Το αποτέλεσμα των εθνικών εκλογών, τον περασμένο Ιούνιο, αποτύπωσε με τόσο ξεκάθαρο τρόπο τους πολιτικούς συσχετισμούς, που έκανε να μοιάζει σχεδόν προδιαγεγραμμένο, έως και αδιάφορο, το αποτέλεσμα των επερχόμενων αναμετρήσεων, για ένα αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα, είτε αναφερόταν κάποιος στις αυτοδιοικητικές εκλογές, πολλώ δε μάλλον, στις ευρωεκλογές του 2024. Η εκτίμηση, ωστόσο, ότι ο πολιτικός χρόνος είναι εξαιρετικά πυκνός, επιβεβαιώθηκε απολύτως στο μεσοδιάστημα, από τις εθνικές κάλπες έως σήμερα.
Η Νέα Δημοκρατία, μετά το σχεδόν 41% της εκλογικής της νίκης, ήρθε αντιμέτωπη με πολλαπλές κρίσεις τους αμέσως επόμενους μήνες, όπως οι πυρκαγιές και οι πλημμύρες, με άμεσο αντίκτυπο και στο αποτέλεσμα των αυτοδιοικητικών εκλογών. Ο ΣΥΡΙΖΑ, μετά τη συντριπτική του ήττα, βιώνει την πιο βαθιά κρίση και πολλαπλή διάσπαση, από τη σύσταση του έως σήμερα, με ένα νέο πρόσωπο στην ηγεσία του και δεκάδες άλλα ιστορικά του στελέχη να συγκροτούν πλέον ένα νέο κόμμα.
Το ΠΑΣΟΚ, βρίσκεται σε αναμονή, ευελπιστώντας ότι οι εξελίξεις στην κεντροαριστερά θα λειτουργήσουν προς όφελος του, δίνοντας τη δυναμική, που δεν έχει κατορθώσει έως σήμερα, να επιδείξει. Η δημιουργία αυτού του νέου πολιτικού σκηνικού, επανακαθορίζει και τη σημασία της επόμενης εκλογικής αναμέτρησης, των ευρωεκλογών, καθιστώντας την από μία άνευ πολιτικής σημασίας κάλπη, σε βαρόμετρο για την επόμενη ημέρα σε όλα τα κόμματα.
Παρότι η πολιτική υπεροχή της κυβέρνησης και του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν αμφισβητείται από καμία δημοσκοπική έρευνα έως τώρα, το διάστημα έως τις ευρωεκλογές του Ιουνίου, είναι κομβικό για το στίγμα, που επιδιώκει να αφήσει. Έχοντας, μέχρι τότε, διανύσει τον πρώτο χρόνο της τετραετίας, καλείται να έχει πλέον να παρουσιάσει απτά και μετρήσιμα αποτελέσματα ως προς το κυβερνητικό έργο, κυρίως πάνω σε τρεις άξονες: τις μεταρρυθμίσεις σε όλα τα επίπεδα -με την υγεία, την παιδεία, τη δικαιοσύνη, τη λειτουργία του δημοσίου, τον μετασχηματισμό του κράτους, να βρίσκονται στην κορυφή των εξαγγελιών- την οικονομία, που για την κυβέρνηση αποτελεί την αιχμή του δόρατος για την προώθηση κάθε πολιτικής και τη βελτίωση της καθημερινότητας των πολιτών, που έχει επίσης βάλει ψηλά στην ατζέντα, έχοντας να αντιμετωπίσει σημαντικά για τους πολίτες θέματα, όπως η ακρίβεια, νούμερο ένα πρόβλημα, σύμφωνα με τις μετρήσεις.
Η κυβέρνηση, λοιπόν, θα αξιολογηθεί από τους ψηφοφόρους στην κάλπη των ευρωεκλογών για τα πεπραγμένα της σε αυτούς τους τομείς και ο καλός «βαθμός» στην αξιολόγηση αυτή αποτελεί το βασικό στοίχημα για το Μέγαρο Μαξίμου.
Ακόμη πιο καθοριστική για την επόμενη ημέρα, προβλέπεται η κάλπη των ευρωεκλογών για τον ΣΥΡΙΖΑ και το νέο κόμμα, που προκύπτει από τα «σπλάχνα» του. Οι ευρωεκλογές θα είναι η πρώτη εκλογική αναμέτρηση για τον Στέφανο Κασσελάκη, καθώς στις αυτοδιοικητικές είχε μόλις αναλάβει τα ηνία της Κουμουνδούρου. Τον Ιούνιο θα κριθεί πολιτικά από τους ψηφοφόρους, για τους χειρισμούς του στο εσωκομματικό μέτωπο, τη διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ, τις πολιτικές θέσεις, που έως τότε θα πρέπει να έχει τελικά παρουσιάσει.
Με τις δημοσκοπήσεις να κατατάσσουν πλέον τον ΣΥΡΙΖΑ στην τρίτη θέση, οι ευρωεκλογές αποτελούν το κομβικό σημείο, που θα καταδείξει αν τελικά παραμένει πραγματικά το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αν μπορεί να κερδίσει πίσω το χαμένο έδαφος ή αν τελικά μετατρέπεται σε ένα κόμμα, που αναζητά ταυτότητα και ρόλο ανάμεσα στην κατακερματισμένη αντιπολίτευση της χώρας.
Εξίσου καθοριστική θα είναι η κάλπη των ευρωεκλογών και για το νέο κόμμα, που «κυοφορείται» από τους αποχωρήσαντες βουλευτές και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ -βασικοί υπουργοί της κυβέρνησης Τσίπρα στη συντριπτική τους πλειοψηφία- οι οποίοι αποτελούν πλέον παρελθόν για την Κουμουνδούρου. Το κόμμα τους, μην έχοντας πολύ χρόνο στη διάθεση του, αλλά αρκετό για να δώσει στίγμα προθέσεων και ταυτότητας, θα αναμετρηθεί με τις υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις για να φανεί αν τελικά υπάρχει χώρος και ανάγκη για ένα ακόμη φορέα της ριζοσπαστικής αριστεράς.
Για το ΠΑΣΟΚ, η διαδρομή από τώρα έως τις κάλπες του Ιουνίου, μοιάζει με αγώνα δρόμου. Όχι πλέον αντοχής, αφού βρίσκεται στην τρίτη θέση εδώ και μια δεκαετία, αλλά ταχύτητας, για να αποδείξει αν μπορεί τελικά να προσπεράσει και να βρεθεί δεύτερος. Οι δημοσκοπήσεις των τελευταίων ημερών του δίνουν τη θέση αυτή, αλλά οριακά και χωρίς καμία δυναμική, που να καθιστά αυτονόητη την άνοδο του, παρά το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ καταγράφει πτώση των ποσοστών του κάθε εβδομάδα. Την ώρα, λοιπόν, που ο Νίκος Ανδρουλάκης δηλώνει ότι εκείνος αποτελεί την ουσιαστική αντιπολίτευση στην κυβέρνηση, η κάλπη των ευρωεκλογών είναι το κρίσιμο κρας τεστ για την απόδειξη.
Οι ευρωεκλογές αποτελούν παραδοσιακά μια εκλογική αναμέτρηση πιο χαλαρή για τους ψηφοφόρους, γεγονός που αυτόματα τους δίνει τη δυνατότητα να στείλουν πολλαπλά μηνύματα. Γι’ αυτό και το αποτέλεσμα του Ιουνίου θα είναι σημαντικό για τους πολιτικούς συσχετισμούς, που θα προκύψουν, αποτυπώνοντας κέρδη και ζημίες για κάθε μία από τις πολιτικές δυνάμεις, πρωτίστως τις 9 που εκπροσωπούνται και στο κοινοβούλιο. Αυτό, που επίσης, θα φανείς, όμως, είναι αν τελικά οι υπάρχουσες πολιτικές δυνάμεις, έχουν αντίκρυσμα στην ελληνική κοινωνία ή αν ένα μεγάλο μέρος των πολιτών βρίσκεται πλέον πολιτικά «άστεγο» και «μετέωρο».
