλο το πολιτικοοικονομικό σύστημα, καθώς ουδέποτε έχει γίνει αντίστοιχου βεληνεκούς διάσωση και μάλιστα σε τέτοιες, αντίξοες συνθήκες στην αγορά.
Μετά από μεγάλες καθυστερήσεις και κωλυσιεργίες, διαδικαστικές, νομικές, επιχειρησιακές και άλλες, μετά από τιτάνιες διαπραγματεύσεις με τις τράπεζες, πλέον, η Μαρινόπουλος καλείται σταδιακά να βγει από το... μηχάνημα υποστήριξης και να «αναμετρηθεί» με την αγορά. Αυτό είναι και το επόμενο μεγάλο στοίχημα της νέας ιδιοκτησίας, αλλά και ο... τελικός κριτής που θα «μιλήσει» για την επιτυχία του φιλόδοξου σχεδίου ολικής επιστροφής μιας αλυσίδας που έχει χάσει – εδώ και δύο χρόνια – την αρχή της δεδηλωμένης, δηλαδή την εμπιστοσύνη των καταναλωτών.
Φυσικά, υπό το σήμα της Σκλαβενίτης, της οικογένειας που έχει εξαιρετική έξωθεν επιχειρηματική μαρτυρία, οι προϋποθέσεις για την επιστροφή των καταναλωτών έγκεινται σε διαφορετικούς όρους. Όμως, ο κυριότερος αντίπαλος πλέον του όλου εγχειρήματος είναι ο χρόνος!
Το στοίχημα λοιπόν που θα κληθεί να κερδίσει η νέα ιδιοκτησία, είναι να επαναφέρει τους καταναλωτές στα καταστήματα της (πρώην) Μαρινόπουλος, σε μια συγκυρία που η αγορά λιανικής βρίσκεται στη χειρότερη φάση των τελευταίων ετών...
Το 2016 υπήρξε περαιτέρω συρρίκνωση της δαπάνης των νοικοκυριών στα καταστήματα λιανικής, με πτώση 7-9%, ενώ – την ίδια ώρα – η μάχη από τους άλλους ανταγωνιστές είναι αδυσώπητη.
Η Lidl και η ΑΒ Βασιλόπουλος είναι οι δύο αλυσίδες που έχουν «μοιραστεί» τη μεγαλύτερη μερίδα των πελατών της Μαρινόπουλος, με τους δύο ομίλους να βρίσκονται σε έναν διαρκή τιτάνιο... μαραθώνιο ελέγχου όσο γίνεται περισσότερων «περιοχών» στις τάξεις των καταναλωτών.
Ειδικά η γερμανική αλυσίδα βρίσκεται στην πιο καλπάζουσα επεκτατική της φάση από τότε που ήρθε στην Ελλάδα, κάνοντας μεγάλες επενδύσεις, αλλάζοντας εντελώς το προφίλ της, διευρύνοντας ταχύτατα το target group των πελατών της.
Μέσα σ'' αυτές τις συνθήκες, η (πρώην) Μαρινόπουλος θα κληθεί πλέον να παίξει επί... ίσοις όροις, να ανακτήσει σταδιακά χαμένα εδάφη, να επανελκύσει κόσμο στα καταστήματα.
Η απόφαση, οι γκρίζες ζώνες και η συνέχεια
Το στοίχημα λοιπόν για την οικογένεια Σκλαβενίτη είναι μεγάλο, που όμως, δεν μπήκε άθελα στο... ντορβά, αλλά βλέπει μια καταπληκτική ευκαιρία να πετύχει πανελλαδική κάλυψη, αλλάζοντας εντελώς επιχειρηματικό εκτόπισμα.
Το πράσινο φως από τα δικαστήρια δόθηκε, έστω και με πολύ μεγάλες καθυστερήσεις για τόσο σοβαρό διακύβευμα, οπότε τώρα ξεκινά η (πραγματική) μάχη για τους 10.800 εργαζόμενους αλλά και τη διοίκηση.
Πάντως, έως και την τελευταία στιγμή δεν έλειψαν τα προσκόμματα, καθώς ακόμη και η μια ημέρα καθυστέρησης στην έκδοση της απόφασης από το Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών (Δευτέρα 16/1 αντί Παρασκευής 14/1) δημιούργησε πρόσθετα νομικά θέματα, που αναζητούν λύση.
Θεωρητικά από χθες 16/1 έχουν ενεργοποιηθεί οι αιρέσεις διάλυσης της συμφωνίας γιατί σε αυτήν προβλέπεται πως όλες οι διαδικασίες, συμπεριλαμβανομένων των ασκήσεων τριτανακοπών, θα έπρεπε να ολοκληρωθούν μέχρι τις 14 Φεβρουαρίου για να έχει ισχύ η συναλλαγή.
Πάντως, σύμφωνα με το σχέδιο της απόφασης, θα χρειαστεί να περάσει ακόμη ένας μήνας εντός του οποίου δεν πρέπει να εγκριθούν τυχόν τριτανακοπές (ενστάσεις) κατά της απόφασης από όσους έχουν αντιρρήσεις, ώστε να έχει ισχύ η συμφωνία η οποία θα αρχίσει πρακτικά να υλοποιείται μετά τις 14 Φεβρουαρίου.
Βεβαίως, εδώ που φτάσαμε, θα ήταν ο απόλυτος παραλογισμός να τιναχτεί στον αέρα μια τέτοια συμφωνία για διαδικαστικούς λόγους, όταν υπάρχουν άλλα πολύ σοβαρότερα ζητήματα να αντιμετωπιστούν.
Οι ανταγωνιστές που καραδοκούν, αλλά και το κανόνι που... απαγορεύεται
Θυμίζουμε ότι τέτοιο σχέδιο δεν έχει εφαρμοστεί ποτέ μέχρι σήμερα στην Ελλάδα και αν δεν ήταν τέτοιο το μέγεθος και το κοινωνικοοικονομικό εκτόπισμα της Μαρινόπουλος, δε θα εφαρμοζόταν ούτε τώρα.
Ως γνωστόν περιλαμβάνει οριζόντιο κούρεμα χρεών κατά 50% σε χιλιάδες προμηθευτές της παλιάς Μαρινόπουλος, διαγραφή τόκων και προσαυξήσεων για τα χρέη του Δημοσίου, καθώς και νέα χρηματοδότηση με κεφάλαια ύψους 477 εκατ. ευρώ, από τα οποία 125 εκατ. ευρώ είναι η συνεισφορά της Σκλαβενίτης.
Όπως γίνεται αντιληπτό, σε μια τόσο ανταγωνιστική αγορά, με στοιχεία αδυσώπητου... πολέμου τιμών, εύλογα οι ανταγωνιστές της Μαρινόπουλος κάθε άλλο παρά υπέρ της διάσωσής της ήταν και είναι. Πολλώ δε μάλλον που (σε) κάποια ζητήματα, όπως οι όροι χρηματοδότησης του project ανασύνταξης, οι διαφωνίες και οι αντιρρήσεις για προνομιακή μεταχείριση και συνθήκες (αθέμιτης) προστασίας, είναι εύλογες και δίκαιες.
Όμως, όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα και δεδομένου του εκτοπίσματος της Μαρινόπουλος, ένα κανόνι τέτοιου βεληνεκούς, θα ήταν πολύ πιο οδυνηρό για όλους τους εμπλεκόμενους, κυβέρνηση, τράπεζες, προμηθευτές.
Η κυβέρνηση, έχοντας τόσα πολλά ανοικτά μέτωπα, ίσως δε θα άντεχε τους πολιτικοκοινωνικούς κραδασμούς από ένα τέτοιο «κανόνι», ενώ οι τράπεζες, μπήκαν εκ νέου στο «παιχνίδι» χρηματοδότησης, μπροστά στο ενδεχόμενο να χάσουν ολοσχερώς τα δάνεια που έχουν χορηγήσει.
Συμφώνησαν στο κούρεμα, όμως η... βαλίτσα των δανείων πάει ακόμη μακρύτερα!
Οι προμηθευτές, που εδώ και δύο χρόνια είχαν εγκλωβιστεί στο «τάισμα» και στη συντήρηση της σχέσης τους με την αλυσίδα, διευρύνοντας και τη δική τους ζημιά, εύλογα έκριναν ότι καλύτερα να πάρουν τα μισά από τα χρωστούμενα, παρά να πάρουν ελάχιστα ή τίποτα.
Θυμίζουμε ότι οι πιστωτές θα αποζημιωθούν σύμφωνα με το σχέδιο σε 60 ημέρες από την ημερομηνία ολοκλήρωσης της συναλλαγής, ήτοι σε περίπου τρεις μήνες από σήμερα.
Όπως και να ''χει, εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα, δύσκολα μπορεί να μπει ουσιαστικό πρόσκομμα νομικής ή άλλης μορφής από τους θεσμικούς και τους άλλους φορείς που εμπλέκονται. Ακόμη και αν μπαίνουν δεύτερες σκέψεις, ουδείς τολμά να τις αφήσει να ανθίσουν, ή να πάρει το ρίσκο να βγει μπροστά, κόντρα στις διευθετήσεις που έχουν γίνει.
Όμως, επαναλαμβάνουμε. Απόλυτος και μοναδικός κριτής για την από εδώ και πέρα πορεία της «διάσωσης» και ανασύνταξης των καταστημάτων, είναι η ίδια η αγορά. Η αγορά θα δώσει την τελική ετυμηγορία. Τα εχέγγυα η οικογένεια Σκλαβενίτη τα έχει και με το παραπάνω, όπως έχει και το δικό της, φανατικό κοινό. Ευχή όλων, δεν μπορεί να είναι άλλη, από το να πετύχει αυτή η προσπάθεια, να σωθούν οι θέσεις εργασίας και αυτός ο ελληνικός όμιλος να ισχυροποιηθεί περαιτέρω...