Το ΑΕΠ στο πρώτο τρίμηνο του έτους, το αφήσαμε το 2020 στα 45 δισ. ευρώ. Από αυτό το ποσό, τα 11 δισ. ευρώ τα «χρωστάμε» στο χονδρικό και στο λιανικό εμπόριο, στην εστίαση και στα καταλύματα τα οποία σε νορμάλ συνθήκες κάνουν τζίρο λόγω χειμερινού τουρισμού και επαγγελματικών ταξιδιών.
Με κλειστό το λιανεμπόριο επί δύο εβδομάδες -και μάλιστα στην αρχή των εκπτώσεων- με την εστίαση να προσπαθεί να βρει «πατήματα» μόνο στο delivery και στο take away αλλά και τα ξενοδοχεία να υπολειτουργούν ή να είναι τελείως κλειστά, η απειλή μιας μεγάλης ύφεσης και στο πρώτο τρίμηνο του 2021 είναι προ των πυλών.
«Ένας μήνας lockdown κοστίζει 3 δισ. ευρώ είπε χθες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος αλλά τα 3 δισ. ευρώ είναι και ύφεση 7% σε επίπεδο τριμήνου με το καλημέρα της νέας χρονιάς. Αν μάλιστα κάποιος προσθέσει τα τέσσερα διαφορετικά τρίμηνα της πανδημίας (από την αρχή του Απρίλη του 2020 μέχρι και το τέλος Μάρτη του 2021) θα καταλήξει να βγάλει ένα ΑΕΠ χαμηλότερο των 160 δισ. ευρώ. Αντίστοιχο νούμερο, έχει να δει η Ελλάδα από τα χρόνια της δραχμής.
Μπροστά σε αυτούς τους αριθμούς, μπροστά σε έναν αποπληθωρισμό που έτρεξε τον Δεκέμβριο με -2,3% -χειρότερη επίδοση είχαμε μόνο τον Δεκέμβριο του 2014 λόγω των αναταραχών σε πολιτικό επίπεδο και πριν από τον Δεκέμβριο δεν υπάρχει αντίστοιχη αρνητική επίδοση από το… 1960 και μετά- η απόφαση του να παραμείνουν κλειστά τα ρολά στα εμπορικά καταστήματα και να απαξιωθεί στοκ αξίας εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ (το οποίο μάλιστα είναι πληρωμένο σε χοντρεμπόρους με επιταγές που έχουν παγώσει για 75 ημέρες) γίνεται πολύ βαριά. Οι λοιμωξιολόγοι θα βάλουν κάτω τα επιδημιολογικά δεδομένα και η κυβέρνηση θα τους ακούσει αλλά αυτή τη φορά η «οικονομία» θα παίξει επίσης σημαντικό ρόλο.
Το αν το σχέδιο του… διπλού κλικ θα μπορέσει να λειτουργήσει εν μέσω εκπτώσεων (click away για όλους και click inside για ρούχα, παπούτσια και κοσμήματα), θα φανεί στην πράξη. Θα φανεί επίσης από το ποιο θα είναι το τελικό πλαίσιο βάσει του οποίου θα έχουμε την επαναλειτουργία του εμπορίου. Θα δουλέψουν τα εμπορικά κέντρα και αν ναι πώς; Θα υπάρχει δυνατότητα αγορών μόνο με προγραμματισμένα ραντεβού;
Θα δεχτεί ο καταναλωτής να ψωνίσει υπό πίεση για να καλύψει ανάγκη και όχι για να κάνει το αγαπημένο του shopping therapy; Θα υπάρξει επιβάρυνση σε υγειονομικό επίπεδο από την αύξηση της κινητικότητας που θα προκαλέσει η επαναλειτουργία του εμπορίου έστω και με αυστηρούς περιοριστικούς όρους;
Όσο περνούν οι εβδομάδες και θα ανεβαίνει ο λογαριασμός των μέτρων στήριξης αλλά και οι απώλειες εσόδων των επιχειρήσεων, τόσο μεγαλύτερες θα είναι οι πιέσεις προς την κυβέρνηση να απελευθερώνονται τμήματα της αγοράς. Η υπομονή αρχίζει να εξαντλείται γι’ αυτό και ο Φεβρουάριος αναμένεται από πολλούς ότι θα είναι ο πιο κρίσιμος μήνας όλης αυτής της περιπέτειας που ξεκίνησε τον Μάρτιο του 2020.
