Το «χρυσό παιδί» της Αριστεράς που συνήρπασε την ελαφρότητα της τηλεοπτικής δημοσιογραφίας και των εκπομπών πρωινής… «κοινωνικής κριτικής», έγινε διακριτή περσόνα στη δημόσια ζωή. Αλλά παρ’ όλη τη φρενήρη προβολή, ατύχησε να γίνει κυριαρχική στο πολιτικό στερέωμα.
Δεν αναφερόμαστε στην πρωθυπουργική α-καταλληλότητα που ανέδειξε η δημοσκόπηση της Metron Analysis για το Mega. Ένας εν ενεργεία πρωθυπουργός έχει την αύρα της εξουσίας και είναι φυσικό να έχει συγκριτικό πλεονέκτημα στο προφίλ κυβερνησιμότητας από έναν πολιτικό αρχηγό κάποιων ημερών.
Ως προς αυτό δεν είναι ήττα του Κασσελάκη, επειδή στην ερώτηση για το ποιος είναι ο καταλληλότερος πρωθυπουργός, ο Κυρ. Μητσοτάκης παίρνει το 38%, και ο Κασσελάκης παραμένει καθηλωμένος στο μίζερο 7%.
Ωστόσο, η ήττα - προς το παρόν τουλάχιστον- του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ είναι η θαμπή, σκιερή, αρνητική εικόνα που εκπέμπει, την ίδια στιγμή που είναι λουσμένος με το φως των τηλεοπτικών προβολέων.
Στη δημοτικότητα των πολιτικών αρχηγών (που είναι δείκτης απλής συμπάθειας άσχετος με την κυβερνησιμότητα), οι θετικές αξιολογήσεις για τον Μητσοτάκη φτάνουν στο 45% και οι αρνητικές στο 53%. Ο «σταρ» των ημερών Στέφανος, που τον κυνηγάνε νυχθημερόν και ακαταπαύστως οι κάμερες, έχει μόνο 31% θετικές γνώμες, ενώ οι αρνητικές εξισούται με αυτές του Μητσοτάκη (54%).
Η αποτυχία είναι σημαδιακή, επειδή κάθε καινούργιος αρχηγός αναπτερώνει ελπίδες. Όχι μόνο στο κομματικό του ακροατήριο. Η εκλογή του ακτινοβολεί ευρύτερα εμφυσώντας αμυδρή πνοή ελπίδας, μήπως αλλάξουν τα πράματα. Απόδειξη ότι το ποσοστό της δημοτικότητας του Κυρ. Μητσοτάκη όταν εξελέγη πρόεδρος ΝΔ ανέβηκε στο 58%. Του Αλέξη Τσίπρα πέταξε στο θηριώδες 65%, και του Ν. Ανδρουλάκη στο ευμέγεθες 55%. Ο Κασσελάκης, με τόση τηλεοπτική υστερία να τον κυνηγάει, περιορίζεται στο 31%.
Όσον αφορά στη διαφορά των δύο κομμάτων αυτή βρίσκεται (παραμένει θα λέγαμε) στις 19,6 μονάδες. Στην εκτίμηση ψήφου, η ΝΔ συγκεντρώνει 36,4%, ο ΣΥΡΙΖΑ 16,8%, το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ 12,5%, ενώ το ΚΚΕ ανεβαίνει στο 9,5%. Αυτά τα «παγωμένα» ποσοστά καταγράφονται όταν στην ίδια δημοσκόπηση το 62% θεωρεί πως η χώρα πηγαίνει στη «λάθος κατεύθυνση»!
Άσχημα τα μαντάτα και από τη δημοσκόπηση της Alco για τον Alpha. Η ΝΔ διατηρεί απόσταση 17 μονάδων έναντι του ΣΥΡΙΖΑ (32,3% έναντι 15,3%, και 11,8 του ακίνητου ΠΑΣΟΚ). Εντυπωσιακό είναι ότι σύμφωνα με την έρευνα, το 40% των πολιτών εκτιμά ότι η εικόνα του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα είναι χειρότερη μετά την εκλογή του Στέφανου Κασσελάκη, και καλύτερη μόνο το 14% μικρότερο από το εκλογικό ποσοστό του!
Και τέλος, όσο και αν οι αριθμοί κουράζουν, κατά την Opinion Poll, η διαφορά ανάμεσα στη Νέα Δημοκρατία και τον ΣΥΡΙΖΑ ξεπερνά τις 20 μονάδες. Στην εκτίμηση ψήφου, η Νέα Δημοκρατία συγκεντρώνει ποσοστό 39,1%, ο ΣΥΡΙΖΑ 17,3%, και το ΠΑΣΟΚ 12,3%.
Χονδρικώς οι τρεις δημοσκοπήσεις συγκλίνουν. Και συγκλίνουν στην ίδια χρονική συγκυρία όπου κατά την ίδια έρευνα οι περισσότεροι πολίτες εντοπίζουν πως το μεγαλύτερο πρόβλημα της χώρας είναι η ακρίβεια - πρόβλημα που εκ των πραγμάτων επωμίζεται η κυβέρνηση.
Και ου μόνον, αλλά η κυβέρνηση επωμίζεται και την αρνητική απάντηση στο εάν ο κρατικός μηχανισμός λειτούργησε πολύ, αρκετά, λίγο ή ικανοποιητικά στην κακοκαιρία Daniel. Το 49% απάντησε «καθόλου». Και με τέτοιο αρνητικό ποσοστό, η κυβέρνηση παραμένει αλώβητη.
Η εύκολη λύση θα ήταν να χαρακτηριστούν οι δημοσκοπήσεις «πετσωμένες». Χαρακτηρισμό που χρησιμοποίησαν κατά κόρον οι Συριζαίοι προεκλογικά, αλλά διαψεύστηκαν οικτρά σε δύο διαδοχικές εκλογές. Η άλλη λύση είναι να συνειδητοποιήσει η αντιπολίτευση (ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ) ότι είναι οι ίδιοι που βαδίζουν χειρότερα από την κυβέρνηση.
Το ΠΑΣΟΚ δεν εκπλήσσει. Αρκετά μουντό και άχρωμο - παρότι συχνά με πραγματιστικές προτάσεις - δεν έλκει τη δημοσιότητα. Και αυτό δεν οφείλεται σε κάποια ύστερη σκοπιμότητα συμφερόντων. Δικό του πρόβλημα να διερευνήσει τον τρόπο με τον οποίο θα αναδυθεί από την αδιαφορία. Ούτως ή άλλως όμως δεν φιλοδοξεί να είναι η επόμενη κυβέρνηση.
Ο ΣΥΡΙΖΑ το φιλοδοξεί. Αλλά οι σηματωροί των δημοσκοπήσεων δείχνουν ότι ακόμη ματαιοπονεί. Τουλάχιστον στον στόχο της κυβερνητικής «αυτοδύναμης Αριστεράς», που είπε ο Στέφανος χθες στο STAR.
Ο άκαπνος κολεγιόπαις, άσχετος με την ελληνική πολιτική (εννοούμε τη συσσωρευμένη ιστορικώς βιωματική πολιτική κουλτούρα), με γενικόλογες ευχετήριες ιδέες, κατάλληλες για παλιό λεύκωμα μαθητών γυμνασίου κατά τη χθεσινή συνέντευξή του (που δεν ήταν καν «ζωντανή»), δεν έπεισε για το αρχηγικό του status.
Βέβαια δεν γνωρίζουμε αν η Αχτσιόγλου θα είχε καλύτερη μοίρα. Μπορεί να μη φταίει το πρόσωπο. Να φταίει η απαξίωση του ΣΥΡΙΖΑ στην κοινωνία. Και αυτό είναι χειρότερο…
