Η Μαρίν Λεπέν την τελευταία εβδομάδα πριν τον δεύτερο γύρο των Γαλλικών εκλογών επιχειρεί να αποφύγει τις... κακοτοπιές και τα... ατυχήματα, ειδικά ως προς το ζήτημα που αφορά τις σχέσεις της με τον Βλαντιμίρ Πούτιν και τα δάνεια που είχε λάβει από ρωσικέ τράπεζες. Ως δικαιολογία, το περιβάλλον της κάνει λόγο για προετοιμασία ενόψει του σημερινού debate με τον Εμανουέλ Μακρόν, όπου πάντως δεν αποκλείεται να τεθεί και το θέμα που θέλει να αποφύγει, η σχέση με τον Πούτιν και το ρωσικό καθεστώς.
Η ίδια έστρεψε την προεκλογική της εκστρατεία στην ακρίβεια με μια πλειοδοσία παροχών και υποσχέσεων επιδιώκοντας να περάσει σε δεύτερη μοίρα ότι είναι θαυμάστρια τόσο του Ρώσου προέδρου όσο και του Ντόναλντ Τραμπ και παρότι εκπρόσωπος της Γαλλικής ακροδεξιάς, αποσκοπώντας σε ψήφους από τα αριστερά, αφήνει σήμερα στο περιθώριο ακραίες θέσεις τις οποίες έχει στρογγυλοποιήσει, ειδικά σε ό,τι αφορά το θέμα της αποχώρησης της Γαλλίας από την ΕΕ.
Προτείνοντας όμως επί της ουσίας μια ειδική σχέση που παραπέμπει εμμέσεως σε ένα ιδιόμορφο Frexit, επικρίνοντας το ΝΑΤΟ και ανακοινώνοντας μόλις την προηγούμενη εβδομάδα ότι αν εκλεγεί πρόεδρος της χώρας της τότε θα αποχωρήσει από το στρατιωτικό του σκέλος δημιουργεί ερωτήματα ως προς το μέλλον της Γαλλίας στην Ενωμένη Ευρώπη αλλά και ως προς το μέλλον της Ενωμένης Ευρώπης σε ενδεχόμενη εκλογή της.
Η Μαρίν Λεπέν παραμένει θιασώτης του Βλαντιμίρ Πούτιν και ναι μεν έχει καταδικάσει την εισβολή στην Ουκρανία (εξ ανάγκης λόγω των εκλογών όπως αναφέρουν Γάλλοι αναλυτές) εν τούτοις εμφανίζεται να τον συμπαθεί για τις πολιτικές που εφαρμόζει, την αναθεωρητική του λογική και κυρίως την καθεστωτική του νοοτροπία.
Ανάλογος και ο θαυμασμός για τον Ντόναλντ Τραμπ. Με το κόμμα της να είναι το μοναδικό που είχε στηρίξει τον πρώην πρόεδρο των ΗΠΑ η ίδια έχει τονίσει την εκτίμησή της στο πρόσωπό του.
Είναι ενδεικτικό πως στις εκλογές του 2016, πριν τις προηγούμενες εκλογές μιλούσε για «ένα παγκόσμιο κίνημα που απορρίπτει την ανεξέλεγκτη παγκοσμιοποίηση, τον καταστροφικό υπερφιλελευθερισμό (…) την εξάλειψη των εθνικών κρατών, την εξαφάνιση των συνόρων. Οι δυνάμεις που εργάστηκαν σε αυτές τις διαφορετικές εκλογές είναι οι ιδέες, δυνάμεις που θα μπορούσαν να προκαλέσουν και τη δική μου εκλογή ως προέδρου της Γαλλίας».
Και απαντώντας σε ερωτήσεις δημοσιογράφων αν θα σχηματίσει τριάδα με Πούτιν και Τραμπ είχε απαντήσει ότι «αυτό θα ήταν καλό για την παγκόσμια ειρήνη» προσθέτοντας πως «με εμένα πρόεδρο, η Γαλλία θα είχε καλές σχέσεις με τη Ρωσία». Ήταν η εποχή που το περιοδικό the economist κυκλοφορούσε με ένα πρωτοσέλιδο – σκίτσο με τους Ντόναλντ Τραμπ, Βλαντιμίρ Πούτιν, Νάιτζελ Φάρατζ και Μαρίν Λεπέν και τίτλο «Ο νέος εθνικισμός».
Σήμερα η Μαρίν Λεπέν καταδικάζει την εισβολή στην Ουκρανία όχι όμως και τον Πούτιν. Κινείται στην ίδια λογική έχοντας ήδη στηρίξει τον Όρμπαν στην Ουγγαρία και αποφεύγει αναφορές που δύναται να προκαλέσουν αντιδράσεις αφού οι σφαγές αμάχων διεγείρουν τα αντανακλαστικά και των Γάλλων.
Είναι χαρακτηριστική πάντως η χθεσινή δήλωση του Γάλλου υπουργού Οικονομικών, Μπρουνό Λεμέρ, ο οποίος τόνισε ότι η Λεπέν «θα παραδώσει την κυριαρχία της Γαλλίας στον Βλαντιμίρ Πούτιν και τη Ρωσία» εφόσον εκλεγεί. «Άκουσα» είπε «τις προτάσεις της Μαρίν Λεπέν για τη διεθνή πολιτική» σημειώνοντας πως «είναι το τέλος της γαλλικής κυριαρχίας» για να επισημάνει πως μια νίκη της θα οδηγήσει σε συμμαχία με τον Πούτιν, διακοπή σχέσεων με τη Γερμανία αλλά και απουσία προστασίας από το ΝΑΤΟ.
Και ενώ επεδίωξε την προεκλογική περίοδο να μην δοθεί έμφασή στις σχέσεις με τον Πούτιν και το καθεστώς στη Ρωσία, εκμεταλλευόμενη τη στόχευση Μακρόν στο διεθνές του προφίλ και την παρεμβατικότητα σε θέματα όπως η εισβολή στην Ουκρανία εν τούτοις, εν τούτοις αυτές δεν είναι κρυφές.
Το 2014 το κόμμα της Μαρίν Λεπέν, το οποίο σημειωτέον κληρονόμησε από τον πατέρα της Ζαν Μαρίν Λεπέν ακροδεξιό και αφαντικό αντισημίτη αλλάζοντας μετά το 2017 το όνομα, έλαβε δάνεια από ρωσικές τράπεζες, Η ίδια είχε υποστηρίξει πως δεν μπορούσε να πάρει από γαλλικές και προσέφυγε στη Ρωσία εν τούτοις η εφημερίδα The Times έκανε λόγο για χρηματοδότηση της προ των εκλογών του 2017 εκστρατείας της από ρωσικές πηγές.
Η χρηματοδότηση πάντως του 2014 είχε συμπέσει με την κατάληψη της Κριμαίας από τον Πούτιν, ενέργεια που η Μαρί Λεπέν ουδέποτε καταδίκασε σημειώνοντας μάλιστα ότι «στην Κριμαία δεν έγινε ποτέ εισβολή, έγινε δημοψήφισμα», ενώ πληροφορίες αναφέρουν ότι προ διετίας το 2020 η ρωσική δικαιοσύνη εγκάλεσε την υποψήφια πρόεδρο για τη μη αποπληρωμή του. Έγκληση που στην πορεία φέρεται να μην έχει επαναληφθεί.
Για τα δάνεια αυτά πριν πληροφορίες αναφέρουν πως έχουν μεσολαβήσει Ρώσοι ολιγάρχες άνθρωποι του Πούτιν που προωθούν και την πολιτική του καθεστώτος στην Ευρώπη. Η Γαλλία αποτελεί ένα εκ των βασικών στόχων του Ρώσου προέδρου και των ιδεολογικών καθοδηγητών του. Μάλιστα ακόμη και ο γνωστός πλέον στην Ελλάδα, Κονσταντίν Μαλοφέεβ φέρεται να είχε επαφές με στελέχη του κόμματος της Λεπέν.
Πρόκειται για τον ολιγάρχη του Πούτιν που αποτελεί και ένα είδος καθοδηγητή στο πλαίσιο της προώθησης των ακροδεξιών θέσεων που αφορούν και την αναθεωρητική λογική του Ρώσου Προέδρου.
Υπενθυμίζεται ότι ο Μαλοφέεβ διώκεται για την προσπάθεια προώθησης της ρωσικής προπαγάνδας σε ευρωπαϊκές χώρες με στόχευση την Ελλάδα και τη Βουλγαρία μέσω της χρηματοδότησης και ενός δικτύου Μέσων Ενημέρωσης.
Οι εκλογές της Κυριακής στη Γαλλία θεωρούνται κρίσιμες. Για το μέλλον της χώρας, για το μέλλον της Ευρώπης αλλά και για τις σχέσεις της Γαλλίας με άλλες χώρες. Και ναι μεν οι δημοσκοπήσεις καταγράφουν ένα προβάδισμα του Εμανουέλ Μακρόν το ενδεχόμενο μιας ανατροπής δεν μπορεί να αποκλειστεί.
Πολύ δε περισσότερο όταν οι δημοσκοπήσεις εξακολουθούν να καταγράφουν υψηλό ποσοστό στους αναποφάσιστους, αλλά και μαι τάση ψηφοφόρων της αριστεράς προς την ακροδεξιά υποψήφια πρόεδρο που υπόσχεται μέχρι και κατάργηση της φορολογίας για τους κάτω των 30.
Σε αυτό το πλαίσιο, η προσπάθεια του Μακρόν και των συνεργατών του να αναδείξουν τα άκρως αρνητικά χαρακτηριστικά της Λεπέν αναμένεται να φτάσουν και στο σημείο που αγγίζει τις σχέσεις με τον Πούτιν, τον θαυμασμό του Τραμπ και τη στήριξη του Όρμπαν.
