Η χαλαρή Δικαιοσύνη και οι υποκλοπές
Shutterstock
Shutterstock
ΣΥΡΙΖΑ

Η χαλαρή Δικαιοσύνη και οι υποκλοπές

Η κοινωνία δεν είναι tabula rasa. Σέρνει εντός της ιστορικότητα, παράδοση, μύθο, προκατάληψη, ψευδαίσθηση, κλπ. Έτσι ενώ ο Μητσοτάκης - εξ ανάγκης πανδημίας και ουκρανικού πολέμου, όχι ιδεολογίας - έδωσε προς τον λαό ενισχύσεις πλέον των 50 δις, στην έρευνα της MRB ο Τσίπρας εκτιμήθηκε ότι είναι ο πλέον κατάλληλος να στηρίξει το λαϊκό βαλάντιο!

Και αυτό, παρότι επί των ημερών του ο λαός δεινοπάθησε με ισοπεδωμένους μισθούς και πετσοκομμένες συντάξεις, παραχώρηση δημόσιας περιουσίας, και εξαέρωση δημοσίου χρήματος άνω των 100 δις. Δεν είναι που εκτιμήθηκε ο ίδιος. Άλλωστε αν συνέβαινε δεν θα είχε καταψηφισθεί το 2019. Είναι που τον περιθάλπει η αχλή της Αριστεράς, η οποία στο λαϊκό φαντασιακό θεωρείται ως η μόνη που ενδιαφέρεται για τον λαό. Ακόμη και η Αριστερά του Τσίπρα! Άλλωστε σε αυτή τη μυθολογία διατηρεί το τωρινό ποσοστό του.

Ο Μητσοτάκης από την Πιερία, μεταξύ άλλων, έστειλε το μήνυμα ότι καθώς πλησιάζουμε προς τις εκλογές του 2023 «δεν είναι τώρα η ώρα να ξανακυλήσουμε την πολιτική ζωή της χώρας στο βούρκο. Θα πούμε "όχι" σε αυτούς οι οποίοι θέλουν να μας γυρίσουν πίσω».

Μόνο που η πολιτική δεν είναι κατηχητικό ή σύλλογος κυριών απογευματινού τείου. Ειδικά η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει καν την στοιχειώδη αστική ευγένεια. Η πολιτική του καθορίζεται από τις μισαλλόδοξες ιαχές Πολάκη «Ερχόμαστε και θα σας κυνηγήσουμε, κρυφτείτε».

Η παρεμπόδιση μετακύλισης στον βούρκο προλαμβάνεται και με θεσμικές διαδικασίες από τα πάνω. Ίσως αν από την πρώτη στιγμή είχε βγει στο φως της δημοσιότητας η περίπτωση Ανδρουλάκη, δεν θα είχε δοθεί χώρος στα τρωκτικά της δημόσιας ζωής να στήσουν χορό στα υπόγεια και να αποδίδουν ακόμη και τις μη νόμιμες υποκλοπές στην κυβέρνησή του. Και αν ακόμη δεν μπορούσε να χυθεί φως στην νόμιμη επισύνδεση για λόγους ανωτέρας βίας, θα μπορούσαν να πατήσουν γκάζι οι διερευνήσεις για τις παράνομες υποκλοπές.

Το λέμε εξ αρχής προς άρσιν παρεξήγησης. Οι πιθανότητες να είναι αληθής η λίστα παρακολουθήσεων που δημοσίευσε η φιλοσυριζαϊκή εφημερίδα Ντοκουμέντο, είναι πάρα πολλές. Αλλωστε ο γράφων γνωρίζει από πρώτο χέρι δημοσιογράφο που έλαβε παρόμοιο sms με αυτά των Κουκάκη και Ανδρουλάκη, λίγο πριν έρθουν στη δημοσιότητα οι υποθέσεις τους (το υποψιάστηκε και το διέγραψε αμέσως).

Όμως ο εκδότης της εφημερίδας ασκεί ενεργή στρατευμένη πολιτική με - και επί - των δημοσιευμάτων του. Η Δικαιοσύνη ωστόσο τόσες ημέρες μετά τη δημοσίευση, δεν τον κάλεσε να παρουσιάσει τα στοιχεία που τεκμηριώνουν τα δημοσιεύματά του.

Και βέβαια με αυτή την χαλαρότητα η Δικαιοσύνη επιτρέπει στον Τσίπρα να μιλάει για συνταγματική εκτροπή, για κατάλυση της δημοκρατικής λειτουργείας «εφόσον αποδειχθούν τα όσα ζοφερά αποκαλύπτονται» (μόνο που για να αποδειχθούν «τα όσα ζοφερά», έχει υποχρέωση να τα αποδείξει ο καταγγέλλων, όχι ο καταγγελλόμενος. Στοιχειώδες για κράτος Δικαίου. Αλλά ο καταγγέλλων δεν το πράττει και η Δικαιοσύνη δεν το απαιτεί!).

Ο Μητσοτάκης έχει το προσόν να έχει απέναντί του τον αναξιόπιστο Τσίπρα, του οποίου οι κυβερνητικές μνήμες είναι νωπές. Γι’ αυτό και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να επιβάλει την δική του ατζέντα στο δημόσιο λόγο, όπως έκανε πριν το 2015. Ο λαός ακούει για υποκλοπές και περί άλλων τυρβάζει.

Χθες ο Αλέξης έκανε την απρέπεια να παρομοιάσει την εισαγγελέα που επιλαμβάνεται της άδειας παρακολουθήσεων της ΕΥΠ, με τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου και Πρωθυπουργό επί δικτατορίας Κων. Κόλλια! Ετσι αντιλαμβάνεται τις θεσμικές λειτουργίες της δημοκρατίας, της οποίας υπήρξε Πρωθυπουργός.

Είναι και ανεπίγνωστος. Πόσο πειστικός γίνεται και ποντάρει στις υποκλοπές, όταν ως πρώην πρωθυπουργός απάντησε αγέρωχα «Δεν θα απολογηθώ σε κανέναν» όταν ρωτήθηκε για την παρακολούθηση του φίλου και συντρόφου του Πιτσιόρλα από την ΕΥΠ επί των ημερών του; Στοιχειώδης έλλειψη αυτογνωσίας.

Ωστόσο κάποτε και η ασπίδα που παρέχει στον Μητσοτάκη η παρουσία Τσίπρα, θα αδυνατίσει. Και ποτέ δεν ξέρει κανείς αν θα σπάσει απότομα λόγω της συσσωρευμένης κούρασης από άλλους λόγους. Ας μη επαναπαύεται η κυβέρνηση. Η Δικαιοσύνη είναι ανεξάρτητη στις αποφάσεις της, αλλά την αργοπορία της διερεύνησης υποθέσεων, όπως αυτή των παράνομων υποκλοπών, την χρεώνεται η κυβέρνηση.