Τελεσίγραφο στην ΕΕ έστειλε ο πρωθυπουργός των Σκοπίων Ζόραν Ζάεφ δηλώνοντας ενώπιον της επικεφαλής της Κομισιόν Ούρσουλα Φον Ντερ Λάιεν, ότι η μακεδονική γλώσσα και ταυτότητα δεν πρέπει να αποτελούν θέμα συζήτησης εντός της ΕΕ.
Ο ίδιος παρουσίασε τα ελάχιστα ως μείζονα με συνέντευξή του στην Καθημερινή χρυσώνοντας μας το χάπι, ενόψει της έλευσής του εδώ και των συναντήσεων που θα έχει με την πολιτική ηγεσία.
Παρουσίασε π.χ. ως «τεράστιας σημασίας» την «φύλαξη» της χώρας του από την Ελλάδα. Ουσιαστικά καμία φύλαξη δεν υπάρχει. Η αεροπορική επιτήρηση είναι μια επιχειρησιακή πρόβλεψη ρουτίνας του ΝΑΤΟ, για όσες χώρες μέλη δεν διαθέτουν δική τους πολεμική αεροπορία. Το ίδιο κάνουμε, από κοινού με την Ιταλία ανά εξάμηνο, για την Αλβανία και το Μαυροβούνιο, χωρίς οι ηγέτες τους να ισχυρίζονται ότι τους «φυλάει» η Ελλάδα.
Από την όλη συνέντευξη δεν τεκμαίρεται ότι η Ελλάδα κέρδισε κάτι εν αντιθέσει με τη χώρα του. Ήδη κατ’ αυτόν, με την «επίλυση» του θέματος ονομασίας η χώρα του έγινε μέλος του ΝΑΤΟ και οδηγήθηκε «στην άνευ όρων έναρξη των διαπραγματεύσεων προσχώρησης στην Ε.Ε.».
Αναφέρει δε ότι «καταλήξαμε στη λύση που σφραγίσαμε με την συμφωνία των Πρεσπών, η οποία με φιλικό τρόπο καθιέρωσε τις ερμηνείες του όρου Μακεδονία». Τίνι τρόπω τις καθιέρωσε; Το αναφέρει ο ίδιος: «Στο άρθρο 7 κάνει σαφή διάκριση Μακεδονία και Μακεδόνας, που στην Ελλάδα εμπεριέχουν το ελληνικό μέρος της Ιστορίας, ενώ αντίστοιχα στο δικό μας πλαίσιο αντικατοπτρίζουν το έδαφος, τη γλώσσα, το λαό μας με όλα τα χαρακτηριστικά του, με την ιστορία, τον πολιτισμό, και την κληρονομιά που είναι διαφορετικά από αυτά της Ελλάδας».
Και αφού είναι διαφορετικά από αυτά της Ελλάδας, γιατί ενώ η ονομασία του κράτους του έχει γεωγραφική διάσταση «Βόρεια Μακεδονία», η εθνότητα και η γλώσσα είναι «μακεδονικές»; Πόση σχέση έχει με την μακεδονική ιστορική τους ταυτότητα, καθώς οι Σλάβοι ήρθαν 7ο-8ο αι. στην περιοχή;
Φυσικά με την ευγενική χορηγία των οργανικών διανοουμένων και των πολιτικών στελεχών της Αριστεράς, καθώς και των αντίστοιχων του φιλελευθερισμού, αυτές οι επισημάνσεις παραδίδονται στον χλευασμό ως μουχλιασμένες, αρχαιόπληκτες, εθνικιστικές, ακροδεξιές, και… Βουκεφαλικές».
Το ότι αυτές οι επισημάνσεις εντοπίζουν μια ιστορική πειρατεία που συνετελέσθη, με την ψευδή κατασκευή από την εποχή των Τσάρων ενός ανύπαρκτου έθνους, στοχεύοντας στην ενοποίηση της Μακεδονίας με τα εδάφη των σλαβικών λαών, προκειμένου να έχουν πρόσβαση στην θερμή Μεσόγειο, και ότι αυτό τον γεωστρατηγικό στόχο υπηρέτησαν στην συνέχεια και οι Ρώσσοι κομμουνιστές (και έβαλαν το ΚΚΕ να παλέψει για την ανεξάρτητη Μακεδονία), περνάει ασχολίαστο.
Δεν ταιριάζουν στη νέα εποχή της αποδόμησης των εθνών, του δικαιωματισμού και του αυτοπροσδιορισμού - όλων των άλλων όμως πλην των Ελλήνων.
Ο εθνικισμός του Ζάεφ δεν πειράζει, είμαστε ελεήμονες. Γι’ αυτό και δηλώνει «Επιβεβαιώσαμε και ενισχύσαμε τη Μακεδονική εθνική και πολιτιστική ταυτότητα των πολιτών της Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας για πάντα».
Γιατί όχι ; Στον Ζάεφ επιτρέπουν οι ένθερμοι διεθνιστές να ισχυροποιούν την εθνική και πολιτισμική τους ταυτότητα. Είναι οι ίδιοι που εξαπολύουν μύδρους με σηκωμένο δάκτυλο ως εισαγγελείς, κατηγορώντας ως εθνικιστές και ακροδεξιούς, όποιον Έλληνα τολμήσει να μιλήσει με τον ίδιο τρόπο για τα ίδια θέματα. Όλοι αλέθονται στον ίδιο μύλο των ισοπεδωτικών χαρακτηρισμών.
Από τους… καλοκάγαθους και αλτρουιστές Έλληνες διεθνιστές ξέμπλεξαν οι βόρειοι γείτονες. Εκπλήρωσαν τον σκοπό για τον οποίο γεγόνασι Μακεδόνες. Απομένει γι’ αυτούς το εμπόδιο της Βουλγαρίας η οποία απειλεί με πρόταξη εμποδίων στην ένταξη στην ΕΕ. Φαίνεται ότι οι πρώην κομμουνιστές δεν είναι τόσο αντιεθνικιστές. Η έχουν συνείδηση ότι διοικούν κράτος, και δεν είναι τόσο αφελείς, σαν τους δικούς μας που διοίκησαν κράτος με μυαλό ΜΚΟ.
Αναγνώρισαν τα Σκόπια ως Μακεδονία αλλά δεν αναγνώρισαν ταυτότητα και γλώσσα. Για τους Βούλγαρους «Μακεδών» σημαίνει Βούλγαρος που είναι υποδουλωμένος και απλώς δεν έχει ενταχθεί στο Βουλγαρικό κράτος, ενώ για την γλώσσα η «μακεδονική διάλεκτος» δεν είναι γλώσσα, είναι μέρος της ευρύτερης Βουλγαρικής (σλαβική πάντως είναι).
Ο γέγονε γέγονε και δεν αλλάζει. Άλλωστε ο Μητσοτάκης είχε δηλώσει ότι εάν υπάρξει η διακρατική συμφωνία δεν ακυρώνεται. Το ότι αργούν να ψηφιστούν τα πρωτόκολλα, ίσως να οφείλεται και σε επιφυλάξεις βουλευτών του. Αλλά ούτως ή άλλως η κωλυσιεργία δεν θα αποτρέψει την επικύρωση.
Γιατί τα γράψαμε αυτά; Απλώς για να συνειδητοποιήσουμε ότι ηττηθήκαμε ολοκληρωτικά σε έναν στόχο που ξεκίνησε από γεωστρατηγικά συμφέροντα αιώνες πριν, και δεν έχει σχέση με αυτοπροσδιορισμούς και αντιεθνικισμούς. Και γιατί όταν κάνουμε τη σούμα δεν βλέπουμε τι κέρδισε η Ελλάδα, παρότι συμφωνούμε, ό γέγονε, γέγονε.
