Του Γιάννη Σιδέρη
Μεγάλη τιμή του Ορμπάν! Τσίπρας και Μητσοτάκης αλληλοκατηγορούνται ποιος τον εκπροσωπεί. Βέβαια και οι δυο θα τον ζήλευαν τα ποσοστά λαϊκής εμπιστοσύνης που απολαμβάνει. Το 2010 το Fidesz νίκησε με ποσοστό 52, 77% και το 2014 με 44% ( ενώ το φασιστικό Jobbik πήρε 21%). Μετά από εσωκομματική κρίση το 14, το κόμμα πήρε τα πάνω του ξανά το 15 όταν ο Ορμπάν ανακοίνωσε τη δημιουργία φράχτη ύψους 4 μέτρων και μήκους 175 χιλιομέτρων (!) στα σύνορα με την Σερβία, ενώ άσκησε δριμεία κριτική στην ΕΕ για την ανεκτική πολιτική της στο μεταναστευτικό.
Νέα συντριπτική νίκη ήρθε φέτος στις εκλογές του Απρίλη, όπου το Fidesz συγκέντρωσε 48,8% των ψήφων έχοντας προβάδισμα 30 μονάδων από το μεγαλύτερο κόμμα της αντιπολίτευσης, το Jobbik με 19,8 των ψήφων (οπότε ακροδεξιοί και φασίστες συναθροίζονται πάνω από 68%).
Φυσικά η ανατολική Ευρώπη αποτελείται από λαούς που βγήκαν από το κομμουνιστικό καθεστώς και δεν έχουν δημοκρατική παράδοση. Παράλληλα κάποια μέτρα που στην υπόλοιπη Ευρώπη, με την δική της κουλτούρα, φαντάζουν ως ανελεύθερα και αυταρχικά, για τον Ουγγρικό λαό μάλλον φαντάζουν ως αναγκαίας τάξης και ασφάλειας. Μπορεί π.χ. να ανατρίχιασαν οι οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα με το νόμο που απαγόρευε στους άστεγους να κοιμούνται στο δρόμο, αλλά προηγουμένως είχε ήδη δημιουργήσει κοιτώνες για την στέγαση τους. Παράλληλα η Βουδαπέστη είναι απολύτως ασφαλής όλες τις ώρες το 24ωρου σε οποιοδήποτε σημείο της για γυναίκες και παιδιά.
Ήδη βλέπουμε ακροδεξιά άνοδο σε χώρες προπύργια Δημοκρατικής οργάνωσης και κουλτούρας, όπου για δεκαετίες κατίσχυσε η σοσιαλδημοκρατία. Στην Σουηδία τον Σεπτέμβρη οι «Σουηδοί Δημοκράτες», με ενσωματωμένους στις τάξεις τους μεγάλο ποσοστό ναζί (εξ ου και αποκαλούνται «νεοναζί με τις γραβάτες»), κατέκτησαν το 17,6% των ψήφων από 12,9% πριν τέσσερα χρόνια. Στη χώρα δεν υπάρχει ίχνος από αυτά που καταγγέλλει η ευρωπαϊκή αριστερά, ο Μελανσόν, ο Τσίπρας και άλλοι εραστές της ρηχής ανάλυσης και της εύκολης συνθηματολογίας, περί φτώχειας ή υποχώρησης του κοινωνικού κράτους που έφεραν ο νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Βασική αιτία είναι το μεταναστευτικό.
Στη Γερμανία είχαμε την εκρηκτική άνοδο της αντιμεταναστευτικής φασιστικής ακροδεξιάς Afd (Εναλλακτική για τη Γερμανία). Στις εκλογές του 2017 κατάφερε να μπει για πρώτη φορά στη Μπούντεσταγκ, από το 1945. Ίδια και χειρότερα στην Γαλλία όπου ο Εθνικός Συναγερμός της Λεπέν προηγείται του κόμματος Μακρόν για τις ευρωεκλογές. Λαμβάνει το 21% από 17% που είχε πριν, ενώ μαζί με τα μικρότερα ακροδεξιά κόμματα φτάνουν το 30% από 25% που είχαν στα τέλη Αυγούστου. Ο Μακρόν περιορίζεται στο 19%, και δεν έχει κανένα νόημα να κλαίγεται εκφράζοντας παράπονα ότι η Ευρώπη - όπως λέει - βρίσκεται σε συνθήκες μεσοπολέμου, διαβρωμένη από τη λέπρα του εθνικισμού.
Η ακροδεξιά δεν αντιμετωπίζεται με τα παραδοσιακά ανακλαστικά, ήτοι μύδρους, κινητοποιήσεις και πύρινες καταγγελίες περί φασισμού και λέπρας του εθνικισμού. Ο λαός τις ακούει, κλείνει τα αυτιά του αδιάφορα αν όχι επιδεικτικά, προσπερνάει και ψηφίζει τους ακροδεξιούς.
Θεωρούμε το πλέον πιθανό ότι οι Σαλβίνι και Ντι Μάιο δεν θα βρίσκονταν στην εξουσία στην γειτονική Ιταλία, εάν οι κοντραμπατζήδες ανθρώπινων υπάρξεων και οι ακούσιοι βοηθοί τους, οι ΜΚΟ, δεν αποβίβαζαν πλήθη μεταναστών από την Αφρική στις ακτές της Ιταλίας. Την ίδια στιγμή βρίσκει σύμφωνη την κοινή γνώμη της «βαθειάς Αμερικής» των κεντρικών και νοτιοδυτικών Πολιτειών (ασχέτως με τις ιερεμιάδες των φιλελέφτ των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων της Νέας Υόρκης), η προτροπή Τραμπ, αν κατά την πρόσφατη πορεία οι μετανάστες ρίξουν πέτρες στους στρατιώτες, αυτοί να απαντήσουν. Επιδοκιμάστηκε, μας αρέσει δεν μας αρέσει.
Αντιθέτως πολύς κόσμος στην Ελλάδα θύμωσε όταν στις αρχές Οκτωβρίου στον Έβρο μετανάστες διαμαρτυρόμενοι, εμπόδισαν έλληνες αξιωματικούς να φτάσουν εγκαίρως στο στρατόπεδό τους! Πολλοί αναρωτήθηκαν τι θα γίνει και τι ρόλο θα μπορούσαν να παίξουν διατεταγμένα τμήματα μεταναστών, σε περίπτωση εθνικής κρίσης και κατά πόσο θα μπορούσε να επαναληφθεί σκοπίμως ένα παρόμοιο σκηνικό.
Όταν εθελοτυφλούμε, όταν είναι δύσκολο να παραδεχτούμε, λόγω της ανθρωπιστικής δυτικής κουλτούρας, ότι το μεταναστευτικό αποτελεί την κύρια αιτία της ακροδεξιάς στροφής των λαών της Δύσης, η ακροδεξιά θα γιγαντωθεί περεταίρω. Η φθίνουσα κοινωνική πολιτική αποτελεί δευτερεύουσα αιτία. Άλλωστε μπορεί να έχει χάσει πόντους στην Ευρώπη, λόγω φυγής πόρων εξαιτίας της παγκοσμιοποίησης, αλλά παραμένει η ισχυρότερη σε όλη την υδρόγειο.
ΥΓ: Η ανάδειξη Μπολσονάρου στη Βραζιλία έχει άλλη αιτία. Τη διαφθορά των προηγούμενων και την έξαρση του ποινικού εγκλήματος. Ο λαός ψήφισε από απογοήτευση και εις αναζήτησιν ασφαλείας
