Το τοπίο έχει ξεκαθαρίσει. Το τι θα κάνει μετεκλογικά το ΠΑΣΟΚ έπαψε να αποτελεί μυστήριο μετά τη γνωστή θέση του Ν. Ανδρουλάκη για κυβέρνηση, με τη Νέα Δημοκρατία στην αντιπολίτευση.
Μάλιστα ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, χθες, έκανε ακόμα ένα βήμα. Κινήθηκε στο ίδιο μήκος κύματος με τον ΣΥΡΙΖΑ και τη Δεξιά συνιστώσα, στοχοποιώντας όχι τη Νέα Δημοκρατία ως παράταξη, αλλά μόνον τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Αναφερόμενος στην υπόθεση των υποκλοπών δήλωσε πως «προφανώς δεν καθοδήγησε η Νέα Δημοκρατία την Καϊλή να κάνει αυτές τις απαράδεκτες ενέργειες, αλλά την καθοδήγησε το περιβάλλον Μητσοτάκη». Πλήρης ταύτιση απόψεων με τον Α. Τσίπρα και τους συνεργάτες του.
Δε γνωρίζω αν η βάση του ΠΑΣΟΚ επικροτεί αυτή την αλλαγή πολιτικής του Ν. Ανδρουλάκη, αλλά ακούστηκαν φωνές επικριτικές όχι γι΄αυτήν την στροφή, αλλά γιατί άργησε ο αρχηγός να διαγράψει την Καϊλή, κάτι που αποτελεί μήνυμα προς κάποιους βουλευτές είτε να πάψουν να εκφράζουν τις δικές τους θέσεις είτε να ετοιμάζονται για την έξοδό τους από το κόμμα.
Ο Ν. Ανδρουλάκης έχει έναν βασικό λόγο να προτιμά τον Α. Τσίπρα από τον Κυριάκο Μητσοτάκη για συνεταίρο στην εξουσία. Στη δεύτερη περίπτωση θα συνεργαστεί με τον αρχηγό του πρώτου κόμματος, κάτι που μοιραία θα τον βάλει σε μειονεκτική θέση. Ο νικητής έχει και τον πρώτο λόγο.
Στην πρώτη περίπτωση, δηλαδή στην περίπτωση της «προοδευτικής» κυβέρνησης, θα συνεργαστεί με τον ηττημένο των εκλογών ο οποίος θα του δώσει ό,τι ζητήσει για να επανέλθει στην εξουσία. Στη διαπραγμάτευση του τρίτου με τον δεύτερο το πρόβλημα δεν το έχει ο τρίτος αλλά ο δεύτερος γιατί είναι ο ηττημένος. Απλά πράγματα που ξεκαθάρισαν με αφορμή την υπόθεση Καϊλή.
Το δράμα για τον Ανδρουλάκη θα είναι αν δε βγουν τα «κουκιά» για το 151 στις πρώτες εκλογές. Τότε θα έχει δύο επιλογές: είτε θα σχηματίσει κυβέρνηση με τη Νέα Δημοκρατία, υποκύπτοντας στους όρους Μητσοτάκη είτε θα υποστεί την βάσανο των δεύτερων εκλογών που θα μειώσουν και τα ποσοστά του ΠΑΣΟΚ και την κοινοβουλευτική δύναμή του. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα, αλλά «έτσι όπως έστρωσε, έτσι θα κοιμηθεί».
Ο Α. Τσίπρας δέχθηκε ένα ανέλπιστο δώρο που αναπτέρωσε, θεωρητικά, τις ελπίδες του για να επανέλθει στην εξουσία. Συγχρόνως, έχει ένα στόχο να πλασάρει στους ψηφοφόρους του τουλάχιστον για τις πρώτες εκλογές. Και αυτός αν δε συγκεντρωθεί το 151, στις δεύτερες εκλογές θα βαδίσει σαν πρόβατο επί σφαγή.
Για αυτό η Νέα Δημοκρατία θα προσπαθήσει την πρώτη Κυριακή να αποτρέψει τη χαλαρή ψήφο και να επιδιώξει τη μαζική συμμετοχή. Έχει αντιληφθεί το μέγεθος της διακύβευσης των πρώτων εκλογών και θέλει αυτές να μη λάβουν τον χαρακτήρα των ευρωεκλογών. Αν το καταφέρει ενδέχεται ο στόχος του 35% να είναι εφικτός. Όπλα για να το πετύχει έχει πολλά. Το θέμα είναι να τα χρησιμοποιήσει σωστά, ώστε να αποβούν αποτελεσματικά.
