Του Γιάννη Κ. Τρουπή
Δε χρειάζεται κάποιος να διαβάζει τις δημοσκοπήσεις για να αντιληφθεί το ότι η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη διάγει μία καλή περίοδο. Οι «φωτογραφίες» της στιγμής, όπως συνηθίζουμε να χαρακτηρίζουμε τις έρευνες κοινής γνώμης, αποτυπώνουν αυτό που οι περισσότεροι αντιλαμβάνονται.
Ο πρωθυπουργός έχει πέραση στην πλειοψηφία της κοινωνίας, διαθέτει πολιτικό κεφάλαιο και αποτελεί το ισχυρό χαρτί της διακυβέρνησης. Το καλό κλίμα στην κοινωνία για τον Κυριάκο Μητσοτάκη αποδεικνύει και η δημοσκόπηση της Marc για το Πρώτο Θέμα, σύμφωνα με την οποία η διαφορά στην πρόθεση ψήφου ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ αγγίζει το 19%.
Θα μου πείτε: Πώς θα μπορούσε να γίνει αλλιώς, τέσσερις μήνες μετά από τις εθνικές εκλογές της 7ης Ιουλίου και την νίκη του κ.Μητσοτάκη; Προφανώς και δύσκολα θα μπορούσε η εικόνα να είναι διαφορετική, κάτι παραπάνω από 100 μέρες μετά τις κάλπες, όμως στην πολιτική όλα πάντα είναι πιθανά. Πέρα όμως και πάνω από οποιοδήποτε αριθμητικό στοιχείο που παρουσιάζεται και σε αυτή τη δημοσκόπηση θα πρέπει να πιστώσουμε στον κ. Μητσοτάκη μία άλλη, πιο ουσιαστική «νίκη». Αυτή που καταγράφεται σε μεγάλα κομμάτια του εκλογικού σώματος και θέλει τον πρωθυπουργό να μπορεί να απευθυνθεί και να ακουστεί σε ένα πολύ μεγαλύτερο ακροατήριο από εκείνο που τον ψήφισε.
Προσέξτε, όχι ότι όλοι αυτοί που σήμερα τον ακούν θα τον ψηφίσουν, όμως δείχνουν ότι δεν τον απορρίπτουν.
Σε κάθε περίπτωση λοιπόν ο κ.Μητσοτάκης έχει λόγους να χαμογελάει παρά τις όποιες δυσλειτουργίες καταγράφονται στην κυβερνητική λειτουργία, όπως συμβαίνει σε κάθε διακυβέρνηση.
Επειδή όμως η πολιτική είναι δύσκολο «σπορ» και κρύβει παγίδες, μέρα με την μέρα καταγράφεται και η πρώτη μεγάλη απειλή για την κυβέρνηση Μητσοτάκη και μάλιστα έχει «ονοματεπώνυμο». Μεταναστευτικό-προσφυγικό.
Η διαχείριση των μεταναστευτικών ροών δε είναι καθόλου εύκολο έργο και πλέον οι αντιδράσεις των τοπικών κοινωνιών μοιάζουν να μην μπορούν να ελεγχθούν εύκολα.
Μετά τα Βρασνά και την Πεντέλη ήρθαν οι κάτοικοι από την Λέρο και την Κω να διατυπώσουν με έντονο τρόπο την αντίθεση τους στην μετεγκατάσταση προσφύγων, κάνοντας το παζλ ακόμα πιο δύσκολο για την κυβέρνηση.
Μόλις τέσσερις μήνες μετά τις κάλπες ο κ.Μητσοτάκης θα πρέπει να αντιμετωπίσει τις διαδοχικές αντιδράσεις πολλών δήμων της χώρας και μάλιστα άμεσα. Καθυστερήσεις και κακές επιλογές μπορεί να αποδειχθούν καθοριστικές για την κυβέρνηση η οποία θα πρέπει να αρχίσει μία εκστρατεία πειθούς όλων όσοι αντιδρούν.Μία επιχείρηση διόλου εύκολη.
Η γενική αίσθηση που επικρατεί στο Μέγαρο Μαξίμου αποτυπώνεται στη φράση που έχει πει ο ίδιος ο πρωθυπουργός σε συνεργάτες του για το συγκεκριμένο θέμα : «Δεν μπορούμε να ζητάμε την αλληλεγγύη των άλλων χωρών, όταν η ίδια μας η κοινωνία δε δείχνει αλληλεγγύη στις περιοχές που πλήττονται περισσότερο».
Με βάση αυτή την συλλογιστική η κυβέρνηση θα πρέπει να προγραμματίσει τα επόμενα βήματά της , χωρίς σημάδια υπεροψίας.
Οσο περνά ο καιρός γίνεται ολοένα και πιο αντιληπτό ότι την περίοδο που διανύουμε ο μεγάλος αντίπαλος για τη διακυβέρνηση Μητσοτάκη δεν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλέξης Τσίπρα. Τον μεγαλύτερο αντίπαλο αποτελούν το μεταναστευτικό και η επανάπαυση . Η διαχείριση των ροών και η χαλαρότητα εξαιτίας των θετικών δημοσκοπήσεων.
Μην ξεχνάμε λοιπόν ότι «ταμείο» ο κ.Μητσοτάκης, όπως και κάθε πρωθυπουργός, θα κάνει πάνω από τις επόμενες εθνικές κάλπες και όχι πάνω από τα στοιχεία ερευνών κοινής γνώμης.
