Του Γιάννη Κ. Τρουπή
Με κινήσεις που ουδέποτε δημοσιοποιήθηκαν και κυρίως με ένα σχέδιο που είχε από την πρώτη στιγμή συνεκτικότητα και σαφή στόχευση ο Κυριάκος Μητσοτάκης φέρνει όλο και πιο κοντά το ενδεχόμενο οι Έλληνες του εξωτερικού να ψηφίσουν για πρώτη φορά στο τόπο διαμονής τους, στις επόμενες εθνικές εκλογές.
Ουσιαστικά θα πρόκειται για την αποδοχή εκ μέρους της ελληνικής πολιτείας ενός αιτήματος δεκαετιών, από όλους εκείνους τους Έλληνες που είτε αναγκάστηκαν είτε επέλεξαν να μείνουν μακριά από την πατρίδα. Εφόσον τελικά το νομοσχέδιο αυτό γίνει νόμος του κράτος, κάτι που προϋποθέτει τη στήριξή του από τουλάχιστον 200 βουλευτές, θα σημάνει ταυτόχρονα και την πρώτη μεγάλη πολιτική νίκη του κ. Μητσοτάκη κατά τη διάρκεια της κυβερνητικής του θητείας.
Μια νίκη που θα ανοίγει το δρόμο ώστε ο Κυριάκος Μητσοτάκης και να ενισχύσει από τη μία το πρωθυπουργικό του προφίλ και από την άλλη να μπορεί να λέει ότι ήταν αυτός που έκανε πράξη την συναίνεση και την συνεννόηση μεταξύ των πολιτικών κομμάτων, σε ένα τόσο ουσιαστικό αλλά και συμβολικό θέμα.
Έναν ισχυρισμό, τον οποίο πολλοί προκατοχοί του επιχείρησαν να οικειοποιηθούν, όμως ελάχιστοι τον εφάρμοσαν στην πράξη.
Η διαφαινόμενη, εκτός απροόπτου, συμφωνία των περισσότερων κοινοβουλευτικών κομμάτων, ίσως μάλιστα και του ΣΥΡΙΖΑ, στη βάση της κυβερνητικής πρότασης δεν είναι αποτέλεσμα μίας σύντομης διαδικασίας. Όπως πληροφορείται το liberal.gr, από το τέλος του καλοκαιριού οι διαβουλεύσεις ήταν συνεχείς. Συζητήσεις που έμειναν μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και είχαν ως κεντρικό αντικείμενο την όσο το δυνατόν καλύτερη προετοιμασία της πρότασης του Μεγάρου Μαξίμου προς όλες τις πτέρυγες της βουλής.
Βασικό ρόλο είχε ο ίδιος ο πρωθυπουργός ενώ σε κομβικής σημασίας “παίχτη” αναδείχτηκε ο υπουργός εσωτερικών Τάκης Θεοδωρικάκος.
Παρότι είναι γνωστό ότι το ζήτημα που δείχνει να φέρνει όλα τα κόμματα πιο κοντά είναι η ισοτιμία της ψήφου αλλά και ο ελιγμός από κυβερνητικής πλευράς σε σχέση με την επιστολική ψήφο (που είχε αρχικά προτείνει η κυβέρνηση, αλλά διαφωνούσε το ΚΚΕ και πλέον επαναδιατυπώθηκε από την πλειοψηφία), όμως με πιο προσεχτική επεξεργασία στα σημεία προς συζήτηση που έθεσε η κυβέρνηση μπορεί να δούμε ένα μεγάλο πολιτικό “δώρο” της πλειοψηφίας προς τα λεγόμενα “μικρά” κόμματα. Μία κίνηση που δεν μπορεί εύκολα κάποιος να την προσπεράσει.
Πιο συγκεκριμένα στο τέταρτο σημείο που έχει δώσει το υπουργείο Εσωτερικών προς διαβούλευση αναφέρεται ότι:
”...Αυξάνεται ο αριθμός των βουλευτών Επικρατείας σε 15, ώστε να δοθεί η δυνατότητα να μετέχουν ως υποψήφιοι, πρόσωπα που προέρχονται από την ομογένεια, εφόσον τα κόμματα το επιθυμούν”.
Στην περίπτωση λοιπόν που ο αριθμός των βουλευτών επικρατείας μεγαλώσει, τότε το εκλογικό μέτρο για την εκλογή τους πέφτει στο 3% , με συνέπεια κάθε κόμμα που θα περνάει αυτό το ποσοστό θα εκλέγει αυτόματα και βουλευτή επικρατείας, κάτι που δεν γίνεται μέχρι σήμερα. Αναμφίβολα η παραπάνω παράμετρος είναι κάτι που θα πρέπει να μετρήσει ιδιαίτερα στα κόμματα που κινούνται στη ζώνη του 3%, καθώς συνιστά μία σημαντική διαφοροποίηση.
Σε κάθε περίπτωση οι επόμενες ώρες θα κρίνουν την έκβαση των επαφών για το θέμα. Το μεγάλο ζητούμενο δεν είναι το ποιός θα πιστωθεί την πιθανή συμφωνία, αλλά το να γίνει ένα βήμα προς την αποκατάσταση μιας αδικίας ετών...
