Αρκετά σενάρια είδαν το φως της δημοσιότητας τις τελευταίες ημέρες σχετικά με τις ακαδημαϊκές βλέψεις του Αλέξη Τσίπρα. Έτσι είναι πολύ πιθανόν το brain drain να συμπαρασύρει στο πέρασμα του και τον πρώην αρχηγό του Σύριζα, ο οποίος αποπειράται να προβεί απελπισμένα σε μια διαδικασία rebranding.
Σε μια διαδικασία αναδημιουργίας της ταυτότητας του και της εικόνας του. Προβάλλοντας τις εταιρικές οδηγίες για rebranding, στις ανάγκες ενός πολιτικού προσώπου, μπορούμε να πούμε ότι rebranding απαιτείται:
Όταν η εικόνα του πολιτικού έχει υποστεί ανεπανόρθωτη ζημιά.
Όταν η εικόνα είναι τόσο παλιά που δεν εκφράζει τα θέλω και δεν λύνει τα προβλήματα κανενός.
Όταν οι ψηφοφόροι αναζητούν λύσεις με εντελώς διαφορετικές θέσεις και συνθήματα.
Όταν ο πολιτικός επιθυμεί να απευθυνθεί σε διαφορετικό κοινό από αυτό που απευθυνόταν μέχρι σήμερα.
Όταν ο πολιτικός επιθυμεί να διαφοροποιηθεί στο μυαλό των ψηφοφόρων από τους ανταγωνιστές του.
Και όταν ο πολιτικός έχει εξελιχθεί και η τρέχουσα εικόνα του δεν τον βοηθάει στο να επικοινωνήσει την εξέλιξη του.
Στο πλαίσιο της διαδικασίας του rebranding o Αλέξης Τσίπρας, επιθυμεί να εντάξει στο οπλοστάσιό του και τη λέξη «Harvard». Έτσι ο επίτιμος διδάκτωρ του τμήματος Πολιτικών Επιστημών του ιδιωτικού Πανεπιστημίου Koc της Σμύρνης, ετοιμάζεται να μετακομίσει στο ιστορικό Αμερικανικό Πανεπιστήμιο.
Οι πληροφορίες σχετικά με την ακαδημαϊκή πορεία του πρώην πρωθυπουργού διίστανται. Ορισμένα δημοσιεύματα αναφέρονται σε πρόγραμμα σπουδών και άλλα σε σειρά διαλέξεων. Η ουσία είναι ότι ο Αλέξης Τσίπρας επιθυμεί να συνδέσει το όνομα του με το Πανεπιστήμιο των ηγετών της πολιτικής και της επιχειρηματικότητας. Απομακρυνόμενος από τη νοοτροπία του πολιτικού χώρου του οποίου ηγείτο. Και η οποία είναι εμποτισμένη από το γνωστό «Σας γ@μώ το Χάρβαρντ», μέσα από το κλασσικό πλέον άρθρο της Αυγής της 1ης Ιουλίου του 2016, στις ημέρες δόξας του Αλέξη Τσίπρα.
Μέχρι σήμερα η μόνη σχέση ανάμεσα στον Αλέξη Τσίπρα και το Harvard είναι η πρώτη θέση στην κατηγορία των χειρότερων διαπραγματευτικών τακτικών του 2015, που είχε απονεμηθεί στον Αλέξη Τσίπρα. Σύμφωνα με τον καθηγητή Ρόμπερτ Μονούκιν που έχει την εποπτεία του τμήματος διαπραγματεύσεων του Πανεπιστημίου του Harvard, ο πρώην πρωθυπουργός και ο διαλεχτός υπουργός του Γιάννης Βαρουφάκης είχαν κάνει «πολύ κακή δουλειά», είχαν επιλέξει ανεπιτυχώς το παιχνίδι της μετωπικής σύγκρουσης, γνωστό και ως chicken game, καταλήγοντας μέσα στην απελπισία τους στη χειρότερη συμφωνία που θα μπορούσε να επιτύχει κανείς.
Παράλληλα, η Κάθριν Σονκ, συντάκτρια του newsletter περί διαπραγμάτευσης, μίας μηνιαίας έκδοσης με συμβουλές για επαγγελματίες, του Προγράμματος Διαπραγμάτευσης της Νομικής Σχολής του Harvard, είχε αναφέρει ότι το μάθημα από την καταστροφική ελληνική διαπραγμάτευση της κυβέρνησης Τσίπρα – Καμένου, είναι η αναζήτηση συμβιβαστικού τόνου. Διότι σύμφωνα με την ίδια, ο συμβιβαστικός τόνος «θα σε πάει πολύ μακρύτερα» από την αντιπαράθεση και τη ριψοκίνδυνη διπλωματία, γνωστή και ως brinksmanship.
Δεν γνωρίζουμε εάν ο Αλέξης Τσίπρας θα είναι φοιτητής ή εισηγητής στο Πανεπιστήμιο του Harvard. Είναι σίγουρο όπως ότι και με τους δυο ιδιότητες, θα συμβάλει στο «brain drain» της χώρας μας. Διότι θα εξάγει την τεχνογνωσία των καταλήψεων, των capital controls, των αδελφικών επαφών με χώρες όπως είναι η Ρωσία και το Ιράν, του ελέγχου των μέσων μαζικής ενημέρωσης μέσω της χρήσης των πορισμάτων του Ινστιτούτου της Φλωρεντίας και της μετατροπής του μαύρου σε άσπρο. Και φυσικά θα μεταλαμπαδεύσει το πάθος και τη μαχητικότητά του κατά των μη κρατικών Πανεπιστημίων.
Θα προσφέρει άραγε το «πέρασμα» από το Harvard, κάτι στο rebranding του Αλέξη Τσίπρα; Μάλλον όχι. Το βάρος της αποτυχημένης και καταστροφικής διακυβέρνησης από το 2015 έως το 2019 είναι ασήκωτο. Και η τοξική εχθροπάθεια της αντιπολιτευτικής περιόδου 2019 - 2023, έχει αφήσει επώδυνα αποτυπώματα. Τίποτα δεν ξεχνιέται έτσι εύκολα. Και οι Λωτοφάγοι είναι χαμένοι κάπου μέσα στην Οδύσσεια.
