Συμπέρασμα φαινομενικά απλοϊκό, αλλά επιβεβαιώνεται η παμπάλαια εμπειρική σοφία: Αν εσύ δεν μπορείς να βοηθήσεις τον εαυτό σου, μην περιμένεις να σε σώσουν οι άλλοι. Θα το κάνουν μόνο όταν σε δουν να προσπαθείς.
Όπερ αν η Ελλάδα δεν είχε κλείσει τα σύνορα στον Εβρο, η ηγεσία της Ε.Ε. δεν θα ήταν χθες στις Καστανιές να δει την κατάσταση ιδίοις όμμασι, και από αέρος. Το ελικόπτερο θα ανήκε στα Σκόπια, θα ίπτατο στα ελληνοσκοπιανά σύνορα και οι Ευρωπαίοι θα επιθεωρούσαν τη νέα Ειδομένη που θα είχε δημιουργηθεί εκεί, με τους μετανάστες να έχουν απέλπιδα καθηλωθεί, αφού αυτά τα σύνορα είναι κλειστά ελέω ΣΥΡΙΖΑ.
Η κίνηση Μητσοτάκη, την οποία πιστώνεται εξολοκλήρου, είχε επίδραση σε συμβολικό, πρακτικό και επικοινωνιακό επίπεδο. Τηλεγραφικώς, οι Ευρωπαίοι προσκεκλημένοι διατύπωσαν το αυτονόητο αλλά λησμονημένο εν τη πράξει, ότι τα ελληνικά σύνορα είναι και ευρωπαϊκά σύνορα, και μάλιστα ότι η προστασία τους «είναι ζωτικής σημασίας».
Αναζωπύρωσε το ενδιαφέρον τους για την τήρηση της συμφωνίας με την Τουρκία η οποία είχε ατονήσει, πριν καταργηθεί τελικά από τον Ερντογάν. Υποσχέθηκαν επί πλέον χρήματα (700 εκ), τα οποία είναι άγνωστο που θα διατεθούν, αλλά η ξαφνική, πλήρης και διαρκής κινητοποίηση των ενόπλων δυνάμεων, έχει δημιουργήσει νέες δαπάνες που είναι έξω από το προβλεπόμενο πλαίσιο εξόδων του Προϋπολογισμού. Η Frontex θα αναλάβει τον ρόλο της και δεν θα είναι παρατηρητής - συνοδός των μεταναστών, με τους οποίους τα μέλη της βγάζουν selfie, όπως στα νησιά! (Είδομεν). Κατανόησαν δε, την ανάγκη σχεδίου για τους ασυνόδευτους πρόσφυγες, αλλά - κυρίως - και την ανάγκη κοινής μεταναστευτικής πολιτικής (αυτό είναι το πλέον δύσκολο λόγω εσωτερικών αντιδράσεων αρκετών Ευρωπαίων ηγετών)!
(Επιπροσθέτως, ένας επί μέρους πόντος του Μητσοτάκη, είναι ότι κατασίγασαν οι εσωτερικές φωνές δυσαρέσκειας σε εκείνους τους οπαδούς οι οποίοι τον έβρισκαν «πολύ κεντρώο»).
Φυσικά δεν είναι δυνατό να προβλεφθεί πόσα, και σε ποιο βαθμό, θα ισχύσουν τα ανωτέρω (πλην των χρημάτων, καθότι η δέσμευση είναι ποσοτικά συγκεκριμένη), αλλά εναπόκειται και στην κυβέρνηση να μην τους επιτρέψει να τα ξεχάσουν.
Μετά από αυτά είναι μίζερη η κριτική του εκπροσώπου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Χαρίτση ο οποίος άσκησε «δριμεία κριτική» (δική τους έκφραση) στον Μητσοτάκη ότι «συνεχίζει τους λανθασμένους χειρισμούς» και αποδέχεται την αποποίηση των ευθυνών της Ευρώπης» (δίκιο έχει, δεν τους πέταξε από το ελικόπτερο), καθώς και «τον σχεδιασμό της για τη μετατροπή της χώρας σε αποθήκη ψυχών» ( οι δημιουργοί της Μόριας που τα λένε αυτά).
Εντυπωσιακός στην μεταστροφή του ήταν ο αρχηγός του Αλέξης στο Μέγκα του Μαρινάκη, τον οποίο τόσο έχει κακολογήσει. Αφού είδε που έκατσε η μπίλια της κοινής γνώμης, δήλωσε ότι καλώς η κυβέρνηση έκλεισε τα σύνορα! Και ο ίδιος άλλωστε… τα είχε κλείσει από το 15 ως το 19 με τον φράχτη - τον οποίο βέβαια είχε υψώσει ο Παπουτσής του ΠΑΣΟΚ, τον βελτίωσε η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ ήθελε να τον ρίξει!
Ως εκείνη την ώρα το κόμμα του και τα troll του στο δίκτυο «λυσσομανούσαν» ότι το μέτρο είναι φασιστικό. Η δε νεολαία του κόμματος που ζητά να ανοίξουν τα σύνορα, κατά τον Αλέξη, είναι νέοι και δικαιούνται να πιστεύουν σε ουτοπίες!
Ομνύει δε και στην κοινωνική συνοχή, αφού το κλίμα που διαμορφώνεται στην κοινωνία είναι ανησυχητικό, το θέμα είναι να πιέσουμε την Ευρώπη και όχι να σπείρουμε το διχασμό – ναι ο Αλέξης απεύχεται τον διχασμό (Η πολιτική μετατόπιση άνευ αρχών, ανάλογα με το κλίμα κάθε εποχής, είναι το χαρακτηριστικό του).
Εν τω μεταξύ οι Ευρωπαίοι για λόγους δικής τους πολιτικής αυτοπροστασίας, ενεργοποιήθηκαν. Η αύξηση των ακροδεξιών ρευμάτων στην Ευρώπη είναι αποτέλεσμα όχι μόνο της ανεξέλεγκτης παράνομης μετανάστευσης, αλλά και της ηθελημένης αδυναμίας των μουσουλμανικών πληθυσμών που έχουν εισρεύσει, να ενσωματωθούν στον τρόπο ζωής των κοινωνιών υποδοχής.
Όμως στην περίπτωση του μεταναστευτικού, ισχύει παραλλαγμένη η φράση που αποδίδεται στον Στάλιν: Ο θάνατος ενός ανθρώπου είναι τραγωδία, διακοσίων χιλιάδων είναι στατιστική. Εξ’ αυτού στο μεταναστευτικό, το πρόβλημα δεν είναι οι άνθρωποι. Δεν είναι το κάθε παιδάκι που δυστυχεί στις λάσπες, και πιστεύουμε ότι όλοι αισθάνονται λύπη όταν το βλέπουν.
Το πρόβλημα είναι οι τεράστιοι αριθμοί. Οι οποίοι αριθμοί δεν αλλοιώνουν τον πολιτισμό, σίγουρα όμως αλλοιώνουν την κοινωνική σύνθεση κάποιων περιοχών και γονατίζουν τις κοινωνικές υποδομές, οι οποίες αδυνατούν να ανταπεξέλθουν σε τόση απρόσμενη επιβάρυνση. Αποτέλεσμα να στερείται των υπηρεσιών τους ο πολίτης που τις έχει πληρώσει με τους φόρους του, και ευλόγως να δυσανασχετεί.
Και αυτό πρέπει να αλλάξει, έστω και αν η αποσυμφόρηση δεν επιτρέπει επιστροφές από την ενδοχώρα, γιατί δεν τις επιτρέπει η περίφημη συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας, την πατρότητα της οποίας συνδιεκδίκησε χθες στην συνέντευξή του ο Αλέξης.
