Του Προκόπη Χατζηνικολάου
Ανάσα για τις επιχειρήσεις και τους φορολογούμενους αποτελεί η εγκύκλιος της φορολογικής διοίκησης η οποία έρχεται να εφαρμόσει την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για την πενταετή παραγραφή.
Ταυτόχρονα η φορολογική διοίκηση με εντολές της προς τις εφορίες όλης της χώρας ζητά οι έλεγχοι να επικεντρωθούν από το 2010 και μετά καθώς εκτιμάται πως αυτοί έχουν μεγαλύτερο εισπρακτικό ενδιαφέρον για το ταμείο του δημοσίου και δεν σπαταλάται το ανθρώπινο δυναμικό σε ελέγχους χωρίς νόημα, όπως είναι αυτοί των λιστών, όπως έχουν αποδείξει τα πρόσφατα στοιχεία.
Παρά τις κυβερνητικές φωνές, όπως αυτή του αναπληρωτή υπουργού Υγείας κ. Π. Πολάκη, ο οποίος για μία ακόμη φορά με τον γνωστό του τρόπο τα έβαλε με τη δικαιοσύνη και τις αποφάσεις της (με την πλήρη κάλυψη του πρωθυπουργού), αλλά και τη γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, το οποίο επί της ουσίας έβγαλε την ουρά του απ'' έξω χωρίς να γνωμοδοτήσει (άραγε ποιος ο ρόλος του;), η Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων έπραξε το λογικό, δηλαδή να εφαρμόσει την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας το οποίο είχε κρίνει αντισυνταγματική την πρακτική του δημοσίου να παρατείνει τις παραγραφόμενες χρήσεις.
Ξεκάθαρα, χωρίς να κρύβεται η εγκύκλιος του Διοικητή θέτει στο αρχείο όλες τις υποθέσεις μέχρι και το 2005 εφόσον οι φορολογούμενοι είχαν υποβάλλει φορολογική δήλωση. Όλες οι λίστες (Lagarde, Borjans, εμβάσματα) έχουν παραγραφεί μέχρι και το 2005.
Επίσης, έχουν παραγραφεί και όλες οι χρήσεις από το 2006 μέχρι και το 2010 υπό την προϋπόθεση ότι ο ελεγκτικός μηχανισμός δεν έχει βρει νέα στοιχεία. Στην περίπτωση που έχουν εντοπιστεί η παραγραφή διευρύνεται και φτάνει στα δεκαετία με αποτέλεσμα οι χρήσεις να είναι ακόμα ανοιχτές.
Το ζήτημα όμως είναι ποια θεωρούνται νέα στοιχεία; Για παράδειγμα, οι λίστες Lagarde, τα εμβάσματα κ.λ.π. αποτελούν συμπληρωματικά στοιχεία; Την απόφαση αυτή θα την δώσει στα Οκτωβρίου το Συμβούλιο της Επικρατείας.
Σύμφωνα με νομικούς κύκλους οι λίστες Lagarde και γενικότερα όλα τα στοιχεία που έχουν έρθει από το εξωτερικό αποτελούν νέο στοιχεία, οπότε για αυτές τις περιπτώσεις ισχύει 10ετής και 20 ετής παραγραφή (από το 2008 και μετά). Αντίθετα, οι ίδιοι νομικοί κύκλοι εκτιμούν ότι τα στοιχεία των ελληνικών λογαριασμών δεν αποτελούν νέο στοιχείο.
Επισημαίνουν ότι όλα τα δεδομένα βρίσκονταν στην ευχέρεια των ελεγκτών τα οποία θα μπορούσαν να αντλήσουν έστω και με εισαγγελική εντολή. Οπότε τα εμβάσματα ενδεχομένως να μην αποτελέσουν νέο πληροφοριακό στοιχείο.
Ωστόσο, το ΣτΕ θα κρίνει κάτι επίσης πολύ σημαντικό. Το 2013 με τον νέο Κώδικα Φορολογικών Διαδικασιών προβλέφθηκε ότι οι εκκρεμείς υποθέσεις από το 2008 και μετά εφόσον διαπιστωθεί φοροδιαφυγή θα παραγράφονται στα 20 χρόνια. Το ΣτΕ θα κρίνει την αναδρομικότητα του νόμου. Δηλαδή το Ανώτατο δικαστήριο θα κρίνει εάν ισχύει η 20ετία από το 2008 για τις υποθέσεις φοροδιαφυγής ή από την ψήφιση του νόμου που έγινε το 2013.
Ακόμα δηλαδή και εάν τα εμβάσματα δεν αποτελέσουν νέο στοιχείο ενδέχεται να αποτελέσουν αντικείμενο του ελέγχου αλλά μετά το 2008 που η παραγραφή για φοροδιαφυγή είναι στα 20 χρόνια.
