Του Σάκη Μουμτζή
Ήταν κάτι το αναμενόμενο. Η ηγετική ομάδα του ΚΙΝΑΛ έκανε την εκτίμηση πως—μετά το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών- τώρα είναι η ευκαιρία να κτυπήσει τον ΣΥΡΙΖΑ και να επαναπατρίσει ένα μέρος των πρώην ψηφοφόρων του, ώστε στην συνέχεια να διαπραγματευθεί την συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ με καλύτερους όρους.
Εκτίμησαν πως η παρουσία του Β.Βενιζέλου δεν θα βοηθούσε σε αυτήν την στρατηγική και φρόντισαν να τον απομακρύνουν. Αυτή η κίνηση βέβαια εμπεριέχει υψηλό ρίσκο. Γιατί, ενώ είναι βεβαία η εκροή ψήφων από το ΚΙΝΑΛ, λόγω της αποχώρησης του Β.Βενιζέλου, η εισροή είναι αβέβαια.
Συγχρόνως η κ. Γεννηματά, είναι ελεύθερη να ακολουθήσει την δική της μετεκλογική στρατηγική, που αποκλείει συνεργασία με την Νέα Δημοκρατία, σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας.
Προφανώς και το ζήτημα της αποχώρησης του Β.Βενιζέλου από το ΚΙΝΑΛ έχει ουσιαστική πολιτική βάση, που αφορά σε τελευταία ανάλυση, το μέλλον της πατρίδος μας. Η σοσιαλδημοκρατία θα αναδειχθεί σε δύναμη ευθύνης που δεν θα αφήσει την Ελλάδα ακυβέρνητη ή θα ακολουθήσει την τυχοδιωκτική πορεία προς την απλή αναλογική; Πολύ σύντομα όλα τα στελέχη της θα κληθούν να απαντήσουν σε αυτό το ερώτημα.
Συγχρόνως, σε αυτό το στρατηγικής σημασίας ζήτημα η κ.Γεννηματά και ο Β. Βενιζέλος έδιναν διαφορετικές απαντήσεις. Και η κ. Γεννηματά έκρινε πως θα ήταν προτιμότερο να δώσει την λύση τώρα, παρά μετά τις εκλογές, γιατί τότε κοινοβουλευτική ομάδα του ΚΙΝΑΛ θα οδηγείτο σε διάσπαση.
Και τι θα κάνει ο Β.Βενιζέλος; είναι ολοφάνερο πως δεν θα πάει σπίτι του. Δεν θα ιδιωτεύσει. Έχει δημιουργήσει έναν μεγάλο κύκλο εκλεκτών ανθρώπων σε όλη την Ελλάδα που θα αποτελέσουν την βάση των όποιων μελλοντικών σχεδιασμών του.
Επί πλέον, στην ιδιοσυγκρασία του Β.Βενιζέλου δεν ταιριάζει η ιδιώτευση, την στιγμή μάλιστα που διανύει την καλύτερη και πιο ώριμη περίοδο της πολιτικής του σταδιοδρομίας.
Οι βαθυστόχαστες αναλύσεις του, αλλά και οι γεμάτες δολοφονικό χιούμορ ατάκες του, χαρακτήρισαν όλην την «μαύρη» περίοδο της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Κάτι που αναγνωρίζεται και από τους αντιπάλους του, ακόμα. Επίσης σήμερα η εμβέλεια του λόγου του ξεπερνά κατά πολύ τα όρια του ευρύτερου πολιτικού χώρου στον οποίον ανήκει. Απευθύνεται πλέον σε εθνικό ακροατήριο, κάτι σπάνιο για εν ενεργεία πολιτικό.
Με απλά λόγια το ΚΙΝΑΛ ήταν μικρό για να χωρέσει τον Β.Βενιζέλο και αυτός ήταν πολύ μεγάλος και ασφυκτιούσε μέσα στο ΚΙΝΑΛ.
Τι θα κάνουν στελέχη του ΚΙΝΑΛ όπως οι Α.Λοβέρδος, Λ.Γρηγοράκος, Γ. Μανιάτης κ.α; Νομίζω, προς το παρόν θα πορευθούν συντεταγμένα μέχρι τις εκλογές. Μετά, βλέποντας και κάνοντας.
Πάντως, η πορεία του ΚΙΝΑΛ, μετά και το ατυχές αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, φαίνεται ανηφορική. Να υπενθυμίσω πως στις ευρωεκλογές του 2014 η «Ελιά» έλαβε 8%, έχοντας ανταγωνιστικά το ανερχόμενο Ποτάμι που είχε λάβει 6,6%. Τότε η κ.Γεννηματά θεώρησε το αποτέλεσμα ως αποτυχία. Έτσι τεκμαίρεται πως το 7,7% των ευρωεκλογών της προηγούμενης Κυριακής ήταν μεγαλύτερη αποτυχία.
Εννοείται πως ο μεγάλος κερδισμένος από την χθεσινή εξέλιξη στο ΚΙΝΑΛ είναι η Νέα Δημοκρατία που κυρίαρχη πλέον στον κεντρώο-μεταρρυθμιστικό χώρο βαδίζει προς την αυτοδυναμία.
Και ο Β.Βενιζέλος παραμένει πάντα ένα εθνικό κεφάλαιο.
