Του Σάκη Μουμτζή
Είναι γεγονός που ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει πως στο τομέα της δημόσιας τάξης και της ασφάλειας των πολιτών, πολλά έχουν αλλάξει από το καλοκαίρι και μετά.
Αυτό που λέγαμε πως τα πάντα είναι θέμα πολιτικής βούλησης, αποδείχτηκε σωστό. Οι δυνάμεις της τάξεως ευθύς ως έλαβαν πολιτική κάλυψη ενήργησαν βάσει επιχειρησιακού σχεδίου, με τα γνωστά αποτελέσματα.
Κατειλημμένα κτίρια εκκενώθηκαν και φυλάσσονται, μεγάλες πορείες έγιναν χωρίς επεισόδια, το άβατο των Εξαρχείων δεν υπάρχει πια και το κυριότερο, όλο αυτό το νέο σκηνικό το εισπράττουν οι πολίτες.
Είναι φυσικό η ριζοσπαστική Αριστερά να αντιδρά. Θα ανησυχούσαμε αν δεν το έκανε, γιατί είναι γνωστές οι σχέσεις της με τον χώρο των αντιεξουσιαστών. Μιλούν για βίαιη καταστολή, λησμονώντας την πρωτοφανή βία που άσκησαν στο Πισοδέρι σε γυνοκόπαιδα, πριν από ενάμισι χρόνο, τα σοσιαλιστικά ΜΑΤ.
Προφανώς οι αριστερούληδες επιθυμούν την επιλεκτική άσκηση της κρατικής βίας. Οταν την ασκούν αυτοί είναι νόμιμη, όταν οι αντίπαλοι τους είναι παράνομη.
Όλοι θα συμφωνήσουμε πως οι παραβάτες των νόμων θα πρέπει να καταδιώκονται και να συλλαμβάνονται. Επίσης όλοι θα συμφωνήσουμε πως σε ομαδικές συμπλοκές οι συλλήψεις δεν γίνονται στην γαλλική γλώσσα. Είναι σίγουρο πως τα όργανα της τάξεως θα χρησιμοποιήσουν βία. Και αυτό είναι μια παγκόσμια πραγματικότητα.
Αυτό το αυτονόητο οι αριστερούληδες κάνουν πως δεν το ξέρουν. Θέλουν μια αστυνομία αλά Τόσκα. Όταν οι μπαχαλάκηδες κάθε Σαββατοκύριακο έκαναν πάρτυ με μολότοφ—ανενόχλητοι—έξω από τα γραφεία του ΠΑΣΟΚ.
Αλλωστε, αν πρόκειται να σταθμίσουμε από την μια πλευρά των ασφάλεια των πολιτών και από την άλλη το δικαίωμα των ανιεξουσιαστών να καίνε ανενόχλητοι, τότε είναι λογικό να προτιμήσουμε την ασφάλεια των πολλών.
Ακόμα και αν χρειαστεί να ασκηθεί βία κατά των δραστών. Γιατί ως, γνωστόν εκείνη την στιγμή δεν γίνεται διάλογος ούτε οι άνδρες των ΜΑΤ ζητούν, μιλώντας στο πληθυντικό, από τους μπάχαλους να καθήσουν ήσυχοι ή να παραδοθούν.
Ως γνωστόν, αυτοσυλλήψεις δεν έχουν παρατηρηθεί σε κανένα μέρος του πλανήτη.
Αυτά ούτε μεταξύ τους δεν τα λένε οι αριστερούληδες και οι σοσιαλ-φιλελέδες.
Η κυβέρνηση έχει βάλει ένα μεγάλο στοίχημα για την δημόσια τάξη. Να ξεριζώσει μια αρρωστημένη κατάσταση που ταλαιπωρούσε την κοινωνία μας. Έτσι, οι απαιτήσεις της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών είναι υψηλότατες. Και μέχρι στιγμής, χάρη στον Μ. Χρυσοχοϊδη, η κυβέρνηση φαίνεται πως κερδίζει αυτό το στοίχημα.
Για πρώτη φορά μετά από πολλές δεκαετίες η δράση των οργάνων της τάξεως έχει κοινωνική συναίνεση. Για πρώτη φορά ακόμα και η υπερβάλουσα άσκηση βίας εκ μέρους της αστυνομίας γίνεται αποδεκτή προκειμένου να παταχθεί το φαινόμενο του μπάχαλου και της ανομίας.
Το υπουργείο προστασίας του πολίτη έχει να κάνει πολλή δουλειά ακόμα. Τα μέχρι σήμερα δείγματα γραφής είναι κάτι παραπάνω από ενθαρρυντικά.
Οι πολίτες αντιλαμβάνονται πως υπάρχει κράτος, το ίδιο αντιλαμβάνονται και οι αντιεξουσιαστές. Ένα από τα πολλά καλά του ΣΥΡΙΖΑ είναι πως κατέστησε την επιβολή του νόμου και της τάξης, κοινωνικό αίτημα.
