Η στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ για την «προοδευτική» διακυβέρνηση ενταφιάστηκε κάτω από το 20% που έλαβε στις εκλογές. Πάει - τέλειωσε. Τώρα στόχος είναι να μην πάρει την αυτοδυναμία η Νέα Δημοκρατία στις εκλογές της 25ης Ιουνίου. Δηλαδή, με δεδομένη και τη θέση Ανδρουλάκη, στόχος είναι η ακυβερνησία και η πολιτική αστάθεια.
Προς τούτο επινόησαν τη λέξη «παντοδυναμία» που αντικατέστησε τη λέξη «αυτοδυναμία». Δηλαδή αγωνίζονται πλέον για να μην καταστεί ο Μητσοτάκης παντοδύναμος. Προφανώς, τα όρια που υπάρχουν μεταξύ παντοδυναμίας και αυτοδυναμίας τα θέτουν οι ίδιοι, καθώς δεν υπάρχει ένα ποσοστό που να αποτελεί το αντικειμενικό σύνορο των δύο εννοιών.
Όπως προανέφερα, ο στόχος του ΣΥΡΙΖΑ είναι η πολιτική αστάθεια που μπορεί να προκληθεί είτε από την παντελή έλλειψη αυτοδυναμίας είτε από μια αυτοδυναμία 1-2 εδρών. Αυτό που τους τρομάζει -και το έχουν βαφτίσει «παντοδυναμία», προσδίδονται στη λέξη αρνητική χροιά- είναι μια κυβερνητική πλειοψηφία π.χ. 160 εδρών, που καθιστά ασφαλή τη νέα τετραετία Μητσοτάκη.
Αυτή η αλλαγή στρατηγικής εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ επιβεβαιώνει την αδυναμία της ηγετικής του ομάδας να διαβάσει με καθαρό μυαλό τα αποτελέσματα των εκλογών. Αδυνατούν έστω και στο και 5 -το παρά 5 πέρασε ανεπιστρεπτί- να αντιληφθούν πως οι πολίτες επιζητούν την πολιτική σταθερότητα για να πάνε οι δουλειές τους μπροστά, να σπουδάσουν τα παιδιά τους και οι άνεργοι να βρουν εργασία.
Είναι τόσο στενόμυαλοι και φανατισμένοι που δεν είναι σε θέση να καταλάβουν τι σημαίνει πολιτικά η πτώση της ανεργίας κατά 6 ολόκληρες μονάδες στην τετραετία της Νέας Δημοκρατίας. Γιατί; Διότι πάντα προσέγγιζαν την ελληνική κοινωνία με ξεπερασμένα εργαλεία ανάλυσης. Χρησιμοποιούν το παραδοσιακό αλφαβητάρι στην ψηφιακή εποχή.
Υπάρχει όμως και μια άλλη άποψη. Γιατί να καταλάβουν τι συμβαίνει στην κοινωνία μας; γιατί να πρέπει να καταλάβουν γιατί έχασαν; Δεν είναι υποχρεωτικό κάποιος να αναλύσει τα αίτια της ήττας του. Απεναντίας μια επιδερμική αντιμετώπιση είναι και βολική.
Γιατί όταν ψάχνεις, ματώνεις και κυρίως θα πρέπει να λάβεις δύσκολες αποφάσεις. Η δυσκολότερη είναι με ποιους θα πορευθείς στο μέλλον και ποιους θα αφήσεις πίσω. Διότι σε οριακές καταστάσεις είναι αδύνατον να πορευθούν όλοι μαζί.
Αυτό τον εύκολο και βολικό δρόμο της επιφανειακής ανάλυσης επέλεξε η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ μετά την αξιοπρεπή ήττα τους στις βουλευτικές εκλογές του 2019. Δεν έψαξαν και δεν έθιξαν τα κακώς κείμενα και έτσι βάδισαν όλοι μαζί προς τη συντριβή της 21ης Μαΐου.
Σήμερα, με κουτοπονηριές -μιλώντας για ερντογανοποίηση της πολιτικής ζωής της Ελλάδας- επινόησαν την στρατηγική της αποτροπής της «παντοδυναμίας» Μητσοτάκη.
Στις εκλογές κερδίζει αυτός που έχει ξεκάθαρη στρατηγική. Η «παντοδυναμία» είναι εντελώς ρευστή και ασαφής πολιτικά έννοια, που μάλλον φέρνει σύγχυση, ενώ συγχρόνως είναι μια στρατηγική ήττας. Αναγνωρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ πως η αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας είναι δεδομένη και αγωνίζεται για να περιορίσει το εύρος της.
Οι εκλογές έχουν αποδείξει πως οι αμυντικές στρατηγικές απλώς διευρύνουν τη νίκη του αντιπάλου. Οι πολίτες στρέφονται πάντα προς τον νικητή.
