Του Γιάννη Κ. Τρουπή
Άλλος για Κέρκυρα τράβηξε και άλλος για την… Τήνο. Τη μία άκρη της Ελλάδας ο Αλέξης Τσίπρας, την άλλη ο Κυριάκος Μητσοτάκη επέλεξαν για να περάσουν τις ολιγοήμερες διακοπές του Πάσχα. Δύο επιλογές τόσο διαφορετικές, που απλώς με τον τρόπο τους επιβεβαιώνουν το πόσο διαφορετικοί άνθρωποι είναι ο πρωθυπουργός και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Διαφορετικές φιλοσοφίες που αποτυπώνονται και στα μέρη που ο καθένας διαλέγει για να περάσει τον ελεύθερο χρόνο του.
Θα μου πείτε, φαίνεται ο χαρακτήρας σου ανάλογα με το πού πηγαίνεις διακοπές; Προφανώς και φαίνεται αφού έτσι αποκαλύπτονται στοιχεία, με βάση τα οποία βλέπεις τη ζωή...
Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας επέλεξε την Κέρκυρα. Το πανέμορφο νησί των Φαιάκων, που κάθε χρόνο συγκεντρώνει χιλιάδες επισκέπτες. Χωρίς αμφιβολία πρόκειται για έναν προορισμό με έντονο το στοιχείο της κοσμικότητας, χωρίς βεβαίως αυτό να σημαίνει ότι του λείπει το θρησκευτικό χρώμα.
Ο κ. Τσίπρας καθ'' όλη τη διάρκεια της παραμονής του στο νησί, επιχείρησε να συνδυάσει την κοσμικότητα, τη θρησκευτικότητα αλλά και την ανάγκη για ενίσχυση του πρωθυπουργικού του προφίλ.
Πώς αλλιώς άραγε να εξηγήσεις την απουσία του από την περιφορά του επιταφίου το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής, ενώ το Μεγάλο Σάββατο έδωσε κανονικά το παρών στο έθιμο των «μπότηδων».
Ακόμα και για την αναστάσιμη θεία λειτουργία, δεν προτίμησε ένα γραφικό εκκλησσάκι σε κάποιο όμορφο χωριό της Κέρκυρας, αντιθέτως «εκκλησιάστηκε» στον ιερό ναό της Αγίας Παρασκευής και παρακολούθησε την τελετή της ανάστασης από το πάλκο της πλατείας Σπιανάδα. Με επικοινωνιακούς όρους δηλαδή, ήταν εμφανής η προσπάθειά του να βρεθεί στο επίκεντρο της προσοχής και της δημοσιότητας.
Θα αναρωτηθούν κάποιοι και με το δίκιο τους. Ο κ. Τσίπρας δεν είναι πρωθυπουργός; Δε θα πρέπει εκ της θέσεώς του να επιλέγει σημεία με πολύ κόσμο και έντονο συμβολισμό ώστε να στέλνει τα απαραίτητα μηνύματα; Η απάντηση είναι καταφατική και στις δύο ερωτήσεις.
Πράγματι, ο εκάστοτε πρωθυπουργός επιλέγει τον τόπο επίσκεψής του σε πασχαλινούς προορισμούς με πρώτιστο κριτήριο την αποστολή ενός συγκεκριμένου μηνύματος.
Ποιο όμως ήταν το μήνυμα που έστειλε ο κ. Τσίπρας επιλέγοντας την πανέμορφη Κέρκυρα για ολιγοήμερες πασχαλινές διακοπές; Ήθελε να απομονωθεί και να χαρεί λίγες στιγμές οικογενειακής ηρεμίας; Ή μήπως ήθελε να δώσει ώθηση στην εικόνα του ως «πρωθυπουργός», διαλέγοντας ένα από τα πιο in μέρη της χώρας;
Για παράδειγμα, θα μπορούσε να είχε επιλέξει την οδό που ακολούθησε ο Κώστας Καραμανλής, όταν είχε παραμείνει τις γιορτές του Πάσχα στο ορεινό χωριό Δολό των Ιωαννίνων, παρέα με λιγοστούς μόνιμους κατοίκους. Ή ακόμα θα μπορούσε να είχε μιμηθεί το παράδειγμα του προκατόχου του Αντώνη Σαμαρά, που δεν αποχωρίστηκε ποτέ την αγαπημένη του Πύλο και να είχε πάει στο χωριό καταγωγή του, στα ορεινά του νομού Άρτας. Αν πάλι ήθελε να στείλει κάποιο «μήνυμα» στην απέναντι πλευρά του Αιγαίου, θα μπορούσε να είχε επισκεφτεί ένα ακριτικό νησί και να περάσει μερικά 24ωρα με τους ανθρώπους που διαβιούν με δυσκολία.
Από την άλλη πλευρά, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης επέλεξε την Τήνο, με καθαρά οικογενειακά κριτήρια, όπως φάνηκε εκ του αποτελέσματος.
Στο νησί της μεγαλόχαρης διαθέτει σπίτι και από το πρωί της Μεγάλης Παρασκευής παρέμεινε εντός των οικογενειακών τειχών. Ακόμα και τα «αναγκαία» τηλεοπτικά πλάνα στην περιφορά του επιταφίου και στην αναστάσιμη θεία λειτουργία, έγιναν με το ζόρι. Το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής ο πρόεδρος της ΝΔ ακολούθησε τον επιτάφιο της Παναγίας και αμέσως μετά επέστρεψε στο σπίτι του παρέα με φίλους. Ολόκληρο το Μεγάλο Σάββατο κινήθηκε μακριά από τις πάντοτε «περίεργες» τηλεοπτικές κάμερες, μη θέλοντας να δώσει στίγμα, πράγμα μάλλον ασυνήθιστο για πολιτικό που διεκδικεί την εξουσία. Για την ανάσταση ο κ. Μητσοτάκης δεν επέλεξε το κέντρο του ενδιαφέροντος, τον ιερό ναό της Ευαγγελίστριας δηλαδή, αλλά έναν ναό στο χωριό Ιστέρνια, λίγα λεπτά από το σπίτι του.
Χρειάστηκαν μάλιστα οι φιλότιμες προσπάθειες των κατοίκων του χωριού προκειμένου να πειστεί να περάσει μπροστά για τις ανάγκες της «δημοσιότητας».
Αποτέλεσμα ήταν λίγο πριν από το «Χριστός Ανέστη», ο τηλεοπτικός φακός να «ανακαλύψει» επιτέλους τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο οποίος μέσα στη μέρα είχε γυρίσει σχεδόν ολόκληρο το νησί, χωρίς να το μάθει κανείς. Στοιχείο που μάθαμε εκ των υστέρων.
Ενδεικτικό της τελείως διαφορετικής προσέγγισης που υιοθετεί ο κ. Μητσοτάκης είναι το γεγονός ότι την Κυριακή του Πάσχα παρέμεινε «εξαφανισμένος» για τα ΜΜΕ, αποφεύγοντας ακόμα και τα μακρινά πλάνα.
Προφανώς οι επικοινωνιακές προεκτάσεις που απορρέουν από την θέση του πρωθυπουργού και του αρχηγού της αντιπολίτευσης είναι διαφορετικές. Άλλοι ρόλοι, άλλες ανάγκες, διαφορετικοί χειρισμοί πραγμάτων.
Παρόλα αυτά, Αλέξης Τσίπρας και Κυριάκος Μητσοτάκης, δύο πολιτικοί που δεν απέχουν πολύ ηλικιακά, φαίνεται ότι απέχουν πολύ σε επίπεδο φιλοσοφίας ζωής και νοοτροπίας. Διαφορές που αποτυπώθηκαν ακόμα και στις άγιες μέρες του Πάσχα. Η επιλογή είναι ελεύθερη και αποτελεί ευθύνη του καθενός...
(φωτογραφία: SOOC)
