Εξ ευωνύμων τα βέλη. Πασχίζει ο Τσίπρας και τα μεγαλοστελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να πείσουν ότι η κυβέρνηση καταρρέει, βγάζει δεν βγάζει το φθινόπωρο. Το ωραίο είναι ότι τα γράφουν και στο Twitter και πολλοί οπαδοί τους, κατά τα άλλα μια χαρά άνθρωποι, τα πιστεύουν. Γιατί η Αριστερά είναι θρησκεία, τα δόγματα και οι αρχιερείς τους, δεν αμφισβητούνται.
Και έρχεται η δημοσκόπηση της Prorata για την Εφημερίδα των Συντακτών -που δεν τους λες ότι κινούνται κατ’ εντολήν και από ευγνωμοσύνη για τη «λίστα Πέτσα, όπως κατηγορεί ο ΣΥΡΙΖΑ όλα τα άλλα Μέσα και τις δημοσκοπικές εταιρείες και δίνει διψήφιο ποσοστό διαφοράς από τη ΝΔ.
Η δημοσκόπηση κατέγραψε, με κάποια «αυτοσυγκράτηση» ή όχι, τη διαφορά στο 10%, αντί για 12+% που δίνουν οι υπόλοιπες. Το γεγονός εντόπισε ο ευρωβουλευτής του κόμματος Στέλιος Κούλογλου, και σε άρθρο του στο tvxs.gr απευθύνθηκε στον Τσίπρα με τίτλο τη φράση της Μελίνας στον Αντρέα (στους καιρούς της πασοκικής φθοράς), βάζοντας ερωτηματικό: «Πρόεδρε μήπως δεν αρέσουμε;».
Παράλληλα επισημαίνει (για να μην τα λέμε εμείς, αφού όποιος κάνει κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ. είναι «τσιράκι του Κούλη») ότι: «πέρα από την πρόθεση ψήφου, που συχνά μπερδεύει, πρέπει να δούμε τα ποιοτικά στοιχεία. Η ΝΔ προηγείται και σήμερα στις μετρήσεις, στην ικανότητα για την επίλυση προβλημάτων, που ευνοούσαν πάντα την Αριστερά: υγεία, εκπαίδευση, κοινωνική ασφάλιση. Αυτό το φαινόμενο εντάθηκε τα τελευταία χρόνια της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ για την οποία δεν έχει γίνει ουσιαστικό απολογισμός».
Από πλευράς μας να συμπληρώσουμε, ότι και η ΝΔ σε αυτούς τους τομείς δεν έχει ενθαρρυντικούς δείκτες. Όμως είναι κυβέρνηση εν μέσω πρωτοφανούς πανδημίας που έχει καταπονήσει τις κυβερνήσεις της υφηλίου. Και πάντως ευτυχεί στους δείκτες σε σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ, που ως Αριστερά και ως αντιπολίτευση θα έπρεπε να προηγείται.
Δεν κάνουμε θέσφατο τη γνώμη ενός ευρωβουλευτή της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ούτε μας αφορούν οι βαθμοί ειλικρίνειάς του, ή οι λόγοι δημοσίευσης του άρθρου. Όμως ο εν λόγω δεν ανατράφηκε στους στενούς ορίζοντες των κομματικών γραφείων, άρα η όποια πορεία του δεν εξαρτήθηκε από τις ενδοκομματικές ίντριγκες ή την εύνοια των εκάστοτε αρχηγών του κόμματος. Και κυρίως ως δημοσιογράφος, και όντως κοσμοπολίτης, έχει τις ακονισμένες κεραίες να συλλαμβάνει τα μηνύματα των καιρών.
Κάνει βέβαια και τη χάρη στον ΣΥΡΙΖΑ, ισχυριζόμενος ότι «το αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο ενισχύθηκε πολύ από τα ΜΜΕ», και συμπληρώνει «αλλά η βασική ευθύνη ανήκει, πέρα από τους εξαναγκασμούς των μνημονίων, στον τρόπο που κυβερνήθηκε η χώρα (σ.σ. επί ΣΥΡΙΖΑ). Ούτε αυτό έχει εξετασθεί».
Θεωρούμε ως «παραχώρηση» προς το κόμμα του και τον αρχηγό, το ότι το Αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο ενισχύθηκε πολύ από τα ΜΜΕ». Είναι η κοινή προμετωπίδα του ΣΥΡΙΖΑ (πρόσφατα το είπε και ο Χαρίτσης), ότι τα ΜΜΕ δημιούργησαν το «μέτωπο». Λες και δεν ήταν τα ίδια ΜΜΕ που προπαγάνδιζαν το «Ναι», και ο λαός σε ποσοστό 62% πήγε μονοκούκι στο «Όχι». Αυτό έδειξε και την ισχνή ισχύ τους.
Ειδικά ο Κούλογλου, παλιός στο κουρμπέτι και με διασυνδέσεις στην Αριστερά, είναι σε θέση να ξέρει ότι οι πλέον φανατικοί του αντι-ΣΥΡΙΖΑ μετώπου, δεν είναι οι δεξιοί. Άλλωστε αυτοί είναι έτσι κι αλλιώς δεδομένοι, άρα δεν αποτελούν πολιτικό και κοινωνιολογικό στοιχείο, προς διερεύνηση των αιτιών ανάπτυξης του σχετικού μετώπου.
Οι πιο φανατικοί είναι οι παλιοί «Ρηγάδες», η κάποτε νεολαία του ΚΚΕ Εσωτερικού – που ήταν η πιο ποιοτική κομματική νεολαία της μεταπολίτευσης. Και αυτό θα έπρεπε να ήταν προς προβληματισμό στον ΣΥΡΙΖΑ. Θα ήταν ο ευαίσθητος δείκτης να διερευνήσουν γιατί είναι τόσο, αν όχι μισητοί, σίγουρα απεχθείς.
Δεύτεροι σε φανατικότητα απόρριψης είναι όσοι παρέμειναν στο ΚΙΝΑΛ. Άσχετα αν ο Τσίπρας, για να δώσει ελπίδες στο ποίμνιο, προπαγανδίζει τα περί προοδευτικής διακυβέρνησης!
Είναι πάρα πολλά αυτά που δεν αρέσουν όσον αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ. Αρκετοί τα επισημαίνουν για χρόνια, αλλά στο μυαλό των Συριζαίων, είναι εντεταλμένοι. Γι’ αυτό θα συνεχίσουν την οριζόντια πορεία τους, εκτός αν ανέβει το ΚΙΝΑΛ, οπότε θα αρχίσουν την καθοδική.
