Ο Βλαντιμίρ Πούτιν εισέβαλε στην Ουκρανία σκοτώνοντας αμάχους προκειμένου να αποκλείσει όπως υποστηρίζει το ενδεχόμενο ένταξής της στο ΝΑΤΟ και να απαναζιστικοποιήσει τη χώρα. Με αυτούς τους ισχυρισμούς και θέτοντας θέμα ασφάλειας της Ρωσίας παραβίασε τα κυριαρχικά της δικαιώματα και είναι αυτοί οι ισχυρισμοί που σύμφωνα με το 56% των Ελλήνων έχουν κάποια... βάση, την ώρα που η πλειοψηφία εξ αυτών χαρακτηρίζει τις πολεμικές επιχειρήσεις απαράδεκτες.
Κάτι σαν τη συναυλία για την Ειρήνη όπου χάθηκαν οι αναφορές στην Ουκρανία μεταξύ συνθημάτων για τους «φονιάδες των λαών» που είναι οι Αμερικάνοι και τις καταγγελίες των... ανεμβολίαστων υγειονομικών πως ο «αγώνας συνεχίζεται».
Διότι όταν κάποιος καταδικάζει τις πολεμικές επιχειρήσεις αλλά «κατανοεί» τους ισχυρισμούς που οδήγησαν σε αυτή το πρόβλημα ενδεχομένως ειναι μεγαλύτερο. Πολύ δε περισσότερο όταν ουσιαστικά πατά πάνω στο άλλοθι που εντέχνως χτίστηκε και από τα κόμματα της αντιπολίτευσης στη χώρα και το οποίο οδήγησε στην επέμβαση μιας χώρας σε άλλη. Με όλες τις συνέπειες που φέρνει η εισβολή και η δια των όπλων επιχείρηση επικράτησης.
Τα ποσοστά που κατέγραψε η έρευνα της εταιρείας δημοσκοπήσεων Pulse προκαλούν τουλάχιστον προβληματισμό ενώ επιβεβαιώνουν την πρόσφατη δημοσκόπηση που παρουσίασε το Politico που εμφανίζει το 34% να χαρακτηρίζει την εισβολή του καθεστώτος Πούτιν ως «κατανοητή, προσαυξάνοντας αρκετά το ποσοστό αυτό. Το γεγονός πως ένα ποσοστό της τάξεως του 8% τάσσεται υπέρ της ρωσικής εισβολής δεν είναι επίσης αμελητέο.
Οι πουτινόφιλοι κάνουν αισθητή την εμφάνισή τους και τα ποσοστά που καταγράφονται δείχνουν πως η ρωσική προπαγάνδα στην Ελλάδα έχει αποτέλεσμα. Αρχής γενομένης από την ιδεολογική επικράτηση του Κομμουνισμού μετά τη μεταπολίτευση που μετέτρεψε την τότε Σοβιετική Ένωση στο El dorado των απανταχού Αριστερών και φθάνοντας στη συνέχεια, μετά την επικράτηση Πούτιν, στην Ορθόδοξη συμμαχία καθώς και στους νεοναζί υποστηρικτές τους.
Η τάση που έχει διαμορφωθεί και όπως φαίνεται έχει εμπεδωθεί εμφανίζει τη Ρωσία ως το ξανθό γένος που θα σώσει την... Βασιλεύουσα και κατ επέκταση την Ελλάδα. Και μπορεί το 2015 ο Πούτιν να «γύρισε την πλάτη» στον Αλέξη Τσίπρα και τον Παναγιώτη Λαφαζάνη που ζητούσαν μερικά δισεκατομμύρια ρουβλιών για να αντισταθούν στην Ευρώπη εν τούτοις οι πολίτες της χώρας εμφανίζονται να βλέπουν με θετικό μάτι τη Ρωσία και ειδικά τον πρόεδρος της τον Βλαντιμίρ Πούτιν.
Άλλωστε και οι δημοσκοπήσεις των προηγούμενων ετών καταγράφουν την προτίμηση μιας πλειοψηφίας ανάλογης με το ποσοστό που καταγράφεται παραπάνω, η οποία θεωρεί τον Πούτιν ως τον φιλικότερο και καλύτερο ηγέτη ξένης χώρας.
Το ξανθό γένος δημιουργεί στην Ελλάδα μια θετική εικόνα. Το παιχνίδι ξεκίνησε ιδεολογικά και κατέληξε να κινείται μεταξύ συλλόγων και ομίλων που δημιουργήθηκαν στη χώρα και οι οποίοι πρόταξαν αφενός τη θρησκευτική ταύτιση των δύο χώρων αφετέρου εθνικιστικές τάσεις που προωθήθηκαν μέσα από ακροδεξιά μορφώματα.
Τα δύο άκρα κινήθηκαν προς την κατεύθυνση του νέου Πατερούλη των Ρώσων ενώ οι παραθρησκευτικές οργανώσεις είδαν στο πρόσωπό του αυτόν που θα ενώσει το ορθόδοξο δόγμα και την χριστιανοσύνη παραγνωρίζοντας φυσικά την πολυθρησκευτικό πολιτισμό και τη διείσδυση του μουσουλμανικού στοιχείου. Βασικοί σύμμαχοι του Πούτιν άλλωστε παραμένουν οι Τσετσένοι μουσουλμάνοι που σήμερα βρίσκονται στην Ουκρανία στην πρώτη γραμμή των μαχών υπερασπιζόμενοι τον ευρασιανισμό του Ρώσου προέδρου.
H ρωσοφιλία στην Ελλάδα εχει ρίζες και οι πουτινόφιλοι της μετασοβιετικής Ρωσίας εμφανίζονται να καταδικάζουν τον πόλεμο «απ΄ όπου και αν προέρχεται» επηρεαζόμενοι από τον αντιδυτικό λαϊκισμό που στήθηκε με επιμέλεια και κορυφώθηκε την περίοδο των μνημονίων. Η ιστορία έχοντας παραχαραχθεί στις μνήμες έχει συμβάλει και η κοινή θρησκεία που μοιράζονται οι δύο λαοί έχει επηρεάσει βαθιά.
Το να χαρακτηρίζονται βάσιμοι οι ισχυρισμοί Πούτιν προκαλεί και ερωτήματα και ανησυχία αν υπολογίσει κανείς πως και η Τουρκία σε ανάλογους ισχυρισμούς προβαίνει όταν απειλεί την Ελλάδα επικαλούμενη τη δική της ασφάλειας.
Τα περί αποναζιστικοποίησης που αναφέρει διαρκώς ο Πούτιν δεν ανταποκρίνονται στα δεδομένα. Τουλάχιστον αυτά που κατέγραψαν οι τελευταίες εκλογές όταν οι εκπρόσωποι των νεοναζί δεν κατόρθωσαν καν να μπουν στην ουκρανική Βουλή με τους εκπροσώπους τους να επιλέγουν άλλες... καριέρες.
Ακόμη πιο μεγάλη ανησυχία προκαλεί το γεγονός πως το 8 % των πολιτών, με βάση τη δημοσκόπηση θεωρεί αποδεκτές τις πολεμικές επιχειρήσεις. Το ποσοστό δεν είναι μικρό και επιβεβαιώνει το γεγονός πως οι πουτινόφιλοι έχουν ισχυρές βάσεις και ρίζες σε μια κοινωνία η οποία βρίσκεται υπό τη διαρκή επήρεια μιας προπαγάνδας που στηρίζεται σε πολλές περιπτώσεις από εκπροσώπους – ολιγάρχες που κινουνται στην αυλή του Πούτιν ενίοτε και πέριξ αυτής διαθέτοντας πόρους για τη συντήρηση διαφόρων... μύθων.
