Του Γιάννη Σιδέρη
«Παράλληλη αξιολόγηση και επίλυση του χρέους, αναμένει η κυβέρνηση», γράφαμε την Τρίτη και μοιάζει το νερό να μπαίνει στο αυλάκι.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση που δόθηκε στη δημοσιότητα, «Οι συζητήσεις - του Eurogroup- θα καλύψουν μια συνολική δέσμη μεταρρυθμίσεων, καθώς και τη βιωσιμότητα του δημόσιου χρέους της Ελλάδας. Και τα δύο στοιχεία πρέπει να συνυπάρχουν προκειμένου να ολοκληρωθεί η πρώτη αξιολόγηση του προγράμματος και να αποδεσμευθεί περαιτέρω χρηματοδοτική στήριξη στην Ελλάδα».
Επαίρεται η κυβέρνηση ότι αποτελεί δική της κατάκτηση, αποτέλεσμα της σθεναρής διαπραγμάτευσης και της ανυποχώρητης αντίστασης που προέβαλε, η συζήτησή του χρέους στο Eurogroup της 9ης Μαΐου στις Βρυξέλλες. Στην ουσία ωστόσο αποτελεί τον μοναδικό τρόπο για να παραμείνει το ΔΝΤ στο πρόγραμμα - το ΔΝΤ που ήθελε η κυβέρνηση να το πετάξει εκτός.
Παράλληλα κυβερνητικά στελέχη ανεμίζουν τις δηλώσεις του γάλλου προέδρου Ολάντ «Η Γαλλία επιθυμεί να υπάρξει τη Δευτέρα συμφωνία», αλλά και του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Ντόναλντ Τουσκ, ο οποίος κάλεσε τους υπουργούς Οικονομικών της ευρωζώνης να καταλήξουν πολύ σύντομα σε συμφωνία για το ελληνικό ζήτημα.
Κατά τα άλλα η κυβέρνηση πλήρης αισιοδοξίας και αυτοπεποίθησης, παρακολουθεί όπως διαβεβαιώνει άγρυπνα την δραστηριότητα των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων στις Οινούσσες, και προβαίνει σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες σε διπλωματικό επίπεδο (δηλαδή τα γνωστά τυπικά διαβήματα).
Χθες σε σύσκεψη υπό τον πρωθυπουργό εξετάστηκαν οι τελευταίες λεπτομέρειες σχετικά με την ψήφιση του νομοσχεδίου για την ασφαλιστική και φορολογική μεταρρύθμιση, (έτσι λέει τώρα αυτό που κάποτε ονόμαζε άγριες περικοπές και ανάλγητη νεοφιλελεύθερη πολιτική). Διαπιστώθηκε επίσης με ικανοποίηση η τήρηση των κόκκινων γραμμών που τέθηκαν κατά την σχετική διαπραγμάτευση και συμφωνία.
Βέβαια η δαφνοστεφής πορεία της κυβέρνησης δεν σταματά εδώ. Αποτιμήθηκε θετικά και η πορεία της διαπραγματευτικής διαδικασίας στο Eurogroup. Το υπάρχον θετικό - κατά την κυβέρνηση πάντα - κλίμα ενισχύεται και από τις δηλώσεις των Ευρωπαίων αξιωματούχων.
Φυσικά οι κόκκινες γραμμές είναι αποδεκτές εν μέρει από τους ευρωπαίους εταίρους, όχι από το ΔΝΤ. Γι'' αυτό το έκτακτο Eurogroup θα μπορούσε να καταλήξει σε ένα βασικό περίγραμμα, αφήνοντας για το Eurogroup της 24ης Μαίου, τις εξειδικεύσεις, ειδικά για τα προληπτικά μέτρα των 3,6 δισ. ευρώ που ζητεί το ΔΝΤ.
Η χώρα θα συνεχίσει να περιδινίζεται με ανήσυχη αναμονή για το αποτέλεσμα της 24ης Μαΐου, για να διαπιστώσει δηλαδή ποια τύχη θα έχει ο «αυτόματος κόφτης» που αιτείται η ελληνική πλευρά ή η ποσοτικοποίηση και ονομαστικοποίηση των μέτρων, που ζητά του ΔΝΤ.
Έτσι κι αλλιώς αυτό δεν κάναμε πάντα, με την έλευση του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία; Ζούμε σε μια διαρκή ανήσυχη αναμονή, σε ένα θρίλερ με θεατρικά στοιχεία υψωμένων φωνών αντίστασης που ακολουθούνται από πράξεις υποταγής της τελευταίας στιγμής.
Και η Οικονομία εξακολουθεί να αποστεώνεται, αλλά το θέατρο πιάνει. Η ομάδα «κερδάει» και όποιος ισχυριστεί το αντίθετο, δεν μπορεί παρά να είναι όργανο του Φασισμού. Ποιος θυμάται, ας πούμε, ότι δεν δικαιούνται να πανηγυρίζουν επειδή η Κομισιόν προβλέπει ύφεση …μόνο -0,3% για το 2016, ενώ προ της ελεύσεώς τους προέβλεπε ανάπτυξη 3,7%.
Ούτως ή άλλως υπάρχει ακόμη ένα κοινό, καφενόβιας πολιτικής αντίληψης, που είναι έτοιμο να αποδεχθεί την όποια υποχώρηση της κυβέρνησης και να την εκλάβει ως ύστατη αντίσταση. Υπάρχουν άνθρωποι, όχι μόνο οπαδοί του ΣΥΡΙΖΑ, που έχουν πιστέψει ότι ακόμη ότι «αν ο κόσμος έχει ακόμα να πιεί ένα καφέ, οφείλεται στον Τσίπρα που αντιστέκεται» (πραγματικός ο διάλογος !).
Πίνοντας καφέδες, ελέω αντίστασης Τσίπρα, θα αναμένουμε την επόμενη υποχώρηση, πασπαλισμένη με διαβεβαιώσεις νίκης.
