Τα λυμφατικά ποσοστά που δίνουν στο ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ οι δημοσκοπήσεις, επέφεραν αναδίπλωση του Νίκου Ανδρουλάκη, καθώς βλέπει ότι δεν εκταμιεύει δημοσκοπικά την οργίλη καταγγελία κατά της κυβέρνησης.
Ευφυώς ο Νίκος Ανδρουλάκης δικαιολόγησε τη λέξη «συγκάλυψη» που εκτόξευσε κατά της κυβέρνησης, διευρύνοντας τη θεματολογία με καταγραφή της ατυχούς πορείας των ελληνικών σιδηροδρόμων, επί της οποίας σε κάποια σημεία έχει δίκιο.
Όπως ας πούμε στο ότι ήταν κυβέρνηση η ΝΔ «όταν έγινε το ρουσφέτι στον σταθμάρχη». Βέβαια, η πιστοποίηση των σταθμαρχών δίδεται από τον ΟΣΕ, αλλά υπεύθυνη ήταν και η Ρυθμιστική Αρχή Σιδηροδρόμων (ΡΑΣ) για τον έλεγχο των διαδικασιών της εκπαίδευσής τους, και για την οποία δεν μιλάει κανείς. Ίσως, γιατί η ηγεσία της ΡΑΣ είχε ορισθεί το 2017 επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.
Έχει δίκιο επίσης και για την ολιγωρία της κυβέρνησης όταν ήρθε το πόρισμα της Ευρωπαίας εισαγγελέως για την περίφημη σύμβαση 717, στην καθυστέρηση της οποίας εμπλέκεται και η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Η αναφορά όμως περί συγκάλυψης δεν αφορούσε αυτά αλλά το μοιραίο βράδυ, με επικέντρωση στην παρουσία του υφυπουργού Τριαντόπουλου, ο οποίος κατά τον Ανδρουλάκη έλαβε εντολή από τον πρωθυπουργό «να αλλοιώσει τον χώρο»!
Αντιθέτως, ο Σωκράτη Φάμελλος επιμένει και κρύβεται πίσω από το δάκτυλό του. Υποστήριξε ότι στις ερωτήσεις του στη Βουλή δεν ανέφερε τη λέξη «δολοφονία» για την τύχη του 39χρονου Βασίλη Καλογήρου γιου της Σοφίας Αποστολάκη, εισαγγελέως εφετών Λάρισας, που τελικά βρέθηκε νεκρός.
Η λέξη όντως έλειπε από την ομιλία του, αλλά ζητούσε να απαντηθεί γιατί η εισαγγελέας Αποστολάκη αναφέρεται σε υπεύθυνους του θανάτου του γιου της (στο «κακόψυχο αφεντικό»).
Ήταν όμως ερώτημα που θα έπρεπε να απευθυνθεί στην ίδια τη μητέρα, στο περιβάλλον της ή τον δικηγόρο της. Όταν αφήνεις τέτοια ερωτήματα στον αέρα από βήματος Βουλής, υπαινίσσεσαι ευθύνη της κυβέρνησης.
Επίσης, ρώτησε γιατί είχε βιαστεί η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Γεωργία Αδειλίνη να αποκλείσει κάθε συσχέτιση της εξαφάνισης του 39χρονου με τα καθήκοντα της εισαγγελέως μητέρας. Και ποια συσχέτιση υπάρχει με την εντολή που είχε λάβει για την έρευνα των καταγγελιών για τα Τέμπη.
Απάντησε επί αυτών η κα Αδειλίνη φωτογραφίζοντάς τον, ότι «πολιτικός αρχηγός» αναπαράγει αντίστοιχες αναρτήσεις «ανωνύμων κυρίως διαδικτυακών κηνσόρων».
Παράλληλα ανέφερε ότι η Σοφία Αποστολάκη, λίγες μόνο ημέρες μετά την εξαφάνιση του γιου της, εξέφρασε τη θλίψη και τη δυσαρέσκειά της για δημοσιεύματα που συσχέτιζαν το γεγονός της εξαφάνισης με τα εισαγγελικά της καθήκοντα. Ταυτόχρονα, πάντα κατά την Αδειλίνη, την ίδια δυσαρέσκεια εξέφρασε και στην Ένωση Εισαγγελέων Ελλάδας.
Όπερ έδει δείξαι. Αυτός ήταν ο λόγος των ανακοινώσεων στις οποίες προέβησαν στις αρχές Ιανουαρίου η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου και η Ένωση εισαγγελέων Ελλάδας. Ανακοινώσεις με τις οποίες στηλιτεύτηκε οποιαδήποτε σύνδεση της εξαφάνισης του νέου, με κάθε μορφής εκμετάλλευση «υπό τον μανδύα της δήθεν ενημέρωσης του κοινού».
Δεν γνωρίζουμε το καταστατικό που διέπει τη συμπεριφορά της εισαγγελέως του Αρείου Πάγου, αλλά την εκλαμβάνουμε - και νομίζουμε σωστά την εκλαμβάνουμε - ως προσπάθεια υπεράσπισης της Δικαιοσύνης απέναντι στον βόρβορο κατηγοριών που δέχεται.
Μακράν ημών η διάθεση να χαρακτηρίσουμε τη Δικαιοσύνη γενικώς ως ανεπίληπτη. Αλλά στην παρούσα φάση η ολική επίθεση που δέχεται στοχεύει στην πλήρη απαξίωση των όποιων πορισμάτων της, προκειμένου αυτά να εκληφθούν από την κοινή γνώμη ως κατευθυνόμενα, πολιτικώς σκόπιμα και εξ ορισμού ανυπόστατα.
Και αφού η Αδειλίνη εξήγησε ότι κατά τη μητέρα του 39χρονου δεν υπήρχε συσχέτιση της εξαφάνισης με τα καθήκοντά της ως εισαγγελέως, υπονομεύοντας το θεώρημα ότι τον σκότωσε η κυβέρνηση για τα Τέμπη, οι δημόσιες (και δημοσιογραφικές) φωνές των «εγώ δεν είμαι ΣΥΡΙΖΑ, αλλά», βρήκαν νέο «επιχείρημα».
Καταδίκαζαν την Αδειλίνη γιατί δήθεν δημοσιοποίησε «προσωπική συνομιλία» με τη μητέρα του τότε εξαφανισμένου 39χρονου. Τους διέφυγε σκοπίμως ότι αυτή η «προσωπική συνομιλία» δεν αφορούσε προσωπικά δεδομένα της μητέρας και της οικογένειάς της, αλλά τη συσχέτισή της με ένα δημόσιο θέμα που συνταράσσει, απασχολεί την επικαιρότητα, ευαισθητοποιεί την κοινωνία, και διαμορφώνει το πολιτικό σκηνικό.
Ασταθής αισθάνθηκε και ο Φάμελλος, που συνέστησε στην εισαγγελέα του Αρείου Πάγου «Να ξαναδιαβάσει τη διάκριση των εξουσιών».
Δηλαδή όταν η Δικαιοσύνη κατακρεουργείται και καταρρακώνεται, δεν θα πρέπει να αντιδράσει. Να αφήνεται έρμαιο στις χονδροειδείς κατηγορίες κάθε επώνυμου, ειδικά όταν αυτός έχει πρόσβαρη άποψη, καθότι είναι πολιτικός αρχηγός.
Τα Τέμπη δεν δοκιμάζουν μόνο τη Δικαιοσύνη, αλλά και τις πολιτικές δυνάμεις, και φυσικά τον ίδιο τον λαό, ο οποίος σύμφωνα με τη Metron Analysis, κοσμεί τη Ζωή Κωνσταντοπούλου με τον τίτλο της δημοφιλέστερης πολιτικού!
