Του Προκόπη Χατζηνικολάου
Απέλπιδες αλλά και μάταιες οι προσπάθειες του οικονομικού επιτελείου προκειμένου να διασωθεί η εξαγγελία (του περασμένου Σεπτέμβρη στη ΔΕΘ) του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα για τη δημιουργία ακατάσχετου λογαριασμού για τις επιχειρήσεις ή «προστατευμένου» λογαριασμού (η νέα ονομασία με την οποία «κατέβηκε» η κυβέρνηση στη συνάντηση).
Η χθεσινή συνάντηση των θεσμών με τον υπουργό Οικονομικών, Ευκ. Τσακαλώτο, και τον γενικό γραμματέα Δημοσίων Εσόδων, Γ. Πιτσιλή, στέφθηκε από αποτυχία στο θέμα του ειδικού επαγγελματικού λογαριασμού, ενώ από τη συνάντηση απουσίαζε ο εμπνευστής της πρότασης αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών, Τρ. Αλεξιάδης.
Όπως όλα δείχνουν ο κ. Τσίπρας παρασύρθηκε για μία ακόμη φορά και εξήγγειλε ένα μέτρο το οποίο οι περισσότεροι από την κυβέρνηση αλλά και αρκετοί σύμβουλοί του γνώριζαν και είχαν διαμηνύσει μάλιστα ότι δεν θα γινόταν δεκτό από τους πιστωτές της χώρας καθώς οι τελευταίοι θεωρούν ότι πρόκειται για χαριστική ρύθμιση.
Πέραν της σταθερής αντίδρασης περί χαριστικών ρυθμίσεων οι αντιδράσεις των θεσμών και κυρίως του ΔΝΤ στηρίζονται σε δύο λόγους.
1. Θεωρούν ότι δεν είναι δυνατόν μια επιχείρηση να χρωστάει στο Δημόσιο και τα Ταμεία και να «προικίζεται» με έναν ακατάσχετο λογαριασμό. Μάλιστα, παράγοντας που συμμετέχει στις διαπραγματεύσεις αναφέρει ότι στην επιχειρηματολογία των θεσμών εντάσσεται και η διαφορετική μεταχείριση για τις υγιείς επιχειρήσεις που δεν χρωστούν στο ελληνικό δημόσιο.
2. Οι πιστωτές της χώρας εκτιμούν ότι μία τέτοια ρύθμιση θα ερχόταν σε ευθεία αντίθεση με τις διατάξεις για τον εξωδικαστικό συμβιβασμό. Οι ίδιοι παράγοντες σημειώνουν ότι αναζητείται τρόπος έτσι ώστε ο λογαριασμός να μπορέσει να διασυνδεθεί με τις διατάξεις για τον εξωδικαστικό συμβιβασμό.
Πάντως, προς το παρόν φαίνεται πως οι επικεφαλής των θεσμών δεν θα δεχθούν τη δημιουργία του ειδικού επαγγελματικού λογαριασμού.
Τι είχε προτείνει η κυβέρνηση
Αρχικά το σχέδιο της κυβέρνησης, στο πλαίσιο του υπό κατάρτιση νομοσχεδίου για την επέκταση του πλαστικού χρήματος στην αγορά, προέβλεπε τη δημιουργία ακατάσχετου στο 100% λογαριασμού για τις επιχειρήσεις από τον οποίο θα πληρώνονταν μισθοδοσία, προμηθευτές, εισφορές, χωρίς σε αυτόν να μπορεί να παρέμβει το Δημόσιο «τραβώντας» κεφάλαια για προηγούμενες ληξιπρόθεσμες οφειλές της επιχείρησης.
Το δεύτερο σενάριο (μετά την πρώτη άρνηση των θεσμών) προέβλεπε μειωμένο ποσοστό στον ακατάσχετο λογαριασμό δηλαδή στα επίπεδα του 60 ή 80%.
Και το σενάριο αυτό απορρίφθηκε. Η τελευταία πρόταση του οικονομικού επιτελείου, προκειμένου να μην εκτεθεί ο πρωθυπουργός, προέβλεπε αφού πληρωθούν, μισθοί, προμηθευτές, εισφορές, και τρέχουσες φορολογικές υποχρεώσεις, τμήμα από το ποσό που θα απέμενε να ήταν ακατάσχετο. Δηλαδή, εάν για παράδειγμα ο λογαριασμός στον οποίο οι κινήσεις γίνονταν μέσω πλαστικού χρήματος είχε το μήνα 10.000 ευρώ εκ των οποίων τα 7.000 πήγαιναν για εξόφληση υποχρεώσεων περίπου 1.000 ευρώ θα έμεναν ακατάσχετα και τα υπόλοιπα 2.000 ευρώ θα πληρώνονταν οι παλαιές υποχρεώσεις του επαγγελματίας προς δημόσιο και ασφαλιστικά ταμεία.
