Χθες ήταν η σειρά της νυν και εκ νέου υποψήφιας ευρωβουλευτού του ΣΥΡΙΖΑ, της κυρίας Έλενας Κουντουρά, να διοργανώσει εντός του ευρωκοινοβουλίου στις Βρυξέλλες, συζήτηση για το δυστύχημα των Τεμπών.
Προ ολίγων εβδομάδων -στα μέσα Φεβρουαρίου- μια ανάλογη πρωτοβουλία είχε αναλάβει ο επίσης ευρωβουλευτής και εκ νέου υποψήφιος με το ΣΥΡΙΖΑ, Κώστας Αρβανίτης.
Με τον εξαιρετικά …φίλεργο, παραγωγικό και δραστήριο μηχανισμό του ΣΥΡΙΖΑ στις Βρυξέλλες, οι δυο ευρωβουλευτές έστησαν εξαιρετικά τις προσωπικές καμπάνιες τους, αλλά και μέρος της καμπάνιας του ΣΥΡΙΖΑ για τις ευρωεκλογές, στις πλάτες των γονιών και των συγγενών των θυμάτων της τραγωδίας. Και εάν δεν υπήρχε πραγματικά η τραγική διάσταση αυτού του θέματος, θα έπρεπε κανονικά οι υπόλοιποι στο ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ να διαμαρτύρονται ήδη για τον αθέμιτο ανταγωνισμό και τα υπερόπλα που τίθενται κεντρικά από την Κουμουνδούρου, στη διάθεση της κυρίας Κουντουρά και του κυρίου Αρβανίτη.
Η αξιοπρεπέστατη κυρία Μαρία Καρυστιανού ως μητέρα θύματος και πρόεδρος του Συλλόγου Πληγέντων Δυστυχήματος ΤΕΜΠΗ 2023, βρέθηκε και στη μια και στην άλλη εκδήλωση στις Βρυξέλες. Ο σκοπός ο δικός της, ιερός. Ο πόνος της, αδιαπραγμάτευτος. Το αίτημα της, αίτημά της κοινωνίας. Να αποδοθεί δικαιοσύνη, να τιμωρηθούν οι ένοχοι. Να ησυχάσουν, όσο είναι εφικτό, οι εφιάλτες της απώλειας του παιδιού της.
Όμως δεν χρωστάει και ούτε θα δείξει, η κοινωνία τον ίδιο σεβασμό, σε όλους όσοι, βλέπουν στο πρόσωπο της ή στα πρόσωπα των άλλων συγγενών, χορηγούς της προεκλογικής τους καμπάνιας. Ή το μέσο εκείνο που θα ανυψώσει το ΣΥΡΙΖΑ στην ευρωκάλπη.
Η χθεσινή εκδήλωση επιφύλαξε στους διοργανωτές μια μάλλον αναπάντεχα δυσάρεστη έκπληξη. Προήλθε από την παρούσα στα ευρώ έδρανα, βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Όλγα Γεροβασίλη.
Αφού κατέθεσε τον σεβασμό της προς την κυρία Καρυστιανού που καθόταν απέναντι της, τονίζοντας αρκούντως εμφατικά την ιδιότητά της, ως αντιπροέδρου της Βουλής, η κυρία Γεροβασίλη διόρθωσε διακριτικά την πλάνη που συνειδητά καλλιεργείται και στους συγγενείς, ότι ο νόμος περί ευθύνης υπουργών αμνηστεύει από τις ποινικές ευθύνες τα πολιτικά πρόσωπα.
Διαλέγοντας προσεκτικά τα λόγια της και απευθυνόμενη στην κυρία Καρυστιανού, διαφοροποιήθηκε από τον ακραίο θεσμικό και νομικό λαϊκισμό. Και του ΣΥΡΙΖΑ αλλά εμμέσως και του ψηφίσματος των 1.300.000 υπογραφών το οποίο αναφέρει :«Οι Έλληνες πολίτες απαιτούν από τη Βουλή, την έναρξη των διαδικασιών, για την αναθεώρηση του Συντάγματος και την ενεργοποίηση του νόμου περί ευθύνης υπουργών, καθώς και την κατάργηση της βουλευτικής ασυλίας, όταν προκύπτει ποινική ευθύνη πολιτικών προσώπων».
Με εμφανή αμηχανία η πρόεδρος των συγγενών των θυμάτων των Τεμπών, άκουσε την κυρία Γεροβασίλη να σημειώνει ότι αντίστοιχες ρυθμίσεις υπάρχουν σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες ώστε να μπορούν οι υπουργοί να κάνουν το έργο τους και να μην σύρονται στα δικαστήρια από αντικρουόμενα συμφέροντα. Καταρρίφθηκε -δεν ξέρω εάν αυτός ήταν ο στόχος της κυρίας Γεροβασίλη- και ο ισχυρισμός της Ευρωπαίας εισαγγελέως Λάουρα Κοβέσι, που είχαν κάνει παντιέρα στην Κουμουνδούρου, ότι ο νόμος περί ευθύνης υπουργών εμποδίζει την απόδοση δικαιοσύνης και πρέπει να καταργηθεί.
Με εξαίρεση την τοποθέτηση Γεροβασίλη, που μένει να αξιολογηθεί η αξία της και ο αντίκτυπος της, το πνεύμα της υπόλοιπης εκδήλωσης ήταν μια δίκη εκτός δικαστικής αίθουσας για ένα «προδιαγεγραμμένο κυβερνητικό έγκλημα». Όπως ανέγραφε το «κατηγορητήριο» -ένα χαρτί που είχε στα χέρια της και διάβαζε με δυσκολία μια μητέρα θύματος- και εντελώς συμπτωματικά επαναλάμβανε όλους τους ισχυρισμούς και τις θεωρίες του ΣΥΡΙΖΑ και άλλων πολιτικών δυνάμεων.
