Δεν μιλάμε για μια μάχη ανάμεσα στους ταύρους και τις αρκούδες των αγορών. Δεν μιλάμε για κάποια σύγκρουση, ανάμεσα σε οικονομικά συμφέροντα στη αρένα των διεθνών αγορών των μετοχών, των ομολόγων, των εμπορευμάτων και των παραγώγων. Μιλάμε για μια μάχη της ανθρωπότητας απέναντι σε ένα μικροσκοπικό ιό, η εμφάνιση του οποίου αποσταθεροποίησε, όλα όσα γνωρίζαμε και ζούσαμε μέχρι σήμερα.
Οι Κεντρικές Τράπεζες, ανταποκρινόμενες στις έκτακτες συνθήκες έβγαλαν τα όπλα τους. Οι κυβερνήσεις, έλαβαν τις αποφάσεις τους. Όμως οι αγορές συνεχίζουν την απίστευτη κατρακύλα τους, με τους επενδυτές να ρευστοποιούν τα χαρτοφυλάκια τους, σα να μην υπάρχει αύριο.
Και μέσα στην τρικυμία των αγορών, για πρώτη φορά δεν υπάρχουν σωσίβια. Και μέσα στον κατακλυσμό από αρνητικά νέα, για πρώτη φορά δεν υπάρχουν καταφύγια. Ο χρυσός καταρρέει. Το πετρέλαιο καταρρέει. Τα ομόλογα διαλύονται. Τα ψηφιακά νομίσματα συνθλίβονται. Οι τιμές των ακινήτων, όσον αφορά στους επαγγελματικούς χώρους κατακρημνίζονται.
Και δεν είναι η ψυχολογία που έχει αλλάξει. Είναι ότι οι επενδυτές, δεν έχουν να αντιμετωπίσουν έναν συμβατικό πόλεμο, μια φούσκα των τεχνολογικών εταιρειών, μια χρηματοπιστωτική κρίση, μια κατάρρευση της οικονομίας, ενός κράτους, έναν εμπορικό πόλεμο ή ένα τρομοκρατικό κτύπημα. Έχουν να αντιμετωπίσουν κάτι άγνωστο και καινούργιο, που δεν αλλάζει μόνο τα οικονομικά δεδομένα, όπως τα ξέραμε.
Το υγειονομικό κτύπημα που δέχεται ο πλανήτης, φέρνει τις κυβερνήσεις, τις κεντρικές τράπεζες και τους επενδυτές μπροστά στις ευθύνες τους. Το ασύμμετρο υγειονομικό κτύπημα που δέχεται το παγκόσμιο χωριό, δεν διακρίνει σύνορα, πολιτικά ή οικονομικά συστήματα, θρησκείες, εθνότητες, ράτσες.
Ο covid-19 είναι από μόνος του, ένας φονικός ιός.
Η εισβολή του στην ζωή μας, έφερε στην επιφάνεια κι άλλους ιούς που ήταν καλά κρυμμένοι μέσα στο ζεστό κλίμα του υπερδεκαετούς ράλι των χρηματιστηριακών αγορών.
Τον ιό του παγκόσμιου χρέους των $225 δισεκατομμυρίων.
Τον ιό της φούσκας των χρηματιστηρίων που στηρίχθηκε τόσα χρόνια, πάνω στα χαμηλά επιτόκια και στις νομισματικές χαλαρώσεις των κεντρικών τραπεζών, πάνω στα προγράμματα επαναγοράς μετοχών που μόνο στα χρηματιστήρια της Νέας Υόρκης υπερέβησαν τα $4.5 τρισεκατομμύρια και πάνω στις μυθικές αποτιμήσεις κάποιων ψηφιακών μονόκερων.
Τον ιό της «οικονομίας της χρηματιστηριακής υπεραξίας», που κατέφαγε την πραγματική οικονομία.
Και τώρα στην μάχη απέναντι στις επιπτώσεις του covid-19, οι κυβερνήσεις και οι κεντρικές τράπεζες έβγαλαν τα ίδια γνωστά όπλα στο τραπέζι.
Είχαμε γράψει προ ημέρων στην Liberal Markets ένα άρθρο με τίτλο : «Είναι διαφορετική αυτή η κρίση και γιατί». Και ναι, η κρίση είναι διαφορετική.
Είχαμε γράψει κι ένα άρθρο με τίτλο «Θα ρίξουν πάλι άσφαιρα οι Κεντρικές Τράπεζες;». Και ναι, οι αγορές εκτιμούν, ότι επιχειρείται να αντιμετωπιστεί η κρίση με τα ίδια άσφαιρα.
Οι αγορές θα σταματήσουν να πέφτουν, όταν φανεί ότι η υγειονομική πλευρά του covid-19, μπορεί να επιβραδυνθεί και να ελεγχθεί.
Οι αγορές θα σταματήσουν να πέφτουν, όταν λάβουν συγκεκριμένες απαντήσεις για το πότε και πως, θα ξανασταθεί η πραγματική οικονομία στα πόδια της. Για το πότε και πως, θα ξαναμπεί το τραίνο της παραγωγής στις ράγες του. Για το πότε και πως, θα ξαναμπεί η καταναλωτική εμπιστοσύνη στην τροχιά της καθημερινότητας.
Μέχρι να γίνει αυτό, θα πέφτουν κάποιες σκόρπιες μπαταριές μικρών ανοδικών αντιδράσεων, αλλά ο κανονιοβολισμός θα εξακολουθεί να είναι καθοδικός.
