Του Κωνσταντίνου Μαριόλη
Ζητείται οικονομολόγος με σημαντική εμπειρία σε θέματα κεντρικής τράπεζας αλλά πάνω απ' όλα με αποδεδειγμένη ικανότητα πολιτικών χειρισμών και νοοτροπία… σταρ, για να μπορέσει να κοντράρει την Κριστίν Λαγκάρντ, να καταφέρει δηλαδή ότι δεν κατάφεραν απέναντι στον Μάριο Ντράγκι, οι Άξελ Βέμπερ, Γιούργκεν Σταρκ, Γεργκ Άσμουνσεν και Ζαμπίνε Λαουτενσλέγκερ. Αυτή θα μπορούσε να είναι η περιγραφή της αγγελίας για τη θέση της οικονομολόγου που θα αντικαταστήσει την Λαουτενσλέγκερ στο εκτελεστικό συμβούλιο της ΕΚΤ.
Ξαφνικά, μετά από οκτώ χρόνια διαρκούς αντιπαλότητας και ομηρικών μαχών στα διοικητικά συμβούλια της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, ολόκληρη η Ευρώπη «ανακάλυψε» ότι οι Γερμανοί δεν… πολυσυμπαθούν τον Μάριο Ντράγκι. Χρειάστηκε ένα δημοσίευμα της Bild, την Παρασκευή μετά τα νέα μέτρα χαλάρωσης που ανακοίνωσε η ΕΚΤ, με τον Ντράγκι στο ρόλο του Κόμη Δράκουλα να πίνει… τις καταθέσεις των Γερμανών και η αιφνίδια παραίτηση της Ζαμπίνε Λαουτενσλέγκερ την περασμένη Τρίτη για να «αποκαλυφθεί» το μέγεθος της κόντρας που όλοι γνώριζαν από την εποχή που ο Ιταλός ήθελε να σώσει το ευρώ χωρίς να λαμβάνει υπόψη τις εμμονές του Βερολίνου.
Την ίδια ώρα, οι συνθήκες στην Ευρωζώνη επιδεινώνονται και η Γερμανία κατά πάσα πιθανότητα βρίσκεται ήδη σε ύφεση, αναγκάζοντας τον Ντράγκι και την διάδοχό του, Λαγκάρντ να ζητήσουν από το Βερολίνο να ακολουθήσει επεκτατική δημοσιονομική πολιτική για να τονώσει τη ζήτηση. Ποιος λέτε ότι ήταν ο πρώτος Γερμανός που συμφωνεί με την κατάργηση της πολιτικής των μηδενικών ελλειμμάτων; Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο ιθύνων νους του «black zero» και επί χρόνια πολέμιος των πολιτικών του Ντράγκι. Σε εκδήλωση πριν από λίγες ημέρες στο Βερολίνο, ο πρώην ΥΠΟΙΚ τόνισε ότι πολιτικοί και επιχειρήσεις πρέπει να αναπροσαρμόσουν τις πολιτικές τους για να αντιμετωπίσουν την κλιματική αλλαγή και την ψηφιακή επανάσταση.
Ο Ντράγκι δείχνει λοιπόν να κερδίζει και τον Σόιμπλε. Δεν είναι τυχαίο το προσωνύμιο «Super Mario» που απέκτησε τα χρόνια που αγνόησε τις πιέσεις της Γερμανίας. Από το καλοκαίρι του 2012 όταν ο επικεφαλής της ΕΚΤ αιφνιδίασε τον Σόιμπλε και είπε το αμίμητο «whatever it takes» για να σταματήσει την κατρακύλα των ομολόγων της περιφέρειας, η κόντρα μεταξύ του Ιταλού και του σκληρού Γερμανού υπουργού Οικονομικών απασχολούσε τακτικά την Ευρώπη.
Ακόμη όμως και πριν το 2012 η γερμανική πλευρά είχε αντιδράσει έντονα στις επιλογές του Ντράγκι, με τον διοικητή της Bundesbank, Άξελ Βέμπερ και τον επικεφαλής οικονομικό αναλυτή της ΕΚΤ, Γιούργκεν Σταρκ, να παραιτούνται από την ΕΚΤ διαφωνώντας με τις αποφάσεις της. Σε όλες τις περιπτώσεις το ζήτημα που συντηρούσε τη μεγάλη απόσταση μεταξύ των θέσεων του Ντράγκι και του Βερολίνου ήταν η παροχή φθηνού χρήματος.
Η ΕΚΤ βέβαια δεν είναι… ιδιοκτησία του Ντράγκι, ούτε ο πρόεδρος έχει μεγαλύτερη ισχύ στις ψηφοφορίες από τα υπόλοιπα μέλη, απλώς ο Ιταλός είναι μία ηγετική φυσιογνωμία που στηρίζει τις θέσεις του μέχρι τέλους.
Στο Βερολίνο λοιπόν προσπαθούν να βρουν την κατάλληλη αντικαταστάτρια της Λαουτενσλέγκερ, με την Κλόντια Μαρία Μπουχ, της Bundesbank, να είναι μία από τις επικρατέστερες. Η Μπουχ διαθέτει πολλά από τα προσόντα που απαιτούνται για τη θέση εκτός από την ικανότητα πολιτικής διαχείρισης. Μία άλλη επιλογή είναι η καθηγήτρια Οικονομικών στο πανεπιστήμιο της Βόνης, Ίζαμπελ Σνάμπελ, η οποία θεωρείται ιδανική για να διαχειριστεί τα μέσα ενημέρωσης και να παίξει το ρόλο που θέλει το Βερολίνο, όμως δεν διαφωνεί σε πολλά με την υφιστάμενη γραμμή της ΕΚΤ. Η Σνάμπελ έχει δηλώσει ότι η ΕΚΤ αποτελεί τον αποδιοπομπαίο τράγο στη Γερμανία ενώ τάσσεται υπέρ του Ταμείου Εγγύησης Καταθέσεων.
Τέλος, έχει ακουστεί το όνομα της Έλγκα Μπαρτς, επικεφαλής οικονομολόγο της BlackRock και πρώην στέλεχος της Morgan Stanley, όμως και αυτή είναι πολύ πιθανό να ταχθεί υπέρ των θέσεων του Ντράγκι. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα λοιπόν για τη Γερμανία…
