Για τον ιστορικό αλλά και τον αναγνώστη του μέλλοντος η όγδοη επέτειος από την αποφράδα ημέρα του δημοψηφίσματος, που λίγο έλειψε να ξαποστείλει τη χώρα ακόμη πιο μακριά από το περιθώριο στην οποία κατεθυνόταν με ιλιγγιώδη ταχύτητα χάρη στα πειράματα των μαθητευόμενων μάγων της αριστεράς, έχει αναντίλεκτα μια διδακτική υπεραξία.
Είναι φυσικά το ορόσημο στο οποίο ο παραιτηθείς πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ απέκτησε πολιτικό επιτήδευμα, ως μετρ της κωλοτούμπας, που δεν του προσφέρει κανένα ελαφρυντικό ακόμη και τώρα που εκτίει τη μεγίστη των ποινών της πολιτικής «κάθειρξης»: αυτήν της απαξίας μέσω μιας συμπαγούς λαϊκής ετυμηγορίας. Μια ετυμηγορίας ακλόνητης και αμετάβλητης που είναι το τεκμήριο πως τα παθήματα από τις αντιευρωπαϊκές παντιέρες και τις κάλπικες επαναστάσεις στις οποίες αποδύθηκαν τα πολιτικά γκρουμπούσκουλα με την προβιά των σωτήρων της αριστεράς, έγιναν μαθήματα για τον κυρίαρχο.
Η κοινωνία συνήλθε από την πολιτική ύπνωση, ακολούθησε συντεταγμένα το σχέδιο και ευθυγραμμίστηκε με την λογική. Γύρισε την πλάτη στα κενά συνθήματα και στις σειρήνες του λαϊκισμού, επιβραβεύοντας την ενότητα και τη συνέπεια. Όταν άδειασε η άμμος στην κλεψύδρα μιας τετραετίας, με απανωτές κρίσεις, ο κόσμος επιβράβευσε το μέτρο στα μέτρα που πάρθηκαν για να ελαφρύνουν τα βάρη που επωμίστηκε.
Αναγνώρισε τη μεθοδικότητα στη διαχείριση και την επιμέλεια στην πρόληψη. Δεν σαγηνεύτηκε από την ανύπαρκτη εναλλακτική της πλειοδοσίας και τους επικίνδυνους πειραματισμούς με τις «Δήμητρες» και τα τοπικά νομίσματα που όπως και το 2015, θα τον καταδίκαζαν στην ανυποληψία. Επέλεξε το μονοπάτι της υπευθυνότητας και της ανάπτυξης, που επιστρέφει ως μέρισμα που ενισχύει το εισόδημα του και εξασφαλίζει το μέλλον του. Οι πολίτες διάλεξαν να συμμετέχουν στο νέο παράδειγμα που δημιουργείτο εσωτερικά και σταδιακά αποκατέστησε την εικόνα της χώρας στο εξωτερικό.
Η Ελλάδα από το μαύρο πρόβατο για την Ευρώπη και τους θεσμούς τους, μεταμορφώθηκε σε πρωταγωνίστρια. Ένα ισότιμο μέλος που πλέον συνδιαμορφώνει τις ευρωπαϊκές πολιτικές και αυτό αντανακλάται στην αναγνώριση που τυγχάνει από το ξένα μέσα ενημέρωσης.
Τα ίδια Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης που οι δημοσιεύσεις τους καιροσκοπικά μετατρέπονται σε εργαλεία για την αντιπολιτευτική προπαγάνδα, καταπιάνονται με το νέο πρόσωπο της Ελλάδας. Της χώρας που έχει αφήσει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας το μοντέλο της επαιτείας και των κουτόφραγκων και το μέγεθος της γίνεται το παράδειγμα σε διαφορετικές κλίμακες.
Από τη μια στην οικογένεια του ευρωπαϊκού λαϊκού κόμματος που έχει στις τάξεις της τον ισχυρότερο κεντροδεξιό πολιτικό σχηματισμό: Τη Νέα Δημοκρατία που κατορθώνει να επεκτείνει γεωμετρικά τα πολιτικά μήκη και πλάτη της απήχησης της με μια αδιάλειπτη διεύρυνση κυριαρχίας στο κέντρο αλλά και να καταλαμβάνει στρατηγικά μεγέθη στον προοδευτικό χώρο.
Από την άλλη ένα πρότυπο διακυβέρνησης στην οικονομία που συγκεντρώνει την αναγνώριση διεθνών πρακτορείων όπως το Bloomberg για τα άλματα που σημειώνει με το ισορροπημένο μίγμα δημοσιονομικής υπευθυνότητας και κοινωνικής πολιτικής.Είναι η γειτονική Ιταλία που μέσω της ευρείας κυκλοφορίας ilFoglio, παρουσιάζει το ελληνικό παράδειγμα ως την ευκταία εξέλιξη για το δικό της εθνικό «σκάφος».
Την Ελλάδα που με κινήσεις αυτοπεποίθησης μεγαλώνει την εγγύτητα για την επίτευξη των εθνικών στόχων της, όπως η ανάκτηση της επενδυτικής βαθμίδας. Με αυτές τις κατακτήσεις θα πιάσουν τόπο οι αιματηρές θυσίες στα χρόνια της οικονομικής κρίσης και ειδικά εκείνες που επεβλήθησαν μέσω του επαχθέστατου, τρίτου μνημονίου που φόρτωσε στη χώρα η διαπραγμάτευση του Αλέξη Τσίπρα.
