Ο Αλέξης Τσίπρας είναι αμετανόητος. Το αποδεικνύει η επιστροφή στο πεζοδρόμιο και οι αδιανόητες θέσεις που εξέφρασε για την ολική επαναφορά της συνταγής του 2014. Στο πεζοδρόμιο άλλωστε η επάρκεια μετριέται με τα συνθήματα και κατοχυρώνεται μέσα από τις ακρότητες, όπως εκείνες για την απονομιμοποιημένη κυβέρνηση και τους αργυρώνητους βουλευτές.
Η ανανεωμένη συλλογή περιλαμβάνει την «έκπτωτη» κυβέρνηση που ψήφισε το 39,85% του ελληνικού λαού και πριν από τέσσερα εικοσιτετράωρα έλαβε ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή. Στα πλαϊνά και στο περιθώριο του δρόμου βέβαια, δεν υφίσταται το προαπαιτούμενο της σοβαρότητας αλλά και η ζυγαριά της υπαρκτής πολιτικής πρότασης που υποχρεώνεται από τη συμμετοχή του στην εθνική αντιπροσωπεία να διαθέτει.
Εάν το 2015 σήμανε το τέλος για τις αυταπάτες που δήθεν έτρεφαν ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ με την παρέα των συντρόφων, το 2023 ρίχνει και τους τίτλους τέλους στο κεφάλαιο ψευδαισθήσεων σε όσους καλοπροαίρετα πίστευαν ότι ο Αλέξης Τσίπρας θα μπορούσε να χωρέσει στο κοστούμι του κεντρώου.
Στην …πορεία προς τον λαό ο κ. Τσίπρας δείχνει καθαρά ότι σκοπεύει να αποβιβάσει στο κέντρο, τον μέχρι πρότινος συνοδοιπόρο του, Νίκο Ανδρουλάκη. Το πολιτικό προξενιό, για το οποίο κατέβαλαν κοπιώδεις προσπάθειες το παλιό, ορθόδοξο ΠΑΣΟΚ μαζί με το βαθύ ΠΑΣΟΚ που κατοικοεδρεύει στον ΣΥΡΙΖΑ, χτυπήθηκε από την «τορπίλη» Τσαπανίδου για τον εκβιαζόμενο Ανδρουλάκη και αποτελειώθηκε από τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα για τις επαμφοτερίζουσες θέσεις της πράσινης ηγεσίας.
Ο Αλέξης Τσίπρας μοιάζει λες και χτίζει ο ίδιος τις γέφυρες μεταξύ Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ που είχαν καεί μετά το ξέσπασμα των υποκλοπών. Ενδεχομένως αυτή μπορεί να είναι και η συνταγή όχι για να περιχαρακώσει τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αλλά για να «σπρώξει» το αδύναμο-εκλογικά ΠΑΣΟΚ σε συνεργασία με τη Νέα Δημοκρατία. Για να το επιτύχει δείχνει ότι θα βγάλει τα όπλα από τη φαρέτρα του αλήστου μνήμης ακτιβισμού. Η αποχή από τα κοινοβουλευτικά καθήκοντα, τα οποία άσκησε με την ψήφιση σχεδόν των μισών νομοσχεδίων ενώ σχεδόν ταυτόχρονα κατήγγειλε τις διατάξεις τους ως αντιλαϊκές, αποτελεί τεκμήριο αυτού του προεκλογικού τακτικισμού.
Ο Αλέξης Τσίπρας, δεν διευκρίνισε, εάν το κόμμα του θα επιμείνει στον πολιτικό ακτιβισμό της αποχής, όταν έρθει η ώρα της ψηφοφορίας για τη διάταξη με την οποία θα αποκλείονται τα ναζιστικά μορφώματα από την εκλογική διαδικασία. Εκτός εάν ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ποντάρει στην ικανοποίηση του αιτήματος του για άμεση διάλυση της Βουλής, οπότε έτσι θα έχει παίξει για τα καλά το παιχνίδι των ακραίων. Ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ είναι έκθετος και για τα επιχειρήματα που επιστράτευσε προκειμένου να αιτιολογήσει την αύξηση των επισυνδέσεων από την ΕΥΠ κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης του. Ο κ. Τσίπρας την απέδωσε στο προσφυγικό πρόβλημα
Σε κάθε περίπτωση πάντως αναμένεται με ενδιαφέρον η άποψη των ειδικών επί του Συνταγματικού Δικαίου για την απόφαση του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ να αποσύρει το κόμμα του από τις κοινοβουλευτικές ψηφοφορίες.
