Είχαμε συνηθίσει το ταριχευμένο μουσειακό δείγμα κομμουνισμού που ενδημεί αποκλειστικά στη χώρα μας, να αναλώνεται για χρόνια, στο να χαρακτηρίζει και να αποχαρακτηρίζει τα ηγετικά του στελέχη ως προδότες και ξεπουλημένους.
Ωστόσο φαίνεται ότι η απόσταση του πρώην ηγέτη, μετά προδότη και εκ νέου ηγέτη Νίκου Ζαχαριάδη από τον Sugar Daddy, είναι εκμηδενισμένη στο μυαλό το αρχηγού του ΚΚΕ, που ζει και αναπνέει για την παλινόρθωση του ολοκληρωτικού και απάνθρωπου σοβιετικού καθεστώτος.
Την παραμονή της εορτής της γυναίκας ο αρχηγός του ΚΚΕ, στη συζήτηση του νομοσχεδίου για την ίδρυση των μη κρατικών και μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων στη χώρα μας ανέφερε ότι στις σκανδιναβικές χώρες η επιβολή των διδάκτρων ανάγκασε φοιτήτριες να αναζητήσουν Sugar Daddies. Τι είναι ο Sugar Daddy; Ένας πλούσιος μεγαλύτερος άνδρας που δίνει δώρα και χρήματα σε μία αρκετά νεότερη γυναίκα, συνήθως με αντάλλαγμα το σεξ.
Μια εντελώς άθλια, κατάπτυστη, απαράδεκτη, σεξιστική και άκρως υποτιμητική για το γυναικείο φύλο δήλωση. Ο διάχυτος σεξισμός και μισογυνισμός του εκπροσώπου του παγκόσμιου κομμουνιστικού μαυσωλείου του Περισσού, εξέπληξε αρκετούς. Σίγουρα όμως δεν είναι αυθόρμητος, ούτε τυχαίος.
Μέσα από τον αναχρονιστικό τρόπο της σκέψης τους, τα μουσειακά πολιτικά εκθέματα του Περισσού, πίσω από κάθε προσπάθεια και πίσω από κάθε επιτυχία, βλέπουν ύποπτες συναλλαγές, ξεπουλήματα, εξαρτήσεις. Καθώς δεν θέλουν να αντιληφθούν τα νέα παιδιά που τους ακολουθούν, ότι τη νίκη στη ζωή «δεν τη φέρνει ο αγώνας», οι διαδηλώσεις, οι συγκεντρώσεις, οι καταλήψεις, τα αργόσυρτα συνθήματα και οι πορείες με το ρυθμικό και ηχηρό βηματισμό που θυμίζει χιτλερικές παρελάσεις.
Το μόνο που καταφέρνουν τα νιάτα που χάνουν τη ζωή τους, προσφέροντας αγωνιστικές υπηρεσίες στα άεργα επαγγελματικά στελέχη του ΚΚΕ, είναι να μετατρέπουν τον εαυτό τους σε φθηνό, ανειδίκευτο και αναλώσιμο εργατικό δυναμικό.
Ρίχνοντας μια ματιά στο ψηφοδέλτια του ΚΚΕ στον βόρειο τομέα της Αθήνας, είδα δυο βιογραφικά που μου κίνησαν το ενδιαφέρον. Το ένα είναι του Κώστα Γουλιάμου και το άλλο της Αφροδίτης Κτενά.
Ποια είναι άραγε η άποψη του Κώστα Γουλιάμου για τις δηλώσεις Κουτσούμπα, εκ της εμπειρίας μου ως Πρύτανη του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Κύπρου, που είναι ιδιωτικό. Αναζητούσαν οι φοιτήτριες του, “sugar daddies” για να πληρώνουν τα δίδακτρα τους, από τα οποία πληρωνόταν ο ίδιος;
Ποια είναι άραγε η άποψη της Αφροδίτης Κτενά για τις σεξίστικες και άκρως υποτιμητικές για το γυναικείο φύλο δηλώσεις Κουτσούμπα; Οι συμφοιτήτριες της αναζητούσαν κι αυτές “sugar daddies” στο Carnegie Mellon University των ΗΠΑ όπου είχε σπουδάσει;
Ποια είναι άραγε η άποψη του Σπύρου Τζόκα που κατέβηκε στα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ στο Νότιο Τομέα της Αθήνας; Πόσες συμφοιτήτριες του στο Παρίσι, στο περίφημο Universite de Paris I, όπου απέκτησε το DEA, και αργότερα στο Λονδίνο που πήρε το διδακτορικό του, αναζητούσαν από έναν “sugar daddy”;
Υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι που θα μπορούσαν να κάνουν σχετικές ερωτήσεις στον αρχηγό του ΚΚΕ, ο οποίος θα έπρεπε να μας εξηγήσει τι έγινε με τους νέους φοιτητές της Σκανδιναβίας που αδυνατούσαν να καταβάλουν τα δίδακτρα των ιδιωτικών Πανεπιστημίων; Αναζητούσαν να βρουν από μια “sugar mummy”; Ή μήπως από έναν “sugar daddy” και αυτοί;
Δεν θα έπρεπε να μας εξηγήσει πως πληρώνουν οι ελληνικές οικογένειες τα φροντιστήρια των παιδιών τους; Εκδίδονται και αυτές;
Μήπως διαφεύγει της προσοχής του Δημήτρη Κουτσούμπα, ότι υπάρχουν χιλιάδες κανονικοί άνθρωποι που δουλεύουν στην πραγματική ζωή. Πολίτες που επιθυμούν να σπουδάσουν τα παιδιά τους, στηρίζοντας τα. Και νέες και νέοι φοιτητές που εργάζονται για να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους. Δυστυχώς η κομμουνιστική υστερία, δεν επιτρέπει στο Περισσό να δει με καθαρή ματιά την πραγματικότητα.
Μέχρι πρότινος έβλεπε ταξικούς εχθρούς, προδότες, χαφιέδες και πράκτορες ανάμεσα στους οποίους είχε τοποθετήσει τον Πλουμπίδη, τον Βελουχιώτη και τον Ζαχαριάδη. Σήμερα ανακάλυψε το νέο εχθρό που είναι ο “Sugar Daddy”, στα χέρια του οποίου θα καταλήξουν οι νεαρές φοιτήτριες και ίσως οι νεαροί φοιτητές μόλις ιδρυθούν τα μη κρατικά και μη κερδοσκοπικά Πανεπιστήμια στη χώρα μας.
Πάντως πουθενά δεν διαβάσαμε καταγγελίες του ΚΚΕ για την ύπαρξη Sugar Daddies στα είκοσι ιδιωτικά Πανεπιστήμια της Βενεζουέλας και στο ιδιωτικό Pyongyang University of Science and Technology της Βόρειας Κορέας. Εκεί φαίνεται ότι οι φοιτήτριες έχουν βρει άλλο τρόπο να χρηματοδοτούν τις σπουδές τους.
Από το Νίκο Ζαχαριάδη, στον Sugar Daddy, λοιπόν. Δεν το λες και εξέλιξη, αλλά κατάντια.
