Η Ελλάδα δεν διεκδικεί τίποτε από κανένα. Χιλιοειπωμένη φράση που επαναλαμβάνεται μονότονα. Μήπως όμως θα πρέπει να αρχίσουμε επιτέλους να διεκδικούμε κι εμείς κάτι; Και φυσικά δεν αναφέρομαι σε εδάφη. Αναφέρομαι στον σεβασμό. Αλλά όπως αντιλαμβανόμαστε όλοι, για να αξιώσεις τον σεβασμό των τρίτων θα πρέπει καταρχήν να διαθέτεις εσύ αυτοσεβασμό.
Ποιο σεβασμό βεβαία να διεκδικήσουμε και από ποιον, όταν ένα εργαστήριο ελληνικού ΑΕΙ αποφασίζει μόνο του, χωρίς άδεια από κανένα, την ώρα, την ημέρα και την αίθουσα που θα κάνει μια εκδήλωση, με θεματολογία που δεν έχει κοινοποιήσει σε κανένα συλλογικό όργανο του πανεπιστημίου; Και ακόμη καλύτερα, όταν η πρυτανεία δηλώνει ότι παρ’ όλα αυτά δεν μπορεί να απαγορεύσει την εκδήλωση λόγω της «ακαδημαϊκής ελευθερίας», αλλά αμέσως μετά την απαγορεύει για λόγους ασφάλειας; Και στη συνέχεια το εργαστήριο προχωρά στη διοργάνωση της εκδήλωσης, αγνοώντας την εντολή του πρύτανη, ο οποίος όμως δεν βλέπει κάποιο πρόβλημα στο να αγνοούνται οι εντολές του;
Και με αφορμή όλο αυτό τον τραγέλαφο, διατυπώνεται από τις πρυτανικές αρχές μια καινοφανής προσέγγιση στην έννοια της «ακαδημαϊκής ελευθερίας» που την ταυτίζει με την ασυδοσία. Ο καθείς μπορεί να διοργανώσει μια εκδήλωση, όπου και όποτε θέλει μέσα στο ΠΑΜΑΚ, χωρίς να ρωτήσει κανένα! Η Οξφόρδη μας παρακολουθεί έμπλεη θαυμασμού για τη ρηξικέλευθη ερμηνεία που δίνουμε στην ακαδημαϊκή ελευθερία.
Τα πράγματα όμως είναι πολύ χειρότερα, γιατί δεν πρόκειται για οποιαδήποτε εκδήλωση, αλλά μία εκδήλωση για τη «Μακεδονική Γλώσσα» που διοργανώνει ένα εργαστήριο του Πανεπιστημίου Μακεδονίας με το Πανεπιστήμιο Κύριλλος και Μεθόδιος των Σκοπιών και στην οποία, εκτός των άλλων, συμμετέχουν συγκεκριμένα άτομα με καταγεγραμμένες αλυτρωτικές τοποθετήσεις και κατά την διάρκεια της εκδήλωσης μοιράζεται βιβλίο που στο εξώφυλλο έχει τον γνωστό αλυτρωτικό χάρτη της «Μακεδονίας του Αιγαίου» (περιμένω να δω αν θα υπάρξει εισαγγελική παρέμβαση).
Για να ζήσεις ειρηνικά και να έχεις μια λειτουργική σχέση με τον γείτονα σου, απαραίτητη προϋπόθεση είναι ο αμοιβαίος σεβασμός. Αλλά πώς γίνεται να μας σεβαστεί ο γείτονας στα βόρεια σύνορά μας, όταν διαπιστώνει ότι μπορεί «με το στανιό» να επιβληθεί η διοργάνωση της συγκεκριμένης εκδήλωσης και μάλιστα τη στιγμή που ο εσμός που την περιφρουρεί φωνάζει το σύνθημα να «ψοφήσει η Ελλάδα» ενώ προπηλακίζει αυτόν που υπογράφει αυτό το άρθρο;
Οι δεσμεύσεις που έχουμε αναλάβει με την Συμφωνία των Πρεσπών δεν περιλαμβάνουν την ανοχή σε αντεθνική δραστηριότητα, ούτε στη διατύπωση αλυτρωτικών θέσεων. Γι’ αυτό εξεπλάγην (δυσάρεστα) όταν ο κ. Πλεύρης αναφερόμενος σ’ αυτό το περιστατικό είπε ότι οφείλεται στη Συμφωνία των Πρεσπών για την οποία υπόλογοι είναι αυτοί που την ψήφισαν «και να μη του ξαναφέρουν εδώ (στη Βουλή) παρόμοιο θέμα».
Βέβαια, αυτό αποτελεί (και λυπάμαι που το λέω) σοφιστεία, καθώς η συμφωνία των Πρεσπών δεν μας υποχρεώνει να διοργανώνουμε εκδηλώσεις ή να διδάσκουμε την γλώσσα του γείτονα και φυσικά ούτε αυτός την δική μας.
Με δεδομένο ότι έχει σχηματιστεί μια πλειοψηφία μελών ΔΕΠ τμήμα που βρίσκεται το εν λόγω εργαστήριο, αυτά τα μέλη ΔΕΠ μπορούν να «περάσουν» από την γενική συνέλευση όποιο θέμα επιθυμούν. Και αυτό που μαθαίνω ότι επιθυμούν, είναι η διδασκαλία της «Μακεδονικής Γλώσσας». Καταρχήν. Την συνέχεια μπορείτε να την φανταστείτε. Κάθε είδους εκδηλώσεις, ίσως έδρα και όλα αυτά με τελικό στόχο την αναγνώριση μειονότητας…
Για όλο αυτό τον τραγέλαφο δεν υπήρξε καμία τοποθέτηση του Υπουργείου Παιδείας, και των βουλευτών της κυβέρνησης στη Θεσσαλονίκη. Είναι η πρώτη φορά από το 1974 και έπειτα που η κυβέρνηση δεν καταδικάζει την βία που ασκείται μέσα σε χώρο πανεπιστημίου. Να θυμίσω ότι ακόμη και ο ΣΥΡΙΖΑ ανελλιπώς καταδίκαζε τα περιστατικά βίας, που σε μεγάλο βαθμό βέβαια υποκινούσε η πολιτική του. Βέβαια, μπορεί να μην το έχουν πληροφορηθεί, γιατί το περιστατικό δεν μεταδόθηκε ούτε από ένα (1) ιδιωτικό ΜΜΕ πανελλήνιας εμβέλειας. Και πως να καταδικάσεις κάτι που δεν υφίσταται!
Κατά τα άλλα η πορεία της Βόρειας Μακεδονίας προς την Ευρωπαϊκή Ένωση περνάει μέσα από την Ελλάδα…
Σεβασμός, αυτοσεβασμός… Μην τα ξαναλέμε.
* Ο Αχιλλέας Ζαπράνης είναι καθηγητής Χρηματοοικονομικής & Νευρωνικών Συστημάτων στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας
