Του Γιώργου Φιντικάκη
Χρόνο από τις Βρυξέλλες επιχειρεί να αγοράσει η ελληνική πλευρά στο κεφάλαιο ΔΕΗ, μεταφέροντας ένα κλίμα συναίνεσης και υποστηρίζοντας ότι έως την Παρασκευή θα έχει αποστείλει στη DG Comp τη νέα της πρόταση για τους λιγνίτες μετά το ναυάγιο του διαγωνισμού.
Στην ουσία αυτό που ενδιαφέρει τον αρμόδιο υπουργό Ενέργειας Γ. Σταθάκη δεν είναι να πουλήσει η επιχείρηση τις λιγνιτικές της μονάδες, καθώς γνωρίζει καλά πως οτιδήποτε και να συμφωνηθεί τώρα, είτε δεν θα προλάβει να έχει ολοκληρωθεί ως τις εκλογές, είτε θα ανατραπεί από την επόμενη κυβέρνηση.
Αυτό που επιδιώκει είναι ό,τι και κάθε άλλος υπουργός με ανοικτά προαπαιτούμενα της δεύτερης μεταμνημονιακής αξιολόγησης: Να συμφωνήσει εγκαίρως με τις Βρυξέλλες στον τρόπο με τον οποίο η Ελλάδα θα συμμορφωθεί απέναντι στη δέσμευση που έχει με τους λιγνίτες, προκειμένου να μπει ένα «τσεκ» στο σχετικό κουτάκι, και να μην δημιουργηθούν προσκόμματα για την εκταμίευση του 1 δισ. ευρώ.
Σε αυτή τη προσπάθεια της κυβέρνησης να αγοράσει χρόνο, φαίνεται να βοηθούν και οι Βρυξέλλες, που δεν έχουν μέχρι τώρα δείξει άγριες διαθέσεις, δηλαδή δεν έχουν εγείρει θέμα πώλησης ούτε υδροηλεκτρικών, ούτε «Μικρής ΔΕΗ».
Την ίδια στιγμή, το κλειδί της όποιας λύσης τελικά συμφωνηθεί, φαίνεται ότι βρίσκεται στον φορέα διενέργειας του νέου διαγωνισμού, με το υπουργείο Ενέργειας να έχει διαρρεύσει από την πρώτη στιγμή του ναυαγίου ότι θα ήθελε να μην είναι η ΔΕΗ, χρεώνοντας ατυχείς χειρισμούς στον επικεφαλής της ΔΕΗ Μ. Παναγιωτάκη.
Αλλά ανεξαρτήτως των ευθυνών του τελευταίου, το θέμα είναι πως αν πράγματι παρακαμφθεί η ΔΕΗ, και επιλεγεί κάποιος τρίτος φορέας για να πουλήσει δικά της περιουσιακά στοιχεία, το σκηνικό θα παραπέμπει σε αποικιοκρατικού χαρακτήρα διαδικασίες.
Τα παραπάνω που μένει φυσικά να επιβεβαιωθούν μέσα στις επόμενες ημέρες, σημαίνουν σύμφωνα πάντα με την πλευρά Σταθάκη, ότι τα σενάρια πάνω στα οποία διεξάγεται η συζήτηση με τη Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού είναι δύο.
Το ένα αφορά την επαναπροκήρυξη του διαγωνισμού αλλά με καινούργιους όρους και τη δυνατότητα συμμετοχής σε αυτόν και νέων παικτών, πέραν των όσων έλαβαν μέρος στο εγχείρημα που ναυάγησε, σενάριο που προτιμά η ελληνική πλευρά, θεωρώντας ότι αυξάνονται οι πιθανότητες επιτυχίας. Εδώ, ο φορέας που θα μπορούσε να αναλάβει το διαγωνισμό, λέγεται ότι θα μπορούσε να είναι ένας σύμβουλος που θα οριστεί από τις Βρυξέλλες, και όχι από την ελληνική πλευρά.
Το δεύτερο σενάριο, προβλέπει συνέχιση της ίδιας διαγωνιστικής διαδικασίας, αλλά με προσαρμογές στους όρους, δηλαδή να ικανοποιηθούν αρκετά από τα αιτήματα που είχαν θέσει οι συμμετέχοντες, όπως η μείωση κατά 50% του προσωπικού των συνολικά 1.250 εργαζόμενων των προς πώληση μονάδων, η βελτίωση του κόστους προμήθειας λιγνίτη για τη μονάδα της Μελίτη στη Φλώρινα, κ.ό.κ.
