Ο χρόνος κυλά και το πουλόβερ... ξηλώνεται για την πάλαι ποτέ δυναμική αυτοκρατορία της οικογένειας Κουτσολιούτσου. Για τη Folli Follie ίσως μεγαλύτερο πρόβλημα -ακόμη και από την έως τώρα αδυναμία επίτευξης μιας συμφωνίας με τους πιστωτές της προκειμένου να εφαρμοστεί ένα σχέδιο εξυγίανσης- να είναι ότι ο άλλοτε κολοσσός της μόδας και του retail ξεμένει από «καύσιμα». Χάνει έναν έναν τους λαμπερούς οίκους που εκπροσωπούσε και τις πωλήσεις των προϊόντων που γέμιζαν τα ταμεία. Οι ενδείξεις πλέον συνηγορούν στο ότι ακόμη και να επέλθει μια συμφωνία, η Folli θα έχει ένα τόσο μικρό αντικείμενο, που θα είναι ιδιαίτερα δύσκολο να ανταποκριθεί στους σχεδιασμούς. Αφήνοντας τα μέλη της οικογένειας, τα οποία καλύπτονται από την ηχηρή απουσία τους, με τις διώξεις που εκκρεμούν εις βάρος τους για ένα σκάνδαλο άνω του 1 δισ. ευρώ.
Διαδικαστικά το μεγαλύτερο πρόβλημα για την εταιρεία είναι η συμφωνία της Folli με τους πιστωτές της σε ένα deal, προκειμένου αυτοί να παραιτηθούν από απαιτήσεις ύψους 437,6 εκατ. ευρώ που έχουν προς την εταιρεία και να εφαρμοστεί το σχέδιο εξυγίανσης. Στους ομολογιούχους, από τον περασμένο Ιούλιο προσφέρθηκε μια συμφωνία βάσει της οποίας θα αποκτήσουν τα ακίνητα της εταιρείας, η αξία των οποίων υπολογίστηκε από τη διοίκηση στο επίπεδο των 90 εκατ. ευρώ, καθώς και ένα μη εξασφαλισμένο ομόλογο συνολικού κεφαλαίου 20 εκατ. ευρώ που θα εισφερθούν σε μια νέα εταιρεία υπέρ των ομολογιούχων. Η συναίνεσή τους αποτελεί προϋπόθεση προκειμένου η διοίκηση της Folli να υποβάλει το σχέδιο εξυγίανσης, μέσω υπαγωγής στις διατάξεις του άρθρου 106β του Πτωχευτικού Κώδικα.
Το deal έλαβε μάλιστα διαστάσεις τελεσιγραφικού χαρακτήρα, με τη διοίκηση της Folli, από την οποία επισήμως απέχει η οικογένεια Κουτσολιούτσου, να απειλεί ότι εάν δεν υπάρξει συναίνεση, η εταιρεία θα κηρύξει άτακτη πτώχευση. Και κατά συνέπεια, οι ομολογιούχοι θα χάσουν... σχεδόν τα πάντα. Κατά τα «λογιστικά» της διοίκησης, τα συνολικά ανακτήσιμα κεφάλαια για τους πιστωτές -εάν συμφωνήσουν- θα είναι κατά προσέγγιση 28 σεντς ανά 1 ευρώ. Κατά την ίδια λογική, σε περίπτωση άτακτης χρεοκοπίας, οι πιστωτές θα έχουν λαμβάνειν λιγότερα από 10 σεντς ανά ευρώ.
Με το τελεσίγραφο να μη γίνεται «αποδεκτό», μεταξύ των δύο πλευρών ξεκίνησαν διαπραγματεύσεις, κατά τη διάρκεια των οποίων η πλευρά των ομολογιούχων απαίτησε να παρασχεθούν ως εγγύηση οι μετοχές που κατέχει η Folli Follie στη Dufry, έστω κι αν αυτές παραμένουν επί του παρόντος δεσμευμένες, ή ακόμα και τα έσοδα από την πιθανή πώληση της Links of London. Επίσης έχει ζητήσει και μέρος του μετοχικού κεφαλαίου της νέας εταιρείας που θα τρέξει τις δραστηριότητες της Folli την επόμενη μέρα, τη λεγόμενη OpsCo, το μετοχικό κεφάλαιο της οποίας, βάσει της πρότασης, θα διατηρήσουν οι βασικοί μέτοχοι. Δηλαδή η οικογένεια Κουτσολιούτσου.
Οι πληροφορίες των τελευταίων ημερών αναφέρουν ότι «υπάρχει πρόοδος» στις διαπραγματεύσεις, χωρίς όμως να γνωστοποιούν τα σημεία στα οποία αυτή έχει επιτευχθεί. Και το μόνο δεδομένο παραμένει ότι η προθεσμία που είχε θέσει η διοίκηση για να καταθέσει αίτηση υπαγωγής στις πρόνοιες του άρθρου 106 του Πτωχευτικού Κώδικά έχει παρέλθει.
Xάνονται όλα τα μεγάλα brands
Στο μεταξύ, από την ημέρα που ξέσπασε το σκάνδαλο της Folli, ο όμιλος έχει χάσει περισσότερα από 45 εμπορικά σήματα. Τελευταία απώλεια ήταν οι αντιπροσωπείες της Shisheido και των αρωμάτων της Dolce & Gabbana, την οποία ανέλαβε για την ελληνική αγορά η Notos Com. Είχε προηγηθεί, τον Ιούλιο, η διακοπή στην αντιπροσώπευση και διανομή των καλλυντικών της COTY (σ.σ. τα συγκεκριμένα συμβόλαια συνέβαλαν στην αύξηση των εσόδων στην Ελλάδα από 7,5 εκατ. ευρώ το 2015 σε 27 εκατ. ευρώ το 2018 για την FF Cosmetics), την οποία ανέλαβε η εταιρεία Γρ. Σαράντης. Η τελευταία ανέλαβε και την αντιπροσωπεία της φίρμας ένδυσης Calvin Klein, την οποία επίσης αντιπροσώπευε η Folli Follie.
Μέσα στο 2019 από το χαρτοφυλάκιο της FF αποχώρησαν η αυστραλιανή φίρμα υποδημάτων UGG, η οποία πέρασε στον όμιλο Φάις, καθώς και οι φίρμες Ermenegildo Zegna, Guess Jeans, αλλά και η γαλλική φίρμα μαγιό Vilebrequin. Επίσης ήρθε το τέλος και στη συνεργασία με τη Samsonite, ενώ σε εξέλιξη είναι και η σταδιακή αποδέσμευση (σ.σ. μόλις ολοκληρωθούν οι τρέχουσες συμβάσεις) της Nike και της Converse. Πρόκειται για εμπορικά σήματα τα οποία συνεισέφεραν περίπου το 50% των εσόδων της εταιρείας στον τομέα της ένδυσης και υπόδησης. Κατά τις πληροφορίες, η ανάπτυξη του δικτύου της Nike περνά στον (πρώην ποδοσφαιριστή) Ιταλό επιχειρηματία Antonio Percassi. Η Folli, που «έτρεχε» από το 2007 τη συγκεκριμένη δραστηριότητα, διατηρούσε ένα διευρυμένο δίκτυο χονδρικής και λιανικής, με 19 καταστήματα σε Ελλάδα και Κύπρο και 29 σε Βουλγαρία και Ρουμανία.
Η αιμορραγία των brands διαμορφώνει διπλό πρόβλημα. Πρώτον, για την επίτευξη των στόχων του σχεδίου εξυγίανσης, οι οποίοι στηρίζονται πλέον σε παλαιότερα δεδομένα και, δεύτερον, για τα έσοδα του ομίλου που «στραγγαλίζονται». Ηδη ο όμιλος της FFG δηλώνει ότι βρίσκεται πλέον σε σημαντική οικονομική στενότητα, ενώ στην αγορά, δεδομένων των συνθηκών, δεν αποκλείεται το ενδεχόμενο η Folli σε μικρό χρονικό διάστημα να μείνει μόνο με τα δεσμευμένα από το ελληνικό Δημόσιο ακίνητα και τα Factory Outlet, καθώς και τα Outlet που ετοιμάζει στα κεντρικά του Αγίου Στεφάνου.
Η προοπτική ενός ναυαγίου καθιστά πιο διαλλακτικές τις διαπραγματεύσεις. Για παράδειγμα το Ad Hoc Group των ομολογιούχων, στο οποίο μετέχουν οι Oasis Management, Mercier Vanderlinden, η Bank Of China και η βελγική AG Insurance, έχει ζητήσει το 20% του μετοχικού κεφαλαίου της OpsCo (της εταιρείας στην οποία θα περάσουν οι εμπορικές δραστηριότητες) με τη διοίκηση να εμφανίζεται πλέον διατεθειμένη να το συζητήσει. Κάτι που δεν συνέβαινε πριν από μερικές εβδομάδες.
Την ίδια στιγμή, όμως, μια άλλη ομάδα ομολογιούχων έχει κινηθεί στα ελβετικά δικαστήρια για τη διακοπή της παραγραφής των απαιτήσεων από τη Folli Follie. Μέσω αυτής, επιδιώκει να μη χάσει το δικαίωμά της να καταθέσει αγωγή κατά της ελβετικής επενδυτικής τράπεζας UBS AG, κύριας αναδόχου της ομολογιακής έκδοσης του 2017, ύψους 150 εκατ. ελβετικών φράγκων. Το εν λόγω ομόλογο είχε εκδοθεί το 2017 χωρίς εξασφαλίσεις, μέσω της λουξεμβουργιανής θυγατρικής της FFG και καταγγέλθηκε πέρυσι τον Αύγουστο από την UBS.
Η Dufry και η εκκαθάριση της Links of London
Στο μεταξύ, συγκεχυμένη παραμένει και η κατάσταση αναφορικά με τις μετοχές της Dufry. Την ώρα που οι ομολογιούχοι ζητούν το μερίδιο αυτό ως εγγύηση στη συμφωνία με την εταιρεία (λόγω της υψηλής αξίας του) πληροφορίες αναφέρουν ότι η Folli δέχθηκε πρόταση από την ίδια τη Dufry για εξαγορά του μεριδίου της (περί το 4%) στον ελβετικό κολοσσό. Κατά τις ίδιες πληροφορίες όμως, το επίπεδο της προσφοράς (στα 60 εκατ. ευρώ) οδήγησε στην απόρριψη της πρότασης. Αλλωστε η διοίκηση θεωρεί το asset αυτό καθοριστικής σημασίας για τη λειτουργία της εταιρείας την επόμενη ημέρα. Πάντως, ένα τμήμα του ποσοστού αυτού της Dufry που κατέχει η Folli βρίσκεται σε καθεστώς συμβατικής μεσεγγύησης, καθώς οι δύο πλευρές έχουν προσφύγει σε διαιτησία για τον έλεγχό του.
Ασαφείς όμως είναι και οι εξελίξεις για το μέλλον της Links of London. Η πώληση της εταιρείας προωθούνταν και επρόκειτο να έχει ολοκληρωθεί τον περασμένο μήνα. Μέχρι την εβδομάδα αυτή, όμως, δεν υπήρξε εξέλιξη και η εταιρεία περιήλθε σε καθεστώς εκκαθάρισης. Μένει να αποδειχθεί εάν οι εταιρείες που είχαν ενδιαφερθεί για την αγορά της (όπως η Sports Direct του Mike Ashley) θα επανέλθουν στη διαδικασία. Πληροφορίες αναφέρουν μεταξύ των ενδιαφερομένων τη Fosun, αλλά και την ίδια τη Folli, λόγω των απαιτήσεων που έχει η τελευταία από την Links of London, την οποία είχε αγοράσει το 2006 έναντι 66 εκατ. ευρώ...
Αναζητούνται ποινικές ευθύνες και εκατοντάδες εκατ. ευρώ
Πίσω από τα διαδικαστικά για τη σωτηρία ή μη μια εταιρείας που άλλοτε πρωταγωνιστούσε στο ταμπλό του χρηματιστηρίου, υπάρχουν και οι νομικές παράμετροι. Πριν από περίπου ένα χρόνο ασκήθηκαν ποινικές διώξεις (με παράλληλη απαγόρευση της εξόδου από τη χώρα) στην οικογένεια Κουτσολιούτσου. Η νομική διερεύνηση παραμένει άγνωστη και σαφώς κινείται με μεγάλη καθυστέρηση, όπως επίσης και ο διαχειριστικός έλεγχος που αποφασίστηκε για τη Folli Follie μετά την ολοκλήρωση της αναμόρφωσης και δημοσιοποίησης των λογιστικών καταστάσεων του 2017. Μια διαδικασία που ανέδειξε «τρύπα» εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ και πληθώρα «κενών» στις διαδικασίες λειτουργίας και ελέγχου της εταιρείας, αλλά και συγκεκριμένες προβληματικές κινήσεις.
Ο διαχειριστικός έλεγχος έχει ανατεθεί στην PwC, η οποία συνέταξε και το πιστοποιητικό ελέγχου του αναθεωρημένου ισολογισμού και εξέφρασε αρνητική γνώμη. Μια αναφορά που εκφράζει τη διαφωνία του ελεγκτή ως προς την αξιοπιστία στοιχείων που του παρασχέθηκαν και ήταν (προφανώς) ο λόγος για τον οποίο η τελευταία Γενική Συνέλευση της Folli δεν απάλλαξε των ευθυνών του τα μέλη του Δ.Σ. της συγκεκριμένης περιόδου.
Σημειωτέον ότι ένας διαχειριστικός έλεγχος σε Ανώνυμο Εταιρεία αποτελεί μια εξονυχιστική διαδικασία, από την οποία θα πρέπει να διαπιστωθεί εάν οι διαχειριστικές πράξεις ωφέλησαν ή ζημίωσαν την εταιρεία. Παράλληλα, και με την ολοκλήρωσή του, οι ελεγκτές υποβάλουν το πόρισμα στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, ενώ σε περίπτωση που προκύψουν παραβάσεις που έχουν ποινικές συνέπειες, το πόρισμα υποβάλλεται και στις εισαγγελικές αρχές.
Νομοτελειακά, ο διαχειριστικός έλεγχος θα εξετάσει και τα «ευρήματα» που η ίδια εταιρεία (η PwC) εντόπισε ελέγχοντας τον αρχικό και τον αναθεωρημένο ισολογισμό του 2017. Και ανάμεσά τους το αίτημα του ίδιου του Δημήτρη Κουτσολιούτσου για την «επιστροφή» του δανείου των 40 εκατ. ευρώ προς τη θυγατρική FFG Sourcing Ltd, για το οποίο δεν υπήρχαν επαρκή παραστατικά. Αλλωστε, ο συγκεκριμένος ισολογισμός φέρει και την υπογραφή του. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι ο εν λόγω έλεγχος δεν έχει προχωρήσει, λόγω έλλειψης των απαραίτητων κονδυλίων από την ελεγχόμενη εταιρεία.
Πρόκειται για ένα θέμα που φορά και τη γενικότερη στάση των βασικών μετόχων της. Στις 10 Σεπτεμβρίου, η Γενική Συνέλευση για την επίμαχη χρήση του 2017 συνοδεύθηκε από τη δήλωση της οικογένειας Κουτσολιούτσου, που με γραπτή δήλωση σημείωνε ότι «απέχουμε για λόγους τάξης από το δεύτερο θέμα (την απαλλαγή των μελών του Δ.Σ. από κάθε ευθύνη αποζημίωσης για τη διαχείριση της εταιρείας), καθώς τα θέματα αυτά ελέγχονται από τη Δικαιοσύνη. Προφανώς έχουμε άποψη επί των θεμάτων αυτών, αλλά δεν επιθυμούμε να την εκφράσουμε δημοσίως πριν αποφανθεί η Δικαιοσύνη». Οι ίδιοι απείχαν και από τη Συνέλευση για τη χρήση του 2018, η οποία αναβλήθηκε άλλες δύο φορές λόγω της απουσίας των μεγαλομετόχων. Αφήνοντας τελικά να μιλήσουν -αντ' αυτών- οι τελευταίες τους επίσημες δηλώσεις. Που συνοψίζονται στο «δεν γνωρίζω»...
Ο ίδιος ο Δημήτρης Κουτσολιούτσος, παραιτούμενος πέρυσι από το τιμόνι της εταιρείας, σημείωνε δραματικά: «Δυστυχώς, δεν κατέστη δυνατό να ελέγξω με επιτυχία τις δραστηριότητες του ασιατικού ομίλου που είχα υπό την ευθύνη μου, με αποτέλεσμα την παρούσα δυσάρεστη εικόνα στα οικονομικά του ομίλου».
Η συνέχεια ήρθε με τη συνέντευξη του Τζώρτζη Κουτσολιούτσου, που αναλαμβάνοντας τα ηνία της επιχείρησης, επέρριψε λίγο-πολύ τις ευθύνες στον παραιτηθέντα πατέρα του: «Δυστυχώς είμαι στη δυσάρεστη θέση να επιβεβαιώσω τις φήμες που όλα αυτά τα χρόνια αναπαράγονται στον Τύπο περί ρήγματος στην αντίληψη για το μέλλον του Ομίλου με τον ίδιο τον πατέρα μου. Δεν είναι πρωτοφανείς, δυστυχώς, στην ελληνική πραγματικότητα ενδοοικογενειακές διενέξεις που επηρεάζουν τη δουλειά».
Το άνοιγμα στην Κίνα, 20 και πλέον χρόνια πριν, βοήθησε την επιχειρηματική δημοφιλία του Δημήτρη Κουτσολιούτσου, που συχνά χαρακτηριζόταν «πρεσβευτής της Ελλάδας στο Πεκίνο», ενώ τέθηκε επικεφαλής δεκάδων επιχειρηματικών αποστολών στη χώρα. Για τον άνθρωπο που τα media έγραφαν τότε ότι «άνοιξε τον δρόμο του μεταξιού», το επιστέγασμα της προσπάθειάς ήρθε το 2011 με τη συνεργασία του με τη Fosun. Ο κινεζικός όμιλος έγινε ο δεύτερος μεγαλύτερος μέτοχος της Folli και βοήθησε στην επέκταση του δικτύου καταστημάτων του ελληνικού ομίλου στην αχανή αγορά, που στο απόγειό του ξεπέρασε τα 251 σημεία πώλησης... όπως δηλαδή παρουσίαζε η εταιρεία. Μόνο που, όπως αποκαλύφθηκε, η επιτυχία ήταν απλώς η εφαρμογή μιας... δημιουργικής λογιστικής που άφησε πίσω της μια οικονομική τρύπα ανυπολόγιστου βάθους.
Σήμερα που ο Ανατέλλων Ήλιος έχει δύσει για την οικογένεια Κουτσολιούτσου, επενδυτές και μέτοχοι που ζημιώθηκαν αναζητούν το εύρος των ευθυνών της, σε μια από τις μεγαλύτερες χρηματιστηριακές φούσκες της ελληνικής επιχειρηματικής σκηνής. Η επόμενη ημέρα εστιάζεται όμως και στην υπόθεση επιβίωσης της Folli Follie. Εάν αποτύχει το εγχείρημα να εξασφαλισθεί η συναίνεση των πιστωτών στο αμφίβολης πλέον εφαρμογής σχέδιο διάσωσης, η διοίκηση δεν θα μπορέσει να υποβάλει το αίτημα υπαγωγής στο άρθρο 106β, όπως υπολογίζει. Και εφόσον κάτι τέτοιο συμβεί, την ευθύνη θα φέρει η επιχειρηματική οικογένεια και όχι η διοίκηση που έχει τοποθετηθεί...
*Αναδημοσίευση από τον Φιλελεύθερο της Παρασκευής 11-Κυριακής 13 Οκτωβρίου.
