Το παράδειγμα της Μυκόνου στο οποίο αναφέρθηκε ο CEO της Jumbo Απόστολος Βακάκης στη Γενική Συνέλευση των μετόχων της εταιρείας, αποτελεί ίσως τον καλύτερο τρόπο για να διερευνήσει κάποιος ψύχραιμος αναλυτής την κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα ελληνική οικονομία.
Και ποιο είναι τα παράδειγμα της Μυκόνου; Είναι ένα νησί με τεράστια ανάπτυξη, που όμως δεν συνοδεύτηκε από αντίστοιχη βελτίωση των υποδομών του. Στην αρχή έγινε οικονομικά απρόσιτη για τους Έλληνες και κάποια στιγμή οι ξένοι επισκέπτες που είχαν εν τω μεταξύ κατακλείσει το νησί, διαπίστωσαν ότι αυτό που προσφερόταν για τα χρήματα που έδιναν, ήταν μη ανταγωνιστικό, με αποτέλεσμα να στραφούν σε άλλους τουριστικούς προορισμούς.
Εκπέμπουμε επενδυτική προδιάθεση. Εκφράζουμε επενδυτική αισιοδοξία. Προσκαλούμε νέα κεφάλαια από το εξωτερικό. Είμαστε όμως ικανοί να φιλοξενήσουμε τις επενδύσεις που υποσχόμαστε; Έχουμε σχεδιάσει τους απαιτούμενους μηχανισμούς υποδοχής των κεφαλαίων; Έχουμε δώσει έμφαση στη δημιουργία ενός πιο παραγωγικού κράτους που να απαντά γρήγορα και με ακρίβεια στους ενδιαφερόμενους; Έχουμε σχεδιάσει έναν λεπτομερή επενδυτικό οδικό χάρτη, ή ένα ρεαλιστικό εγχειρίδιο επενδυτή;
Ο Θανάσης Μαυρίδης είχε γράψει σε προηγούμενο άρθρο του τον κίνδυνο ατυχήματος όσον αφορά την απορροφητικότητα των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης. Έθετε ερωτήματα σχετικά με τους δαιδαλώδεις λαβύρινθους, τη συσσώρευση διαδικασιών και την επικάλυψη αρμοδιοτήτων, που κάνουν τη ζωή δύσκολη σε όσους διαθέτουν σχέδια και προσπαθούν να στηριχθούν πάνω στο Ταμείο Ανάκαμψης.
Ταυτόχρονα ακούμε συχνά ενστάσεις για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι «μικροί και μεσαίοι παίκτες» στη διεκδίκηση μέρους των ευρωπαϊκών πακέτων του Ταμείου Ανάκαμψης.
Παρόμοιες δυσκολίες αντιμετωπίζουν και οι επενδυτές από το εξωτερικό. Και δεν αναφερόμαστε σε αυτούς που αγοράζουν μετοχές εταιρειών που είναι εισηγμένες στο Χρηματιστήριο ή εταιρικά ομόλογα ή ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου. Ούτε σε αυτούς που αγοράζουν ακίνητα, που είναι μια κατ’ εξοχήν παθητική επένδυση. Δεν αναφερόμαστε ούτε στους εμβληματικούς επενδυτές όπως είναι η Pfizer και η Amazon, που κινούνται πιο εύκολα λόγω της στήριξης που απολαμβάνουν από τον κυβερνητικό μηχανισμό.
Αναφερόμαστε σε επενδυτές που επιθυμούν να κινηθούν στον χώρο της καινοτομίας, της παραγωγής και της εξαγωγής προϊόντων υψηλής προστιθέμενης αξίας. Διότι εκεί κρύβεται η επιτυχία του νέου επιχειρηματικού μοντέλου της χώρας. Καλά είναι τα ακίνητα, καλά και τα ξενοδοχεία. Όμως καλύτερη είναι η παραγωγή. Δεν θα ήταν καλύτερα αν βλέπαμε μια αυτοκινητοβιομηχανία από το εξωτερικό, να φτιάχνει στη χώρα μας ένα εργοστάσιο;
Με τι έρχονται όμως αντιμέτωποι οι εκπρόσωποι των ξένων επενδυτών; Οι ξένοι επενδυτές δεν είναι σαν τους τουρίστες της Μυκόνου, που κατόπιν εορτής διαπιστώσουν τις αδυναμίες των προσφερόμενων υπηρεσιών και των υποδομών. Είναι Προμηθείς και όχι Επιμηθείς. Έτσι παρά τις επενδυτικές προσκλήσεις και παρουσιάσεις, οι εκπρόσωποι τους εστιάζουν στις αναγκαίες υποδομές. Και ποιες είναι οι απαραίτητες και αναγκαίες «υποδομές» για την πραγματοποίηση των επενδύσεων;
Είναι η απλοποίηση και ο εκσυγχρονισμός της διαδικασίας έγκρισης και υλοποίησης των επενδύσεων, ώστε αφ’ ενός να εξοικονομείται χρόνος που ως γνωστό έχει κόστος για τον επενδυτή και αφ’ ετέρου να μην δημιουργούνται στρεβλώσεις που αποθαρρύνουν και αποτρέπουν τον επενδυτή.
Είναι η μείωση του χρόνου ολοκλήρωσης των δικαστικών προσφυγών, η ταχύτερη έκδοση των σχετικών αποφάσεων, αλλά η προσαρμογή της νομοθεσίας και της δικαστικής λειτουργίας στις διεθνείς επιχειρηματικές τάσεις και εξελίξεις. Για παράδειγμα, η έννοια του «microcontracting» που αποτελεί ένα νέο περιβάλλον συνεργασίας ανάμεσα σε επιχειρήσεις και εργαζόμενους, ιδιαίτερο δεδομένο στο εξωτερικό, στην Ελλάδα παραμένει άγνωστη λέξη.
Είναι η αποτελεσματική επικοινωνία μεταξύ των διαφόρων δημόσιων υπηρεσιών, όσον αφορά τόσο την αποστολή και μεταφορά των απαραίτητων εγγράφων και αρχείων, όσο και τη λήψη των απαραίτητων αποφάσεων και εγκρίσεων που αφορούν τη διαδρομή του επενδυτή από τη διερεύνηση και την αίτηση, μέχρι την έναρξη και την ολοκλήρωση της επένδυσης του.
Αν δεν επιθυμούμε οι επενδυτές στην Ελλάδα να ξυπνήσουν μια μέρα, όπως οι επισκέπτες της Μυκόνου μέσα σε θάλασσες λυμάτων, τότε πρέπει να κινηθούμε με ταχύτητα. Κάθε μέρα που χάνεται και κάθε δολάριο που δεν έρχεται, δεν αναπληρώνονται με ευκολία.
