Του Χρήστου Ν. Κώνστα
Η μεγάλη συστημική τράπεζα θα χρηματοδοτήσει τα ανοίγματα της, με ομόλογα μετατρέψιμα μετοχές (CoCos) τα οποία φέρουν διψήφιο επιτόκιο. Ο κ. Τσακαλώτος όμως πήγε στο Λονδίνο για να δηλώσει ότι «έχουμε την άνεση να περιμένουμε καθώς έχουμε το μαξιλάρι... και νομίζω ότι ο χρόνος θα είναι κατάλληλος μεσοπρόθεσμα».
Μια μικρή τράπεζα κατάφερε μετά από κόπους και βάσανα να πουλήσει ένα μεγάλο -για τα δεδομένα της- πακέτο κόκκινων δανείων, σ'' έναν πολύ μεγάλο επενδυτικό οργανισμό, για να εισπράξει, μόλις και μετά βίας, το 10% της αξίας του χαρτοφυλακίου ώστε να επιμηκύνει το βίο της για μερικούς ακόμη μήνες.
Η κυβέρνηση υπόσχεται ότι θα μοιράσει ένα δισεκατομμύριο σε υποψήφιους ψηφοφόρους της ως χριστουγεννιάτικο δώρα χωρίς ωστόσο να έχει εξασφαλίσει τα κονδύλια για να πληρώσει τα αναδρομικά που της επιβάλλουν οι δικαστικές αποφάσεις.
Ο Ευρωπαίος Κεντρικός Τραπεζίτης, Μάριο Ντράγκι ανακοινώνει το τέλος του προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης (QE) το οποίο κάποτε για την κυβέρνηση αποτελούσε εθνικό στόχο που ποτέ δεν πέτυχε και προειδοποιεί τις χώρες με μεγάλες δανειακές ανάγκες και χαμηλή αξιολόγηση χρέους -ακριβώς όπως είναι η Ελλάδα- ότι τα επιτόκια στις αγορές θα αυξηθούν και οι επενδυτές θα είναι πολύ περισσότερο επιλεκτικοί, διστακτικοί και απαιτητικοί.
Oι Έλληνες ζουν από τα έτοιμα. Όσοι μπορούν απλώς παρατείνουν τη διάρκεια των χρεών τους ελπίζοντας αναίτια σε μια καλύτερη περίοδο. Οι υπόλοιποι απλώς εγκαταλείπουν την προσπάθεια και περιμένουν την κατάσχεση των τελευταίων περιουσιακών τους στοιχείων και λογαριασμών.
Ανύπαρκτη ρευστότητα, κόκκινα δάνεια, ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις και πομφόλυγες κοινωνικών παροχών συνθέτουν το ασφυκτικό προεκλογικό σκηνικό της οικονομίας μέσα στο οποίο καλείται ο Πρωθυπουργός να επιλέξει τον χρόνο της αποχώρησης του.
Όσο περνά ο καιρός, τόσο μεγαλώνουν τα προβλήματα. Πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά τραύματα μιας οδυνηρής 4ετίας πιέζουν έναν αδύναμο πρωθυπουργό που δεν έχει τη δυνατότητα ούτε τους συμμάχους του να επιλέξει.