Του Γιάννη Σιδέρη
Υψηλές θερμοκρασίες διατρέχουν και το εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς η ανερμάτιστη πολιτική του, δημιούργησε νέα προβλήματα ενώ διαιώνισε τα παλιά.
Ας αρχίσουμε από το απλό και γκροτέσκο: Η Εκκλησία, της οποίας κάποιοι αναγνώστες - με αφορμή χθεσινό μας κείμενο - υπεραμύνθηκαν του δικαιώματος της να καθορίζει την ύλη των θρησκευτικών (λες και το ΙΕΠ - Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής - είναι για μόστρα), έκοψε από το βιβλίο της πρώτης Λυκείου, μεταξύ άλλων, και τη «Συννεφούλα» του Διονύση Σαββόπουλου. Μάλλον ενόχλησε ο στίχος με τον οποίο γίνεται επίκληση από τον άμοιρο εραστή «να γυρίσεις σου ζητώ και τριγύρνα μ'' όσους θέλεις κάθε βράδυ». Προφανώς ο επιτετραμμένος λογοκριτής, μητροπολίτης Ύδρας Εφραίμ, το θεώρησε ως προτροπή προς αλλότρια ακολασία, και το ψαλίδισε!
Αυτό, όσο και αν μοιάζει μηδαμινό, έχει συμβολική αξία και έφερε μεγάλη δυσαρέσκεια στο εσωτερικό του κόμματος. Είναι κόμμα από ιδεολογία, αφενός αντικληρικαλικό, αφετέρου υπερασπιστής της επιλογής της ελεύθερης σεξουαλικότητας, και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως προσδιορίζονται από αυτή. Ούτε στα χειρότερα όνειρά τους δεν το φαντάζονταν ότι επί της θητείας τους η εκκλησία θα λογοκρίνει σχολικά βιβλία. Και όπως είπε κάποιος νέος βουλευτής στον γράφοντα… «σε λίγο θα κάνουμε και κατηχητικό στις κομματικές οργανώσεις».
Το ανωτέρω, που για τον ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι μηδαμινό, ήρθε να προστεθεί στα αμιγώς πολιτικά: Το Μέγαρο Μαξίμου πάγωσε όταν έμαθε ότι ο Γιώργος Χουλιαράκης στο συνέδριο του Economist, αποκάλυψε ότι η κυβέρνηση, δηλαδή ο πρωθυπουργός, γνώριζε ότι τα μεσοπρόθεσμα μέτρα θα εξειδικεύονταν στο τέλος του προγράμματος. Ακόμη περισσότερο ενοχλήθηκαν οι βουλευτές, καθώς η πλειοψηφία είχε πιστέψει, ότι θα ψηφίσουν τα μνημονιακά μέτρα για να πάρουν το χρέος και την ποσοτική χαλάρωση. Όταν ψήφιζαν άλλωστε στ'' αυτιά τους ηχούσε χαρμόσυνα η εμβληματική πλέον ρήση του πρωθυπουργού «too good to be true» (τότε είχαμε γράψει ότι αυτό δεν ήταν παρά «μασάζ» στα ασθμαίνοντα μέλη της Κ.Ο.).
Εδώ θα πρέπει να γίνει και μια διευκρίνιση: Οι σχέσεις του κ. Τσίπρα με το οικονομικό επιτελείο ήταν από καλές έως άριστες. Η συμφωνία έτυχε της αποδοχής του, γιατί δεν υπήρχε καλύτερη λύση, έτσι που τα κατάφεραν ως κυβέρνηση. Η διοχέτευση περί δυσαρέσκειας, απλώς αποσκοπεί να αποκαθάρει τον πρωθυπουργό από τις ευθύνες του πενιχρού αποτελέσματος.
Το έτερον πρόβλημα, γνωστό τοις πάσι, αλλά με τρέχουσα εποχιακή όξυνση, ακούει στο όνομα Πάνος Καμμένος. Φυσικά απέχουν της αληθείας τα εσχάτως σπαραξιδιάρικα που εκτοξεύουν στελέχη όπως ο Φίλης, στα media, ότι έκαναν μια αναγκαστική συγκατοίκηση, αλλά αυτή δεν τους εκφράζει. Ήξεραν τι έκαναν. Τα δύο κόμματα άλλωστε έχουν ουσιώδεις ομοιότητες και μόνο δύο βασικές διαφορές. Οι διαφορές τους εντοπίζονται στα ανθρώπινα δικαιώματα, και στα εθνικά προβλήματα, όπου ο ΣΥΡΙΖΑ έχει εθνομηδενιστική άποψη και οι ΑΝΕΛ εθνικολαϊκιστική (και δεν είναι και οι δυο εθνικολαϊκιστές όπως συνήθως λέγεται).
Κατά τα άλλα ταιριάζουν και λογικά ώσμοσαν. Έχουν την ίδια ανεπεξέργαστη, χοντροκομμένη άποψη για τις αιτίες της χρεοκοπίας, την ίδια επιδερμική και συνθηματολογική αντιμετώπιση των οικονομικών προβλημάτων, την ίδια μισαλλόδοξη στάση απέναντι σε αντιπάλους (τους αντιμετωπίζουν ως εχθρούς), τo ίδιο πολιτισμικό υπόβαθρο, την ίδια έλλειψη πολιτικής μετριοπάθειας, την ίδια άνεση στα ψέματα, την ίδια έλλειψη ρεαλισμού, η οποία τους οδηγεί σε αδιέξοδα, τρώνε τα μούτρα τους και στη συνέχεια υποκύπτουν ασμένως, προκειμένου να διασωθούν.
Η συγκατοίκηση με τον Πάνο έχει αρχίσει να γίνεται βάρος. Το πρόσφατο θέμα των τηλεφωνικών του συνομιλιών δημιούργησε δυσαρέσκεια στην Κ.Ο. και εντάσεις στο εσωτερικό του κόμματος, κυρίως για την απόλυτη κάλυψη που του έδωσε το Μαξίμου. Ξέρουν και τα δύο μέρη ότι η σύζευξη έχει ημερομηνία λήξης τις εκλογές - αν όχι πιο μπροστά, για θέματα που άπτονται εθνικών ζητημάτων, και τα οποία μπορεί να ανακύψουν το Φθινόπωρο.
Τέλος, μια άγνωστη εστία υποβόσκουσας έντασης μεταξύ κόμματος και κυβέρνησης, τροφοδοτεί η… επερχόμενη «δίκαιη ανάπτυξη» (όσοι αναφωνήσετε το λαϊκό, ακόμα δεν το είδαμε Γιάννη τον εγράψαμε, θα έχετε δίκιο).
Έχουν ανακοινωθεί τα συνέδρια που θα κάνει η κυβέρνηση στις 13 περιφέρειες της χώρας, με αντικείμενο την περιφερειακή ανάπτυξη. Στο εσωτερικό του κόμματος πολλοί είναι «στην τσίτα» γιατί το θέμα διαχειρίζονται ο υπουργός Ανάπτυξης, Δημήτρης Παπαδημητρίου και ο υπουργός Ενέργειας, Γιώργος Σταθάκης. Τους έχει ανατεθεί γιατί αυτοί έχουν την επιστημοσύνη - όσο την έχουν εμπράκτως - να φέρουν εις πέρας ένα τέτοιο «project».
Εναντίον τους όμως έχουν ξεσηκωθεί κεντρικά και τοπικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, επειδή θεωρούν ότι οι δύο διαπνέονται από νεοφιλελεύθερες ιδέες, ό,τι και να σημαίνει αυτό. Στον ΣΥΡΙΖΑ η λέξη είναι ταμπού, και κάθε ιδιωτική ανάπτυξη, οι πούροι συριζαίοι τη χαρακτηρίζουν νεοφιλελευθερισμό.
Έτσι το επόμενο διάστημα και ως το τέλος του χρόνου, ο ΣΥΡΙΖΑ θα κατατρίβεται να πείσει τα κομματικά του στελέχη ότι δεν έγινε θεράπων της νεοφιλελεύθερης ανάπτυξης!
Όσο για την ανάπτυξη, θα περιμένει ωσότου… αποφασίσει τίνι τρόπω θα είναι δίκαιη!
Φωτογραφία: SOOC
