Του Τάσου Ευαγγελίου
Μπορεί το κείμενο συμπερασμάτων της Συνόδου των χωρών μελών της Ε.Ε στις Βρυξέλλες και η προσπάθεια της κυβέρνησης να πείσει ότι έκανε «παζάρια» και «ελιγμούς» για να τύχει μια θετικής στάσης, να επισκίασε τη σειρά των γεγονότων που προηγήθηκαν, όμως τα δεδομένα είναι συγκεκριμένα.
Το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα , στο οποίο εντάσσεται και η Ν.Δ., είναι το κυρίαρχο κόμμα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Σε αυτό επίσης εντάσσονται τα κόμματα των χωρών μελών που έχουν και τους ισχυρότερους ηγέτες, μεταξύ των οποίων και η Καγκελάριο Merkel. Η σύνοδος των κομμάτων του ΕΛΚ προηγήθηκε της συνόδου των ηγετών των χωρών μελών της Ε.Ε, όπου αποφασίστηκε το κείμενο συμπερασμάτων που έθεσε προ των ευθυνών της την Τουρκία.
Ένα κείμενο αιχμηρό έως και επιθετικό όπου, ως γνωστόν, αναφέρεται ότι «το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο καταδικάζει σθεναρά τις συνεχιζόμενες παράνομες ενέργειες της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο και υπογραμμίζει την πλήρη αλληλεγγύη του προς την Κύπρο και την Ελλάδα».
Υπενθυμίζεται ακόμη η υποχρέωση της Τουρκίας να σέβεται το Διεθνές Δίκαιο και τις σχέσεις καλής γειτονίας και να εξομαλύνει τις σχέσεις με όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης της Κυπριακής Δημοκρατίας και εκφράζεται η βαθειά ανησυχία για τη συνεχιζόμενη κράτηση πολιτών της ΕΕ στην Τουρκία, συμπεριλαμβανομένων δύο Ελλήνων στρατιωτών, και ζητεί την ταχεία και θετική επίλυση αυτών των θεμάτων μέσω διαλόγου με τα κράτη μέλη
Στο προσχέδιο του κειμένου που είχε διαρρεύσει δεν υπήρχε αναφορά στους δύο έλληνες στρατιωτικούς. Προσετέθη, αφού είχε προηγηθεί η σύνοδος των ηγετών των κομμάτων του ΕΛΚ, όπου ο πρόεδρος της Ν.Δ, Κυριάκος Μητσοτάκης, έθεσε μετ επιτάσεως τόσο το ζήτημα της τουρκικής προκλητικότητας όσο και αυτό της κράτησης των δύο Ελλήνων στρατιωτών, πετυχαίνοντας τη σχετική θέση που εκφράστηκε από τον πρόεδρος του ΕΛΚ, Joseph Daul.
«Καλούμε την Τουρκία» σημείωσε χαρακτηριστικά ο κ. Daul, λίγο πριν την έναρξη της συνόδου των ηγετών της Ε.Ε. «να αποφύγει αμέσως τη μελλοντική επιθετικότητα και να σεβαστεί την εδαφική ακεραιότητα της Κύπρου. Η Τουρκία πρέπει επίσης να ξεκινήσει διάλογο με την Ελλάδα για να επιτρέψει την άμεση απελευθέρωση των δύο Ελλήνων στρατιωτών που συνελήφθησαν την 1η Μαρτίου».
Ουσιαστικά η τοποθέτηση του κ. Daul είναι αυτή που τελικά υιοθετήθηκε από τους ηγέτες των χωρών μελών της Ε.Ε..
Και το αποτέλεσμα δεν είναι αρνητικό για τη χώρα. Άλλωστε ο Κυριάκος Μητσοτάκης ακολούθησε την πάγια ελληνική γραμμή για τα εθνικά θέματα ζητώντας ουσιαστικά την κάλυψη που οφείλει να παρέχει η ευρωπαική ένωση στις χώρες μέλη.
Όμως και ο Αλέξης Τσίπρας ανάλογη θέση φέρεται να εξέφρασε. Αυτό ζήτησε ως πρωθυπουργός της χώρας. Μόνο που το ζήτησε μόνος του. Δεν μετέφερε στη σύνοδο τη θέση του συνόλου των κομμάτων της Βουλής, έστω αυτών του συνταγματικού τόξου. Δεν προηγήθηκε καμία συνεννόηση μόνο και μόνο για να εκμεταλλευτεί επικοινωνιακά τα συμπεράσματα. Ακόμη και αυτά που ανέφερε το προσχέδιο παρότι δεν συμπεριελάμβανε τους δύο έλληνες στρατιωτικούς.
Δυστυχώς, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, από την πρώτη στιγμή έχει επιλέξει να ασκεί μόνη της την εξωτερική πολιτική της χώρας. Δεν ενημερώνει τα κόμματα της Αντιπολίτευσης και δεν επιδιώκει τη συνεργασία τους ακόμη και στις περιπτώσεις που τα προβλήματα, που η ίδια δημιουργεί μέσω της διγλωσσίας της, αγγίζουν τα όρια του εθνικού συμφέροντος.
Το έπραξε με το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων, όπου επέλεξε να χρησιμοποιήσει ένα εθνικό θέμα για να προκαλέσει ρήξη στο εσωτερικό, κυρίως, της Ν.Δ και ενώ η υπόθεση γύρισε σε βάρος εξ αιτίας των σχέσεων με τον ΣΥΡΙΖΑ, εμμένει , ακόμη και σήμερα, στην απόφασή της να μην ενημερώνει κανέναν. Ούτε για τις εξελίξεις ούτε για τυχόν συμφωνίες.
Το πράττει και με τα ελληνοτουρκικά και τη συνεχιζόμενη προκλητικότητα της γείτονος, το πράττει όμως και μη την υπόθεση της συνεχιζόμενης κράτησης δύο Ελλήνων στρατιωτικών στις φυλακές υψίστης ασφαλείας της Αδριανούπολης.
Λειτουργεί με τον τρόπο αυτό προκαλώντας ερωτήματα και ανησυχία ενώ θα μπορούσε να αναδείξει ως Πρωθυπουργός ολόκληρης της χώρας, όλων των πολιτών ενιαίες ελληνικές θέσεις. Και είναι η πρώτη φορά που αυτό συμβαίνει τα τελευταία 40 και πλέον χρόνια.
Εξακολουθεί δέ να έχει την ίδια συμπεριφορά αν και διαπίστωσε μόλις την προηγούμενη εβδομάδα, από τις Βρυξέλλες ότι η συνεννόηση και η συναίνεση μπορούν να έχουν αποτέλεσμα. Αυτό όμως δεν εξυπηρετεί τα εσωτερικά μικροκομματικά συμφέροντα. Η πόλωση και ο διχασμός αποτελούν κορυφαία πολιτική επιλογή για τη σημερινή κυβέρνηση και το έχει αποδείξει.
