Του Γιώργου Φιντικάκη
Σε τροχιές εκ διαμέτρου αντίθετες κινούνται πλέον ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Π. Σκουρλέτης και ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ΔΕΗ, Μ. Παναγιωτάκης, ως προς την "επόμενη ημέρα" της επιχείρησης.
Αιχμή της κόντρας οι συμπράξεις της ΔΕΗ με ιδιώτες, που προωθεί ο Π. Σκουρλέτης ως λύση, προκειμένου να αντιμετωπίσει αφενός την πίεση που δέχεται η ΔΕΗ από το μνημόνιο για να μειώσει τα μερίδιά της, αφετέρου την απειλή προστίμου από το Ευρωδικαστήριο επειδή η Ελλάδα κρατά ακόμη κλειστή την αγορά του λιγνίτη.
Το θέμα των συμπράξεων είχε θέσει προ ημερών ο Σκουρλέτης στον Πρωθυπουργό, όταν και του παρουσίασε τη δική του “αντιπρόταση” για τις ενεργειακές ιδιωτικοποιήσεις, ζητώντας του να εξαιρεθούν - μεταξύ των οποίων και το 17% της ΔΕΗ- από το πρόγραμμα του ΤΑΙΠΕΔ.
Αν και το θέμα δεν έχει πάρει την έγκριση των θεσμών (κάτι το οποίο για πολλούς είναι αμφίβολο), η πρόταση Σκουρλέτη ειδικά για τη ΔΕΗ ήταν αντί να πουληθεί το 17% της ΔΕΗ σε στρατηγικό εταίρο, η επιχείρηση να προχωρήσει σε σύμπραξη με ιδιώτη, στον οποίο η πρώτη θα εισφέρει υφιστάμενες μονάδες (λιγνίτες, υδροηλεκτρικά), και θα περιοριστεί σε μειοψηφική συμμετοχή.
Έμμεση απάντηση ήρθε σήμερα από τον πρόεδρο της ΔΕΗ, Μ. Παναγιωτάκη, ο οποίος με ανακοίνωσή του επιβεβαιώνει την "απόσταση" που χωρίζει τους δύο άνδρες.
Σχολιάζοντας δημοσίευμα, ο κ. Παναγιωτάκης, αδειάζει εντελώς την "εναλλακτική" Σκουρλέτη , λέγοντας : "Συμπράξεις χωρίς επενδύσεις, όπως επιδιώκουν ορισμένοι, στοχεύοντας στους υδροηλεκτρικούς σταθμούς της ΔΕΗ, το πιο πολύτιμο περιουσιακό της στοιχείο και στήριγμα στις μεγάλες προκλήσεις που έρχονται, δεν ενδιαφέρουν την επιχείρηση".
Πρόκειται για μια εντελώς διαφορετική οπτική από εκείνη του υπουργείου στο θέμα των συμπράξεων, με τις οποίες ο κ. Παναγιωτάκης δηλώνει σύμφωνος "επί της αρχής", αλλά όχι έτσι όπως τις εννοεί το υπουργείο.
Στην ανακοίνωσή του ο κ. Παναγιωτάκης αποκλείει τη δημιουργία κοινοπρακτικού σχήματος με ιδιώτες απλώς με την συνεισφορά υφιστάμενων μονάδων (της ΔΕΗ από τη μία και της πιθανής ιδιωτικής εταιρείας από την άλλη) και "βλέπει" τις συμπράξεις μόνον ως έναν τρόπο να υπάρξουν νέες επενδύσεις είτε για την παραγωγή, είτε για τον εκσυγχρονισμό του υπάρχοντος δυναμικού, είτε για τη δραστηριοποίηση σε ξένες αγορές.
Σαν παράδειγμα αναφέρει την προοπτική σύστασης ανεξάρτητης εταιρείας για την κατασκευή της 2ης μονάδας στον σταθμό Μελίτη της Φλώρινας και την εκμετάλλευση των ορυχείων της περιοχής, όπου μέτοχοι μπορεί να είναι η ΔΕΗ, ο ιδιοκτήτης των ορυχείων, αλλά και ο ξένος οίκος (έχουν γίνει συζητήσεις με την Edison) που θα επενδύσει στην κατασκευή του σταθμού, προϋπολογισμού 700 εκατ. ευρώ. Θυμίζει επίσης την πρόσκληση της ΔΕΗ προς κάθε ενδιαφερόμενο να επενδύσει στον λιγνιτικό σταθμό του Αμύνταιου, οι δύο μονάδες του οποίου αποσύρονται σε πέντε περίπου χρόνια, αλλά και το σχέδιο ίδρυσης θυγατρικής στην Αλβανία σε συνεργασία με ελληνικές κατασκευαστικές, και όχι μόνο.
Απορρίπτει κατηγορηματικά όμως το σενάριο που προωθεί το υπουργείο ΠΕΝ για συμπράξεις της ΔΕΗ με ιδιώτη, όπου η πρώτη θα συνεισφέρει στην νέα εταιρεία και υδροηλεκτρικούς σταθμούς.
Τέλος, σε σχέση με την δημιουργία θυγατρικής εταιρείας προς πώληση στο χώρο της προμήθειας με "έτοιμους" πελάτες της ΔΕΗ, ο κ. Παναγιωτάκης επιβεβαιώνει ότι συνεχίζει να αποτελεί στόχο της επιχείρησης και οι υπηρεσίες της ΔΕΗ εργάζονται πάνω σε αυτό το project.
