Ο παροξυσμός της αντιπολίτευσης για τα Τέμπη ίσως στο τέλος αποβεί υπέρ της κυβέρνησης, καθώς όσο μειώνεται ο πυρετός, θα αναδύονται τα ουσιαστικά στοιχεία του δυστυχήματος, που θα το αποδίδουν γυμνό από ψιμύθια, στην κοινωνία.
Αυτά γράφαμε την Τρίτη εδώ, και το χθεσινό πόρισμα τείνει να δικαιώσει τη συγκεκριμένη άποψη. Όπως ας πούμε του σκόπιμου μπαζώματος με δόλο κατόπιν εντολής Τριαντόπουλου, ενώ το πόρισμα τον αναφέρει ως απλό παρατηρητή.
Παράλληλα, το πόρισμα αναδεικνύει το γενικό αλαλούμ του ενός ανίκανου, καθηλωμένου στον προηγούμενο αιώνα, κράτους. Το ίδιο κράτος που έδειξε τη γλαφυρή του ανικανότητα και στο Μάτι.
Γι’ αυτό ποτέ δεν κατηγόρησε ο γράφων τον Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ για το ολοκαύτωμα καθεαυτό (δεν ήθελαν δα να κάψουν ανθρώπους), αλλά για το απάνθρωπο θέατρο το αποτρόπαιο βράδυ, τις μετέπειτα γελοίες συνεντεύξεις που με ψευδείς δορυφορικούς χάρτες προσπαθούσαν να πείσουν για συντονισμένο εμπρησμό. Και φυσικά το προχθεσινό καταγγελτικό του άρθρο, επειδή ξέχασε τα δικά του.
Οι παθογένειες που κατέληξαν στο τραγικό δυστύχημα είναι γνωστές και χιλιοειπωμένες. Ξεκινούν από τη δεκαετία του ΄80 όταν το κράτος, από επαρχιωτισμό ή σκοπιμότητα, παραμέλησε τον σιδηρόδρομο, ένα από τα πλέον οικολογικά μέσα μεταφοράς, υπέρ του αυτοκινήτου. Προς κερδοφόρα χαρά των μεγάλων εισαγωγέων και των πετρελαϊκών εταιριών.
Έκτοτε ο ΟΣΕ αποτέλεσε μήτρα του βαθέως κράτους ενσωματώνοντας όλα τα αρνητικά του: Το ρουσφέτι, την αργομισθία, την κομματοκρατορία, την ακαταλληλότητα ειδικοτήτων, ακόμη και τις εσωτερικές συμμορίες που εκμεταλλεύονταν προς ίδιον όφελος την περιουσία του. Σε αυτά ήρθε και η αφαίμαξη από προσωπικό που έφερε η χρεοκοπία.
Αυτά δεν αποτελούν δικαιολογία. Είναι ανάγλυφη καταγραφή της δυστοπίας που κυλούσε στις ράγες του Οργανισμού επί δεκαετίες. Αλλά παρόλα αυτά, και παρά την έλλειψη της σύμβασης 717, τα τρένα ανεβοκατέβαιναν Αθήνα - Θεσσαλονίκη χωρίς να σκοτώνουν ανθρώπους.
Όσο για την περίφημη σύμβαση, που αν υπήρχε δεν θα γινόταν το δυστύχημα (αν ήξερε να τη χειριστεί ο συγκεκριμένος σταθμάρχης) είναι απορίας άξιον γιατί η κυβέρνηση δεν δημιούργησε εξεταστική επιτροπή. Μια σύμβαση που υπογράφηκε το 2014 από τον τότε υπουργό Μεταφορών Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, έπρεπε να ξεκινήσει το 2016 και να ολοκληρωθεί το 2019, έλαβε καμιά δεκαριά αναβολές, στην πλειοψηφία τους επί ΣΥΡΙΖΑ.
Από το πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ φάνηκε ότι δεν είχαν προβλεφθεί συγκεκριμένα πρωτόκολλα αντιμετώπισης εκτάκτων σιδηροδρομικών γεγονότων - γιατί μια γραμμή ήταν όλη κι όλη, τι θα μπορούσε να συμβεί; Έτσι η κάθε υπηρεσία λειτουργούσε κατά το δοκούν, από κεκτημένη υπηρεσιακή ταχύτητα, χωρίς «σχέδιο διαχείρισης ανθρώπινων απωλειών σε υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης».
Εξ αυτού επήλθε η «μη ιεροποίηση του χώρου του δυστυχήματος που είχε ως συνέπεια να χαθούν πολύτιμα στοιχεία», όπως είπε ο Χρήστος Παπαδημητρίου, πρόεδρος σιδηροδρομικού τομέα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ.
Παράλληλα συν τω χρόνω υπήρξε αποιεροποίηση των νεκρών από τα κόμματα, χωρίς να εξαιρείται η ΝΔ. Το κατανόησε ο πρωθυπουργός όταν μιλώντας για την εξεταστική επιτροπή τη χαρακτήρισε ως την όχι καλύτερη στιγμή της Βουλής.
Ωστόσο, «ιεραποστολικά» ανέλαβε την υπόθεση ο ΣΥΡΙΖΑ και τη διατήρησε στην επικαιρότητα με τους βουλευτές, τους ευρωβουλευτές, τα φιλικά του μίντια, και τα τρολ του.
Φυσικά, δεν το έκανε από ευαισθησία. Δεν έδειξε την ίδια ευαισθησία για το Μάτι. Κινήθηκε από έντονο αντι- Μητσοτακισμό, ενώ ευφυώς προσδιόρισε τα Τέμπη ως την αχίλλειο πτέρνα της κυβέρνησης, που θα έπαιρνε τη ρεβάνς για το Μάτι.
Σε αυτό «ευτύχησε» να επενδύσει στο πρόσωπο της κας Καρυστιανού (έχω γράψει ότι έχει χαρακτηριστικά ινφλουένσερ), πριν την αναλάβει καθοδηγητικά η Ζωή Κωνσταντοπούλου. Ο ΣΥΡΙΖΑ και η Καρυστιανού διατήρησαν επί δύο χρόνια το θέμα στην επικαιρότητα. Στη συνέχεια, βλέποντας το γενικό κλίμα, μπήκαν στον χορό καλλιτεχνικές και τηλεοπτικές περσόνες που δεν είχαν βγάλει άχνα για το Μάτι.
Αντιθέτως, ο Μητσοτάκης έδωσε άφεση στον ΣΥΡΙΖΑ. Τον Σεπτέμβριο του 2019, οι οπαδοί της ΝΔ απορημένοι τον άκουσαν στην ειδική σύνοδο του ΟΗΕ για το κλίμα, να αποδίδει το Μάτι… στην κλιματική αλλαγή: «Οι πυροσβεστικές υπηρεσίες αντιμετωπίζουν χιλιάδες τέτοιες φωτιές. Αυτή όμως ήταν διαφορετική. Εξαπλώθηκε γρήγορα και έφθασε στην προαστιακή κωμόπολη του Ματιού. Μόλις μπήκε στην πευκόφυτη οικιστική περιοχή κατέστη αδύνατο να περιοριστεί»! (σημ: καλά κάνουν και τα παθαίνουν!).
Μετά το συλλαλητήριο η επόμενη εβδομάδα θα είναι καυτή καθώς την ερχόμενη Τετάρτη, την ημέρα που έχει προγραμματιστεί η προ ημερησίας συζήτηση στη Βουλή, θα καταθέσει το ΠΑΣΟΚ την πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης.
Φυσικά, οι κυβερνήσεις δεν πέφτουν από προτάσεις μομφής. Αντιθέτως, συσπειρώνονται.
Οι ως τώρα δημοσκοπήσεις, παρόλη τη συγκινησιακή φόρτιση του λαού, δείχνουν επικυριαρχία της κυβέρνησης και στασιμότητα της αντιπολίτευσης. Εάν το συλλαλητήριο και οι συζητήσεις στη Βουλή αλλάξουν το κλίμα, μένει να το δούμε.
