Του Προκόπη Χατζηνικολάου
Το φορο-ασφαλιστικό «τσουνάμι» που έπληξε από τον Ιανουάριο του 2017 σχεδόν το σύνολο των φορολογούμενων και των επιχειρήσεων (με τις ασάφειες ακόμα και σήμερα να διατηρούνται και να παραμένουν απλήρωτοι δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι) αναγκάζει, όσους έχουν τη δυνατότητα, να αναζητήσουν λύσεις ως καταφύγιο προκειμένου να περισώσουν τις περιουσίες τους ή όσα κατάφεραν να κερδίσουν από την εργασία τους.
Εκτός από τη λύση της αλλαγής φορολογική έδρας (που περιγράψαμε χθες), δημιουργούνται τον τελευταίο καιρό εταιρικά σχήματα στα οποία μεταφέρονται περιουσιακά στοιχεία (ακόμα και εξοχικές κατοικίες), αναζητούνται έμμεσοι τρόποι πληρωμής, δημιουργούνται Ιδιωτικές Κεφαλαιουχικές Εταιρείες με στόχο τον περιορισμό των εισφορών, αυξάνονται τα εικονικά διαζύγια για φορολογικούς λόγους ή μεταφέρουν μέρος των δραστηριοτήτων τους σε τρίτες χώρες ή σε ευρωπαϊκές με χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές.
Όσοι άντεξαν επί της ουσίας στη σκληρή οικονομική πολιτική των τελευταίων ετών, έχουν αποφασίσει να σταματήσουν να διαθέτουν το 60% των ακαθάριστων εσόδων τους στο κράτος.
Μάλιστα σε εβδομαδιαία σχεδόν βάση πραγματοποιούνται εκατοντάδες ραντεβού στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, την Πάτρα και σε άλλες μεγάλες πόλεις, όπου εξειδικευμένες εταιρείες συμβούλων παρέχουν λύσεις για την καλύτερη διαχείριση περιουσιακών στοιχείων και φορολογικών υποχρεώσεων.
Όπως αναφέρουν μεγάλες εταιρείες συμβούλων, 4 στα 10 ραντεβού αφορούν την αναζήτηση φορολογικών και ασφαλιστικών λύσεων. Εταιρείες συμβούλων στελεχωμένες με εξειδικευμένους δικηγόρους, πρώην τραπεζικά στελέχη με υπηρεσία στο private banking, πρώην στελέχη ελεγκτικών εταιρειών κ.λ.π. προσφέρουν λύσεις για απόκτηση εταιρειών σε ξένες χώρες και μεταφορά δραστηριοτήτων στο εξωτερικό μειώνοντας αντίστοιχα τα δηλούμενα εισοδήματα στην Ελλάδα. Κύπρος, Μάλτα, και Λουξεμβούργο βρίσκονται αυτή την περίοδο στις πρώτες θέσεις για πολλούς επαγγελματίες.
Ακόμα και στην Ελλάδα όμως μεγάλοι όμιλοι συστήνουν στους πελάτες τους-προμηθευτές να συστήσουν ΙΚΕ για να συνεχίσουν τη συνεργασία τους. Αυτό και μόνο δείχνει ότι η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο όχι μόνο εξαιτίας του ύψους των εισφορών αλλά και της ασάφειας και της γραφειοκρατίας που επικρατεί.
Οι μεγάλοι ελεγκτικοί οίκοι αναφέρουν ότι οι περισσότερες εταιρείες που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα (κυρίως οι μεγάλες) έχουν δημιουργήσει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο βάσεις εκτός Ελλάδος. Όχι μόνο για τους λόγους που προαναφέρθηκαν, αλλά και για να αποτραπεί ένα νέο σενάριο κρίσης όπως αυτό του 2015 με το πολυήμερο κλείσιμο των τραπεζών και την επιβολή κεφαλαιακών περιορισμών. Αρκετές εταιρείες μάλιστα, όπως σημειώνουν οι ίδιοι είχαν προνοήσει ανοίγοντας προ του 2015 τραπεζικούς λογαριασμούς στο εξωτερικό, ή δημιουργώντας θυγατρικές και μεταφέροντας εμπορικές δραστηριότητες σε άλλες χώρες.
Η εύκολη λύση την περίοδο εκείνη, όπως αναφέρουν, ήταν το άνοιγμα τραπεζικών λογαριασμών και επιχειρήσεων στη Βουλγαρία και τη Ρουμανία. Μάλιστα, τα στοιχεία είναι αποκαλυπτικά και δείχνουν ότι τα χρόνια της κρίσης όπου οι καταθέσεις στην Ελλάδα μειώνονταν (-46% το 2008-2016), στη Βουλγαρία ενισχύθηκαν κατά 74,2% και στη Ρουμανία κατά 50,5%.
