Του Γιάννη Σιδέρη
Κλίμα στενόχωρης αμηχανίας επικρατούσε στη σύσκεψη που συγκάλεσε ο Πρωθυπουργός πριν αναχωρήσει για την συνάντηση των Δυτικών Βαλκανίων και του ΝΑΤΟ, προκειμένου να ακούσει τις απόψεις των συνεργατών του για τον καταλληλότερο χρόνο διενέργειας εκλογών.
Ο ίδιος σε προηγούμενη σύσκεψη προ τριών περίπου εβδομάδων, για πρώτη φορά είχε κλίνει προς τον Φεβρουάριο. Η κήρυξή τους θα γινόταν μετά τις γιορτές, υπό το ευνοϊκό κλίμα που θα είχε δημιουργήσει η παροχή του Κοινωνικού Μερίσματος που θα βαφτιζόταν 13η σύνταξη. Εάν κατόρθωνε να αναβάλει και την περικοπή των συνάξεων, υπήρχαν ελπίδες - κατ'' αυτόν - ακόμη και αναστροφής του κλίματος, ήτοι μιας ήττας με τη δυνατότερη μικρή διαφορά.
Στην τελευταία σύσκεψη ο κ. Τσίπρας εξέφρασε την άποψη ότι οι εθνικές θα μπορούσαν να προστεθούν στις δίδυμες (ευρωεκλογές και αυτοδιοικητικές), καθώς εμφορείται από την παλαιοκομματική δοξασία - που διατρέχει όμως και σύμπαν το πολιτικό προσωπικό - ότι σε περίπτωση τριπλής εκλογής, ο λαός θα εκτονώσει την δυσαρέσκειά του στις ευρωεκλογές και τις αυτοδιοικητικές, ενώ στις εθνικές θα υπερψήφιζε την κυβέρνηση.
Το γεγονός ότι οι διαδικασίες για την αλλαγή συντάγματος στα Σκόπια θα διαρκέσουν έως τον Ιανουάριο τουλάχιστον, και έως τότε ο Πάνος δίνει περιθώριο σταθερότητας στην κυβέρνηση, βοηθούσε να προκληθεί μια συνεννοημένη κρίση τον Μάρτιο και να κηρυχθούν εκλογές τον Μάιο, ταυτόχρονα με τις υπόλοιπες.
Όλα αυτά δείχνουν ότι έχουν περιέλθει σε καθεστώς πανικού και έχουν απολέσει τη δυνατότητα ψύχραιμου προγραμματισμού. Πολύ περισσότερο αυτό καταδεικνύεται και με τη φαρσοκωμωδία να καταθέτουν τροπολογία με την οποία ζητούσαν οι εκλογές Αυτοδιοίκησης να διεξαχθούν μία Κυριακή πριν τις ευρωεκλογές, και την επομένη να επανέρχονται και να ζητούν ο πρώτος γύρος να συμπέσει με την Κυριακή των ευρωεκλογών (κατάλαβαν τις δραματικές εντυπώσεις που θα δημιουργούντο, αν την πρώτη Κυριακή υφίσταντο πανωλεθρία).
Με την απόφαση για διενέργεια των δίδυμων εκλογών η κυβέρνηση άνοιξε τον ασκό του Αιόλου. Τροφοδότησε πλέον μία δυναμική εκλογολογίας η οποία θα ανατροφοδοτείται ακόμη και ερήμην της θελήσεώς της, και η οποία στην περιδίνησή της θα παρασύρει εκούσα άκουσα όλο το πολιτικό σύστημα.
Ο χρόνος ως τον Μάιο είναι αρκετά μεγάλος, και για την κυβέρνηση αρκετά επώδυνος. Ενώ τον Αύγουστο θα προσπαθήσει να λάμψει με λογύδρια και παράτες περί τέλους των μνημονίων και «καθαρής εξόδου», αυτή θα «λερωθεί» με την πρώτη από τις τρίμηνες επιθεωρήσεις της αυστηρής επιτήρησης, στην οποία εισερχόμαστε από 20 Αυγούστου.
Εν τω μεταξύ η Κομισιόν, παρά την «ευλυγισία» στις αποφάσεις, για την οποία μίλησε ο Μοσκοβισί εδώ και «ανώτατος παράγων» στους δημοσιογράφους στις Βρυξέλλες, με το κείμενο απόφασης που έδωσε χθες στη δημοσιότητα, ψαλιδίζει τα φτερά της κυβέρνησης για αναβολή της περικοπής των συντάξεων.
Στο κείμενο της απόφασης, αφενός αναφέρεται ότι η Ελλάδα πρέπει να συνεχίσει να υιοθετεί μέτρα και να εφαρμόζει διαρθρωτικές αλλαγές, αφετέρου φωτογραφίζει τις συντάξεις και το αφορολόγητο. Στο σχετικό εδάφιο υπενθυμίζει τη δέσμευση της Ελλάδας να εφαρμόσει συγκεκριμένες δράσεις στους τομείς των δημοσιονομικών διαρθρωτικών πολιτικών (fiscal-structural policies), όπου αυτές περιλαμβάνουν τα μέτρα μείωσης των συντάξεων και το αφορολόγητο, τα οποία έχουν συμφωνηθεί στο τρίτο μνημόνιο.
Εάν αυτό ισχύσει, και είναι λίαν πιθανό - καθώς η περικοπή των συντάξεων επηρεάζει το Ασφαλιστικό και δεν είναι άμεσα δημοσιονομικό μέτρο ώστε να ευνοείται από τα υψηλά πλεονάσματα - ο κ. Τσίπρας θα στερηθεί της δυνατότητας να εξαγγείλει στη ΔΕΘ κάτι εντυπωσιακό, κάτι που θα μπορούσε να τροφοδοτήσει ελπίδα και να επισφραγίσει τον ισχυρισμό του ότι βγαίνουμε στο ξέφωτο και μας αναμένουν ελπιδοφόρες ημέρες.
Η κατάρρευση θα πάρει μορφή γεωμετρικής προόδου καθώς δεν θα υπάρχει αφήγημα για την επόμενη μέρα, και οι εκλογές θα έρθουν επί θύραις.
